Η φωτογραφία ενός ηλικιωμένου άνδρα να περπατά υποβασταζόμενος στη μέση ενός κεντρικού δρόμου του Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, αρχικά πέρασε απαρατήρητη. Χάθηκε μέσα σε δεκάδες άλλες του πρακτορείου Getty και σε όλες εκείνες που αφορούσαν την τρομοκρατική επίθεση στο Κράισττσέρτς.
Λίγα 24ωρα αργότερα όμως άρχισε να αναρτάται σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνοδευομένη από συγκινητικές αναφορές που σχετίζονται με την ιστορία που «κρύβεται» πίσω από αυτή τη φωτογραφία. Βρήκε μια θέση στο άλμπουμ με τις καλύτερες φωτογραφίες από όλο τον κόσμο, του Guardian και ΜΜΕ άρχισαν να αναζητούν τον κουστουμαρισμένο άνδρα.
Ο ηλικιωμένος, όπως αποδείχθηκε, είναι ο 95χρονος Τζον Σάτο είναι βετεράνος του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου. Για την ακρίβεια, όπως αναφέρει η Washington Post, είναι ένας εκ των δύο στρατιωτών ιαπωνικής καταγωγής που πολέμησαν κατά τον Β′ Π.Π. Γεννημένος στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, από ιάπωνα πατέρα και σκοτσέζα μητέρα στρατολογήθηκε και πολέμησε κατά των Ιαπώνων. Ο ίδιος σήμερα προσδιορίζει εαυτόν ως «ευρωασιάτη».
Σήμερα ζει μόνος σε ένα προάστιο του Όκλαντ. Η σύζυγός του πέθανε πριν από 15 χρόνια και η μοναχοκόρη του πριν από έναν χρόνο.
Έχοντας ζήσει τις θηριωδίες του πολέμου μετά την πολύνεκρη επίθεση στα τεμένη στο Κράισττσερτς θέλησε και εκείνος να διαμαρτυρηθεί κατά του ρατσισμού, της ισλαμοφοβίας και να εκφράσει την συμπαράστασή του στα θύματα και τους συγγενείς των νεκρών.
Αποφάσισε λοιπόν να συμμετάσχει σε μια συγκέντρωση που θα διεξαγόταν στο κέντρο του Όκλαντ αλλά και στην πορεία που ακολούθησε.
Ο κ.Σάτο έβαλε, όπως βλέπετε, τα καλά του. Κουστούμι, γυαλισμένο παπούτσι και ξεκίνησε. Μόνο που έμενε πολύ μακριά. Για να προσεγγίσει την περιοχή όπου διεξαγόταν η συγκέντρωση, χρειάστηκε να πάρει τέσσερα λεωφορεία. Αν και αρκετά ζωηρός, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, μετά από ένα τόσο μακρύ ταξίδι για έναν άνδρα 95 ετών χρειάστηκε λίγη βοήθεια για να συνεχίσει. Και του την πρόσφερα, όπως βλέπουμε ένας αστυνομικός και ο ηθοποιός Μπρους Χόπκινς (ο οποίος έχει παίξει στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών)
Για τον βετεράνο του Β′ Π.Π. αυτό το ταξίδι ήταν πολύ σημαντικό, για «προσωπικούς λόγους» όπως είπε στην New Zealand Herald, και στο Radio New Zealand. Η επίθεση και τα κίνητρα αυτής τον σόκαραν. «Έμεινα άγρυπνος εκείνη τη νύχτα και από τότε δεν κοιμάμαι καλά. Είναι τόσο λυπηρό. Μπορείς να νοιώσεις τον πόνο τον ανθρώπων».
Επιλέγει όμως να σταθεί και στον υπέροχο τρόπο με τον οποίο αντέδρασαν οι Νεοζηλανδοί. Η επίθεση, όπως λέει, «έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά. Δεν έχει σημασία η φυλή ή οτιδήποτε άλλο. Οι άνθρωποι μοιάζουν να καταλαβαίνουν πως είμαστε όλοι, ένα. Νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλο» ενώ όταν η συζήτηση φτάνει στον ρατσισμό, λέει με νόημα «Συνήθως δεν φαίνεται. Είναι καμουφλαρισμένος...».
Όσο για το ταξίδι του, προκειμένου να προσεγγίσει την Πλατεία Αοτεα, όπως λέει χρειάστηκε να περπατήσει αρκετά αλλά και να πάρει τέσσερα λεωφορεία για να φτάσει στον προορισμό του.
«Είναι πιο άνετα να κάθεσαι στο λεωφορείο παρά να περπατάς. Κάθεσαι αναπαυτικά και νιώθεις σαν να τεμπελιάζεις...Δεν φθείρονται και τα παπούτσια» λέει ο κ.Σάτο.
Για το ταξίδι της επιστροφής, φρόντισε ο αστυνομικός. «Ο αστυνομικός με πήγε στο σπίτι και περίμενε μέχρι να σιγουρευτεί πως είχα ανέβει τα σκαλιά. Πολύ ευγενικός...Αυτή η τραγωδία στο Κράισττσερτς...κοίτα τι έφερε στην επιφάνεια. Η ανθρωπότητα στα καλύτερά της».