Νέα έρευνα απαντά στο γιατί πλησιάζοντας στο θάνατο βλέπουμε «ένα έντονο φως»

Η μελέτη εξέτασε την εγκεφαλική δραστηριότητα τεσσάρων ετοιμοθάνατων ασθενών.
Open Image Modal
Jose A. Bernat Bacete via Getty Images

Μια απότομη αύξηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας τη στιγμή της καρδιακής ανακοπής ίσως είναι τελικά αυτό που κάνει τους ανθρώπους που πλησιάζουν προς τον θάνατο να βλέπουν ένα έντονο λευκό φως, σύμφωνα με νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα 1 Μαΐου.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Science, εξέτασε την εγκεφαλική δραστηριότητα τεσσάρων ετοιμοθάνατων ασθενών. Ένα ποσοστό ανάμεσα στο 10% και το 20% των ανθρώπων που επιβιώνουν ενώ βρέθηκαν μόλις μια ανάσα από τον θάνατο, τείνουν να περιγράφουν την εμπειρία τους ως «ένα έντονο φως» ή να ισχυρίζονται ότι μεταξύ άλλων οπτικών ερεθισμάτων, συνάντησαν και νεκρούς αγαπημένους τους.

Και παρόλο που ορισμένοι προσεγγίζουν τις εν λόγω μαρτυρίες με μια έντονα φιλοσοφική διάθεση, ίσως η νέα μελέτη μπορεί επιτέλους να μας δώσει μια επιστημονική εξήγηση του φαινομένου.

 

Τι εντόπισαν οι ερευνητής στον εγκέφαλο των ετοιμοθάνατων

Υποβάλλοντας τους ετοιμοθάνατους σε ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η καρδιακή ανακοπή ή η ασφυξία εκκινεί υψηλά επίπεδα δραστηριοτήτας στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την έντονη εστίαση και την επίλυση προβλημάτων.

Η ίδια ενεργοποιημένη περιοχή του εγκεφάλου που παρατήρησαν οι επιστήμονες στους ετοιμοθάνατους ασθενείς είναι συγγενική με την περιοχή του εγκεφάλου που χειρίζεται εσωτερικές οπτικές δραστηριότητες όπως τα όνειρα. Αυτό θα μπορούσε λοιπόν να δώσει μια λογική εξήγηση σε οράματα όπως το έντονο φως ή τα πρόσωπα των αγαπημένων μας ανθρώπων τις στιγμές που προηγούνται του θανάτου.

Με άλλα λόγια, παρόλο που οι ασθενείς δεν βλέπουν στην πραγματικότητα αυτές τις εικόνες να ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια τους, ουσιαστικά τις ονειρεύονται καθώς οδεύουν προς τον θάνατο.

«Το πόσο ζωντανές εμπειρίες μπορούν να προκύψουν από έναν δυσλειτουργικό εγκέφαλο, είναι ένα νευροεπιστημονικό παράδοξο», δηλώνει ο επικεφαλής της μελέτης. Δρ. Τζωρτζ Μασούρ.

 Mε πληροφορίες από jpost