Μια νέα έρευνα από το πανεπιστήμιο του Κιότο της Ιαπωνίας δείχνει πως οι γάτες έχουν την ικανότητα να χαρτογραφούν νοητικά τις κινήσεις των ιδιοκτητών τους, ακόμα και όταν δεν έχουν οπτική επαφή μαζί τους, καθώς αυτοί κυκλοφορούν στο σπίτι.
Πολλά ζώα είναι πιθανό να έχουν την ικανότητα νοητικών αναπαραστάσεων σχετικά με την τοποθεσία άλλων με μια μορφή κοινωνικο-χωρικής γνωστικής λειτουργίας.
Οι νοητικές αναπαραστάσεις σχετικά με το πού βρίσκονται έμβια όντα όπως άλλα μέλη της ομάδας, αρπακτικά ή θήραμα είναι πιθανό να είναι πλεονεκτικές για πολλά ζώα, ειδικά σε συνθήκες κακής ορατότητας [1, 2]. Οι Noë & Laporte ονόμασαν αυτή την ικανότητα «κοινωνικο-χωρική γνώση» [1]. μπορεί να θεωρηθεί ως μια πολύτιμη γνωστική ικανότητα που περιλαμβάνει χωρική χαρτογράφηση άλλων χρησιμοποιώντας ακουστικές πληροφορίες όπως φωνητικά ή άλλα ακουστικά σημάδια.
Αν και προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι γάτες θα ψάξουν στο σωστό μέρος σε περίπτωση που... εξαφανίζεται η τροφή τους και περιμένουν να δουν το πρόσωπο του ιδιοκτήτη τους αν ακούσουν τη φωνή του, δεν ήταν σαφές πώς αυτή η ικανότητα μεταφράζεται στην πραγματική ζωή. «Πολλοί λένε επίσης ότι οι γάτες δεν ενδιαφέρονται τόσο για τους ιδιοκτήτες τους όσο οι σκύλοι, αλλά είχαμε αμφιβολίες για αυτό», δήλωσε ο Δρ Σάο Tακάγκι από το Πανεπιστήμιο του Κιότο που επιμελήθηκε της έρευνας: ”Κοινωνικο-χωρική γνωστική λειτουργία στις γάτες: Διανοητική χαρτογράφηση της τοποθεσίας του ιδιοκτήτη από τη φωνή”.
Ο Δρ. Ταγκάκι και οι συνεργάτες του έκαναν δοκιμές για να διαπιστώσουν εάν οι γάτες ”χαρτογραφούν” διανοητικά τη χωρική θέση του ιδιοκτήτη τους ή μιας άλλης οικείας γάτας έχοντας ως ”πηγή” τη φωνή του ιδιοκτήτη ή της οικείας γάτας.
Τα συμπεράσματα
Οι γάτες έχουν αξιοσημείωτη ικανότητα ακοής και μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους ήχους για να βρουν τη θέση του αόρατου θηράματος σε συνθήκες χαμηλής ορατότητας [3]. Οι γάτες έχουν ευαίσθητα αυτιά που έχουν περισσότερους από 20 μύες και είναι σε θέση να κινούνται ανεξάρτητα προς όλες τις κατευθύνσεις [4]. Το ακουστικό εύρος για τις γάτες εκτείνεται από 55 Hz έως 79 kHz [5]. Αυτά τα οικολογικά και ανατομικά χαρακτηριστικά μπορεί να προάγουν τη γνωστική επεξεργασία των ακουστικών πληροφοριών. Πράγματι, οι γάτες φαίνεται να είναι καλές στο να συμπαιρένουν τη φυσική και κοινωνική παρουσία από τους ήχους. Ο Δρ. Ταγκάκι και οι συνεργάτες του κατέδειξαν αυτό το είδος συμπερασμάτων για αόρατα άψυχα αντικείμενα [6] και έδειξαν ότι οι γάτες περίμεναν να δουν το πρόσωπο του ιδιοκτήτη τους όταν ακούν τη φωνή του ιδιοκτήτη τους [7]. Αυτές οι μελέτες παρέχουν στοιχεία ότι οι γάτες μπορούν να προβλέψουν οπτικά γεγονότα με βάση ακουστικές πληροφορίες.
Άλλες μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι οι γάτες αποκτούν κοινωνικές πληροφορίες από την ακρόαση. Κάνουν διάκριση μεταξύ της φωνής του ιδιοκτήτη τους και της φωνής ενός ξένου [8] και μπορούν να αναγνωρίσουν συναισθηματικούς ήχους από άλλες γάτες και ανθρώπους, ταιριάζοντας τις φωνητικές εκφράσεις με τις εκφράσεις του προσώπου (Θυμωμένος εναντίον Ευτυχισμένος) [9]. Επιπλέον, περνούν δοκιμασίες ορατής μετατόπισης [10], επιβεβαιώνοντας την ικανότητα των γατών να σχηματίζουν νοητικές αναπαραστάσεις αντικειμένων. Εν ολίγοις, οι γάτες χρησιμοποιούν ήχους για να αναγνωρίσουν μεμονωμένους ανθρώπους και να διακρίνουν τις συναισθηματικές καταστάσεις ανθρώπων και γατών. Λαμβάνοντας υπόψη το φυσικό τους προφίλ και την κυρίαρχη στην ακοή οικολογία τους μαζί με τις κοινωνικές γνωστικές τους ικανότητες που περιγράφονται παραπάνω, φαίνεται εύλογο ότι οι γάτες θα πρέπει να είναι σε θέση να χαρτογραφούν νοητικά τις τοποθεσίες των άλλων με βάση τις φωνές.
To πείραμα
Ο Δρ. Τακάγκι και οι συνεργάτες του έκαναν το εξής πείραμα: Κατέγραψαν τι συνέβη όταν 50 οικόσιτες γάτες κλείστηκαν μεμονωμένα μέσα σε ένα δωμάτιο και άκουσαν επανειλημμένα τον ιδιοκτήτη τους να τις φωνάζει με το όνομά τους από έξω, και στην συνέχεια τη φωνή ενός ξένου ή του ιδιοκτήτη τους, μέσα από ένα ηχείο από την απέναντι πλευρά του δωματίου που βρισκόντουσαν.
Οκτώ «τυφλοί» παρατηρητές παρακολούθησαν αυτές τις ηχογραφήσεις και κατέταξαν το επίπεδο έκπληξης των γατών με βάση τις κινήσεις των αυτιών και του κεφαλιού τους. Μόνο όταν οι φωνές των ιδιοκτητών τους ακούστηκαν ξαφνικά μέσα στο δωμάτιο - υπονοώντας ότι είχαν κάπως τηλεμεταφερθεί εκεί - οι γάτες φάνηκαν μπερδεμένες.
«Αυτή η μελέτη δείχνει ότι οι γάτες μπορούν διανοητικά να χαρτογραφήσουν την τοποθεσία τους από τη φωνή του ιδιοκτήτη τους», είπε ο Tακάγκι, η έρευνα του οποίου δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences. «Υποδηλώνει ότι οι γάτες έχουν την ικανότητα να απεικονίζουν το αόρατο στο μυαλό τους. Οι γάτες [μπορεί] να έχουν πιο εμβριθή μυαλό από ό,τι πιστεύεται».
Περιέργως, οι γάτες δεν έδειξαν την ίδια έκπληξη όταν οι φωνές των ιδιοκτητών αντικαταστάθηκαν με νιαουρίσματα γάτας ή ηλεκτρονικούς ήχους. Πιθανώς, αυτό συνέβη επειδή οι ενήλικες γάτες δεν τείνουν να χρησιμοποιούν τη φωνή ως κύριο μέσο επικοινωνίας μεταξύ τους, αλλά βασίζονται σε άλλες αισθήσεις τους όπως η όσφρηση.
Πηγή: journals.plos.org
Βιβλιογραφικές Αναφορές
1.Noë R, Laporte M. Socio-spatial cognition in vervet monkeys. Anim Cogn. 2014;17(3):597–607. pmid:24096705
2.Jaakkola K, Guarino E, Rodriguez M, Erb L, Trone M. What do dolphins (Tursiops truncatus) understand about hidden objects? Anim Cogn. 2010;13(1):103–20. pmid:1954375
3.Turner DC, Bateson P, Bateson PPG. The domestic cat: the biology of its behaviour. Cambridge University Press; 2000.
4. Tabor RK. Wild life of the Domestic Cat. Arrow Books; 1983.
5. Heffner RS, Heffner HE. Hearing range of the domestic cat. Hear Res. 1985;19(1):85–8. pmid:4066516
6.Takagi S, Arahori M, Chijiiwa H, Tsuzuki M, Hataji Y, Fujita K. There’s no ball without noise: cats’ prediction of an object from noise. Anim Cogn. 2016;19(5):1043–7. pmid:27299293
7.Takagi S, Arahori M, Chijiiwa H, Saito A, Kuroshima H, Fujita K. Cats match voice and face: cross-modal representation of humans in cats (Felis catus). Anim Cogn. 2019;22(5):901–6. pmid:31076940
8. Saito A, Shinozuka K. Vocal recognition of owners by domestic cats (Felis catus). Anim Cogn. 2013;16(4):685–90. pmid:23525707
9.Quaranta A, d’Ingeo S, Amoruso R, Siniscalchi M. Emotion Recognition in Cats. Animals. 2020;10(7):E1107. pmid:32605256
View ArticlePubMed/NCBIGoogle Scholar
10.Doré FY. Object permanence in adult cats (Felis catus). J Comp Psychol. 1986;100(4):340–7.
View ArticleGoogle Scholar