Το 1997 το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα κωδικοποίησε τη χάραξη της μελλοντικής του πολιτικής υπό τη μορφή 16 Χαρακτήρων-Ιδεογραμμάτων. Αυτά τα 16 ιδεογράμματα καθορίζουν ακόμη και σήμερα τη θολή-γκρίζα ζώνη μεταξύ του Κινεζικού Kράτους - Κομμουνιστικού Κόμματος και των εμπορικών φορέων και στρατιωτικών δομών της αχανούς αυτής χώρας. Τα 16 ιδεογράμματα είναι:
Αυτολεξεί, τα παραπάνω 16 ιδεογράμματα σημαίνουν:
- Jun-min jiehe («Συνδύασε το στρατιωτικό με το πολιτικό»).
- Ping-zhan jiehe («Συνδύασε την ειρήνη με τον πόλεμο»).
- Jun-pin youxian («Δώσε προτεραιότητα στα στρατιωτικά προϊόντα»)
- Yi min yan jun («Άφησε το πολιτικό να ενισχύει το στρατιωτικό»).
Πώς εφαρμόσθηκαν, και ακόμη εφαρμόζονται εώς σήμερα, αυτά τα 16 ιδεογράμματα του ΚΚΚ στην περίπτωση των κρίσιμων στρατηγικών ορυκτών και ειδικά στις σπάνιες γαίες;
Καταρχήν, ας ξεκαθαρισθεί ευθύς εξαρχής το γεγονός ότι η Δύση, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και η Ιαπωνία συνεχίζουν να χάνουν, και θα συνεχίσουν να χάνουν αν δεν αλλάξουν στρατηγική, στο παίγνιο των σπάνιων γαιών από την Κίνα. Συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν στην πολιτική τους τα λάθη της δεκαετίας του 1990 όταν «παρέδωσαν» ουσιαστικά το μονοπώλιο στην εξόρυξη και κατεργασία των σπάνιων γαιών στην Κίνα. Η πλειοψηφία των ακαδημαϊκών, αλλά και αρκετοί «αναλυτές», νομίζουν ακόμη ότι η Κίνα διαθέτει το μονοπώλιο μόνο στην εξόρυξη των σπάνιων γαιών. Αυτό αποτελεί μέγα λάθος: ελάχιστοι αντιλαμβάνονται ότι η Κίνα διαθέτει το 100% μονοπώλιο σε ολόκληρη την «αλυσίδα αξίας» («value chain») των σπάνιων γαιών.
Κομμάτι της «αλυσίδας αξίας» των σπάνιων γαιών στην Κίνα αποτελούν δύο mega-πόλεις στην Κίνα (Ganzho και Baοtou) με συνολικό πληθυσμό περίπου 17 εκατομμύρια κατοίκων. Σκεφτείτε το: 17 εκατομμύρια κάτοικοι σε δύο mega-πόλεις στην Κίνα ασχολούνται αποκλειστικά και καθημερινά με τις σπάνιες γαίες! Οι δύο αυτές πόλεις ονομάζονται χαρακτηριστικά «πόλεις των σπάνιων γαιών». Η Κινεζική «αλυσίδα αξίας» των σπάνιων γαιών περιλαμβάνει επίσης πάνω από 400 εταιρείες (εννοείται όλες κρατικά ελεγχόμενες, δηλαδή από το ΚΚΚ) και πάνω από 100 χιλιάδες κατόχους διδακτορικών ως εγγεγραμένα μέλη στις Κινεζικές επαγγελματικές ενώσεις σχετικές με τις σπάνιες γαίες.
Το διακύβευμα δεν είναι απλώς οικονομικό-εμπορικό: έχει μετατραπεί σε διακύβευμα παγκόσμιας ασφάλειας καθώς η Κίνα ελέγχει 100% την «αλυσίδα αξίας» των υπερσύγχρονων στρατιωτικών τεχνολογιών. Αυτό, σίγουρα δεν το έχει αντιληφθεί η ΕΕ αλλά ίσως, δεν το έχουν αντιληφθεί και οι στρατιωτικοί ηγήτορες του ΝΑΤΟ. Κάθε ενέργεια, κάθε δραστηριότητα των Κινέζων «αναφέρεται» διαρκώς στα 16 προαναφερόμενα ιδεογράμματα συνδυάζοντας το «πολιτικό» με το «στρατιωτικό», και «δίνοντας προτεραιότητα» στη στρατιωτική εφαρμογή των σπάνιων γαιών. Ας κατανοήσουν ορισμένοι το γεγονός ότι σύμφωνα με τα 16 προαναφερόμενα ιδεογράμματα πίσω από το «πολιτικό» κρύβεται ακόμη-και-σήμερα, διαρκώς, το «στρατιωτικό»: αυτό εφαρμόζει πλήρως στην περίπτωση των σπάνιων γαιών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το θέμα των σπάνιων γαιών ήταν, και παραμένει ακόμη, θέμα υψηλής εθνικής προτεραιότητας στην ατζέντα και των τεσσάρων τελευταίων Κινέζων ηγετών: Deng Xiaoping, Ju Jintao, Jiang Zemin και Xi Jinping. Μάλιστα, ο σημερινός ηγέτης της Κίνας φέρεται να διαθέτει μεγάλα οικονομικά συμφέροντα σε εταιρείες σπάνιων γαιών. Eπίσης, ας αναφερθεί το γεγονός ότι οι περισσότεροι Κινέζοι ηγέτες είναι μηχανικοί και κάτοχοι διδακτορικού (ο σημερινός Κινέζος ηγέτης είναι χημικός μηχανικός, μία ειδικότητα άμεσα συνυφασμένη με την κατεργασία/μεταλλουργία των σπάνιων γαιών).
Το πρόβλημα όσο αφορά τις σπάνιες γαίες (100% κινεζικός έλεγχος στην “αλυσίδα αξίας” στρατιωτικής τεχνολογίας) δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από καμία χώρα και από καμία εταιρεία μεμονομένα. Τα κονδύλια, οι υποδομές και οι προσπάθειες που θα απαιτηθούν συνολικά ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητες ενός μόνο κράτους ή μίας μόνο εταιρείας όσο μεγάλη και αν είναι αυτή. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται μόνο μέσα από κοινές δράσεις, από συνέργειες («1 + 1 = 3»), μέσα από συνεταιριστικές δραστηριότητες.
Η δημιουργία συνεταιρισμών (ναι, καλά διαβάσατε: συνεταιρισμών με την παλαιά μορφή του συνεταιριστικού κινήματος!) μεταξύ κρατών, αλλά και μεταξύ εταιρειών, για τη βιώσιμη αξιοποίηση των σπάνιων γαιών θα οδηγήσει στο στήσιμο κατάλληλης αλυσίδας αξίας («value chain») και θα σταματήσει το μονοπώλιο της Κίνας.
Το ακούν οι ηγήτορες του ΝΑΤΟ και οι Βρυξέλλες;