Το να αισθανόμαστε ότι πνιγόμαστε από τη λίστα υποχρεώσεών μας σίγουρα μπορεί να μας κάνει δυστυχισμένους, αλλά νέα έρευνα δείχνει ότι ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος μπορεί να μην είναι το μαγικό ελιξίριο που πολλοί από εμάς ονειρευόμαστε ότι θα μπορούσε να είναι (της ευτυχίας).
Σε μια νέα μελέτη που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από δύο έρευνες μεγάλης κλίμακας για το πώς περνούν τον χρόνο τους οι Αμερικανοί. Μαζί, οι έρευνες περιλάμβαναν περισσότερους από 35.000 ερωτηθέντες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα με περισσότερο ελεύθερο χρόνο είχαν γενικά υψηλότερα επίπεδα υποκειμενικής ευημερίας - αλλά μόνο μέχρι ένα σημείο.
Οι άνθρωποι που είχαν έως και δύο ώρες ελεύθερου χρόνου την ημέρα ανέφεραν γενικά ότι αισθάνονταν καλύτερα από εκείνους που είχαν λιγότερο χρόνο. Αλλά οι άνθρωποι που είχαν πέντε ή περισσότερες ώρες ελεύθερου χρόνου την ημέρα γενικά είπαν ότι αισθάνονταν χειρότερα.
Έτσι, τελικά το «καίριο σημείο» ελεύθερου χρόνου μπορεί να είναι όχι περισσότερο από δύο έως τρεις ώρες την ημέρα, υποδηλώνουν τα ευρήματα.
«Ενώ ο πολύ λίγος χρόνος είναι κακός, ο περισσότερος χρόνος δεν είναι πάντα καλύτερος», δήλωσε η Μαρίσα Σαρίφ, επίκουρη καθηγήτρια μάρκετινγκ στο The Wharton School και επικεφαλής συγγραφέας του άρθρου, σε δελτίο τύπου.
“Με άλλα λόγια, μετράει ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τον ελεύθερο χρόνο τους και το «να καταλήξουμε με ολόκληρες μέρες ελευθερίας για να τις γεμίσουμε κατά την κρίση μας» μπορεί να μην είναι καθόλου αυτό που φανταζόμαστε λέει η Σαρίφ.”
Μετρά το πώς οι άνθρωποι περνούν τον ελεύθερό τους χρόνο
Φυσικά, οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ενστικτωδώς ότι η υπερβολική απασχόληση μπορεί να προκαλέσει άγχος. Αλλά η νέα μελέτη δεν είναι η πρώτη που αμφισβητεί εάν ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος θα κάνει πραγματικά τους ανθρώπους τόσο ευτυχισμένους όσο νομίζουν (ότι αυτό θα συμβεί). Οι ειδικοί σημειώνουν, για παράδειγμα, ότι μερικοί ενήλικες παλεύουν με το «θλίψη της συνταξιοδότησης», η οποία μπορεί να οφείλεται, μεταξύ άλλων, σε έλλειψη τόνωσης και δομής.
Μέρος της εύρεσης αυτού του φαινομενικά άπιαστου «καίριου σημείου» έχει να κάνει με το πώς περνούν οι άνθρωποι τον επιπλέον χρόνο που διαθέτουν, υποστηρίζουν οι ερευνητές (που βρίσκονται) πίσω από την νέα μελέτη.
Εκτός από την ανάλυση των ερευνών, πραγματοποίησαν επίσης αρκετά μικρότερα πειράματα στο Διαδίκτυο. Σε ένα (απ′ αυτά) ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να φανταστούν ότι έχουν τρεισίμιση έως επτά ελεύθερες την ημέρα. Τους ζητήθηκε να φανταστούν ότι περνούν εκείνο το χρόνο κάνοντας «παραγωγικά» πράγματα (όπως η άσκηση) ή να φανταστούν ότι κάνουν «μη παραγωγικές» δραστηριότητες (όπως η παρακολούθηση τηλεόρασης).
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη πίστευαν ότι η ευημερία τους θα υποβαθμιζόταν εάν είχαν πολύ ελεύθερο χρόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας - αλλά μόνο αν τον χρησιμοποιούσαν μη παραγωγικά. Αν και αυτό το πείραμα ήταν υποθετικό (που είναι ένας περιορισμός της νέας έρευνας) είναι σίγουρα σύμφωνο με άλλες έρευνες που δείχνουν ότι το να είσαι σε κατάσταση «ροής» μπορεί να κάνει καλό στην ψυχική υγεία των ανθρώπων.
Με άλλα λόγια, μετράει ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τον ελεύθερο χρόνο τους και το «να καταλήξουμε με ολόκληρες μέρες ελευθερίας για να τις γεμίσουμε κατά την κρίση μας» μπορεί να μην είναι καθόλου αυτό που φανταζόμαστε λέει η Σαρίφ.
Φυσικά, αυτό που αισθανόμαστε «παραγωγικό» εξαρτάται από εμάς. Αν η παρακολούθηση δύο ωρών ενός ριάλιτι στον ελεύθερο χρόνο μας αυξάνει την ευτυχία μας, θα πρέπει να το κάνουμε αυτό. Το νόημα όλων αυτών είναι η αυτο-φροντίδα, όχι η ντροπή.
Και ακόμη πιο παραδοσιακά παραγωγικές ή σκόπιμες δραστηριότητες μπορεί να είναι εύκολες και διασκεδαστικές. Η ενασχόληση με λίγo αερόβια δραστηριότητα, μπορεί να βοηθήσει στην «καύση» του στρες, όπως και οι διατάσεις. Είναι επίσης γνωστό ότι οι δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου όπως το πλέξιμο, το διάβασμα, το μαγείρεμα ή τα παιχνίδια θέτουν τους ανθρώπους σε κατάσταση ροής.
«Σε περιπτώσεις που οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν υπερβολικά ελεύθερο χρόνο, όπως συνταξιοδότηση ή εγκατάλειψη εργασίας», λέει η Σαρίφ, «τα αποτελέσματα (της έρευνας) υποδηλώνουν ότι αυτά τα άτομα θα επωφεληθούν από το να ξοδέψουν το νέο τους χρόνο με (συγκεκριμένο) σκοπό».