NASA: Σε λειτουργία το νέας γενιάς σύστημα εντοπισμού επικίνδυνων αστεροειδών, Sentry-II

Βελτιώνει τις υπάρχουσες δυνατότητες ως προς την αξιολόγηση της πιθανότητας πρόσκρουσης.
Open Image Modal
.
NASA/JPL-Caltech

Τις δυνατότητες του Center for Near Earth Object Studies της NASA ως προς την αξιολόγηση του κινδύνου πρόσκρουσης αστεροειδών που φτάνουν κοντά στον πλανήτη μας βελτιώνει νέο σύστημα της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας (Sentry-II) που τέθηκε πρόσφατα σε λειτουργία.

Μέχρι τώρα, περίπου 28.000 ΝΕΑ (near-Earth asteroids) έχουν εντοπιστεί από τηλεσκόπια που παρατηρούν συνεχώς τον νυχτερινό ουρανό, με νέες ανακαλύψεις να γίνονται με ρυθμό 3.000 τον χρόνο. Μα όσο μεγαλύτερα και πιο ισχυρά τηλεσκόπια τίθενται σε υπηρεσία, αναμένονται περισσότερες ανακαλύψεις – και, με αυτό κατά νου, αστρονόμοι της NASA ανέπτυξαν το Sentry-II, έναν επόμενης γενιάς αλγόριθμο «παρακολούθησης πρόσκρουσης» (impact monitoring) για την καλύτερη αξιολόγηση των πιθανοτήτων πρόσκρουσης NEA.

 

 

Κατά κανόνα οι αστεροειδείς απεικονίζονται στην ποπ κουλτούρα ως χαοτικού χαρακτήρα αντικείμενα που κινούνται στο Ηλιακό Σύστημα προβαίνοντας σε απρόβλεπτες αλλαγές πορείας και απειλώντας ξαφνικά τον πλανήτη μας. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει, καθώς οι αστεροειδείς είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό προβλέψιμα ουράνια σώματα που υπακούν στους νόμους της Φυσικής και ακολουθούν γνωστές πορείες γύρω από τον Ήλιο.

Κάποιες φορές αυτές οι πορείες τους φέρνουν κοντά σε μελλοντικές θέσεις της Γης, και λόγω ενός βαθμού αβεβαιότητας ως προς τις δικές τους θέσεις, δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς μια μελλοντική πρόσκρουση. Οπότε αστρονόμοι χρησιμοποιούν εξελιγμένο λογισμικό παρατήρησης πρόσκρουσης (impact monitoring software) για τον αυτόματο υπολογισμό του κινδύνου πρόσκρουσης.

Το CNEOS (Center for Near Earth Object Studies), το οποίο διαχειρίζεται το JPL (Jet Propulsion Laboratory) της NASA, υπολογίζει την τροχιά κάθε γνωστού ΝΕΑ για τη βελτίωση των αξιολογήσεων πρόσκρουσης, υποστηρίζοντας το PDCO (Planetary Defence Coordination Office) της NASA. Το CNEOS παρακολουθούσε τον κίνδυνο πρόσκρουσης που συνιστούσαν τα ΝΕΑ με ένα λογισμικό ονόματι Sentry, που αναπτύχθηκε από το JPL το 2002.

 

 

«Η πρώτη έκδοση του Sentry ήταν ένα πολύ ικανό σύστημα που ήταν σε λειτουργία για περίπου 20 χρόνια» είπε ο Χαβιέ Ρόα Βίτσενς, που ηγήθηκε της ανάπτυξης του Sentry-II ενώ δούλευε στο JPL και πρόσφατα πήγε στη SpaceX του Έλον Μασκ. «Βασιζόταν σε κάποια πολύ έξυπνα μαθηματικά: Σε διάστημα μικρότερο της μιας ώρας, μπορούσες να έχεις με αξιοπιστία την πιθανότητα πρόσκρουσης για έναν νεοανακαλυφθέντα αστεροειδή για τα επόμενα 100 χρόνια- ένα απίστευτο επίτευγμα».

Ωστόσο με το Sentry-II η NASA αποκτά ένα εργαλείο που μπορεί να υπολογίζει ταχύτατα τις πιθανότητες πρόσκρουσης για όλα τα γνωστά ΝΕΑ, μεταξύ των οποίων κάποιες ειδικές περιπτώσεις που δεν είχαν καταγραφεί από το αρχικό Sentry. Το Sentry-II καταχωρεί τα πιο επικίνδυνα αντικείμενα στο Sentry Table του CNEOS. Υπολογίζοντας συστηματικά τις πιθανότητες πρόσκρουσης με αυτόν τον νέο τρόπο, οι ερευνητές έχουν κάνει το σύστημα παρακολούθησης πρόσκρουσης πιο αξιόπιστο και ισχυρό, επιτρέποντας στη NASA να αξιολογεί με αξιοπιστία όλα τα ενδεχόμενα πρόσκρουσης, ακόμη και αν είναι εξαιρετικά χαμηλά.