Σε μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα στο περιοδικό Science Advances, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Αμπερντίν και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ περιγράφουν μια άγνωστη μέχρι προσφάτως «οπτική ψευδαίσθηση» που μας βοηθά να αντιληφθούμε καλύτερα αυτό που βλέπουμε με την πάροδο του χρόνου.
«Αντί να αναλύουμε κάθε οπτικό στιγμιότυπο, αντιλαμβανόμαστε σε μια δεδομένη στιγμή έναν μέσο όρο αυτού που είδαμε τα τελευταία 15 δευτερόλεπτα», σημειώνουν οι συγγραφείς της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο The Conversation. «Έτσι, ενώνοντας εικόνες για να φαίνονται πιο όμοιες μεταξύ τους, ο εγκέφαλός μας, μας ξεγελάει με αποτέλεσμα να αντιλαμβανόμαστε ένα πιο σταθερό περιβάλλον. Η ζωή «στο παρελθόν» μπορεί να εξηγήσει γιατί δεν παρατηρούμε ανεπαίσθητες αλλαγές που συμβαίνουν με την πάροδο του χρόνου».
Αυτή η «ψευδαίσθηση οπτικής σταθερότητας» είναι μια ιδέα που μπορεί να απαιτεί λίγη εξήγηση προτού την αντιληφθούμε πλήρως. Ας σκεφτούμε την ικανότητα των ματιών μας να βλέπουν αντικείμενα που βρίσκονται σε κάποια απόσταση, ενώ παραμένουν εστιασμένα σε αντικείμενα που αντιλαμβάνονται κοντά τους. Τώρα, ας σκεφτούμε τι συμβαίνει με τους βολβούς των ματιών μας, ενώ είναι συγκεντρωμένοι. Πρέπει να κινούνται ολόγυρα για να διατηρήσουν αυτή την ομαλή αίσθηση ενώ εστιάζουν σε αντικείμενα σε απόσταση.