Δύο πολυαναμενόμενες ταινίες, το Matrix 4 και η υπερπαραγωγή «Σμύρνη μου αγαπημένη», ένα animation, αλλά και ένα ντοκιμαντέρ που έχει συζητηθεί, είναι οι νέες κινηματογραφικές αφίξεις των Χριστουγέννων.
Το γνωστό ερώτημα επανέρχεται: το κόκκινο ή το μπλε χάπι;
Επιστροφή σε έναν κόσμο με δύο πραγματικότητες. Η μία είναι η καθημερινότητα. Η άλλη κρύβεται πίσω της. Για να ανακαλύψει αν η δική του πραγματικότητα υφίσταται ή είναι ένα νοητικό κατασκεύασμα, για να γνωρίσει τον πραγματικό του εαυτό, ο κύριος Άντερσον (Κιάνου Ριβς) πρέπει να ακολουθήσει ξανά τον λευκό λαγό. Και αν ο Τόμας ή ο Νίο έχει μάθει κάτι καλά, είναι ότι αυτή η επιλογή, ακόμα κι αν είναι ψευδαίσθηση, είναι ο μόνος τρόπος για να βγει ή να μπει στο Matrix. Φυσικά, ο Νίο ξέρει ήδη τι πρέπει να κάνει. Αυτό που δεν ξέρει ακόμα είναι ότι το Matrix έχει ισχυροποιηθεί και έχει γίνε πιο επικίνδυνο παρά ποτέ. Όλα αυτά του θυμίζουν κάτι. Déjà vu.
Ο Κιάνου Ριβς αναλαμβάνει ξανά τον διπλό ρόλο του Τόμας Άντερσον/Νίο, του ανθρώπου που κάποτε ξέφυγε από το Matrix και έσωσε την ανθρωπότητα και που για μια ακόμα φορά πρέπει να διαλέξει ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσει.
Η Κάρι-Αν Μος ενσαρκώνει τη θρυλική πολεμίστρια Τρίνιτι… ή μήπως είναι η Τίφανι, μία σύζυγος και μητέρα τριών παιδιών που ζει στα προάστεια και τρέφει πάθος για μηχανές;
Ο Γιαχία Αμπντούλ-Ματίν παίζει τον σοφό και περπατημένο Μορφέα που, όπως πάντα, καθοδηγεί τον Νίο, ο οποίος καλείται να εκπληρώσει τον σπουδαίο σκοπό του σε ένα μοναδικό ταξίδι αυτογνωσίας.
Η Τζέσικα Χένγουικ παίζει την χάκερ Μπαγκς, τον παροιμιώδη λευκό λαγό που έχει αποστολή να ανακαλύψει, με κάθε τίμημα, τον μεσσία που θα θυσιαστεί για την ανθρωπότητα.
Ο Τζόναθαν Γκροφ υποδύεται τον συνεργάτη του Τόμας Άντερσον, ένα επιδέξιο, γεμάτο αυτοπεποίθηση στέλεχος επιχειρήσεων με τη γοητεία και το αφοπλιστικό χαμόγελο που λείπουν από τον κύριο Άντερσον.
Ο Νιλ Πάτρικ Χάρις παίζει τον ψυχολόγο που παρακολουθεί τον ασθενή του και προσπαθεί να κατανοήσει το νόημα των ονείρων του.
Η Πριγιάνκα Τσόπρα Τζόνας μία νεαρή γυναίκα που διαθέτει σοφία πέρα από την ηλικία της καθώς και μία ικανότητα να βλέπει την αλήθεια, όσο θολά κι αν είναι τα νερά.
Η Τζέιντα Πίνκετ Σμιθ αναλαμβάνει τον ρόλο της Νιόβης, της σκληροτράχηλης Στρατηγού που κάποτε πολέμησε για την επιβίωση της Σιών, ενώ τώρα φροντίζει την ευημερία του λαού της και είναι επιφυλακτική απέναντι στην επιστροφή του Νίο.
Οι σκηνές δράσης του Κιάνου Ριβς και της Κάρι-Αν Μος
«Ήταν εντυπωσιακό να βλέπεις τον Κιάνου και την Κάρι να κάνουν τα δικά τους ακροβατικά τότε. Τώρα, όλοι το κάνουν αυτό, αλλά τότε κανείς δεν το έκανε. Αυτή η αλήθεια συγκίνησε το κοινό. Οπότε, ήθελα κάτι που να το επαναφέρει αυτό, έστω και συμβολικά. Ήθελα μία σκηνή όπου βρίσκονται στην κορυφή ενός κτιρίου, κρατάνε τα χέρια τους, τρέχουν πολύ γρήγορα και πηδάνε από έναν ουρανοξύστη μαζί. Ήθελα να γίνει μέρα. Ήθελα να μοιάζει εντελώς αληθινό.
«Δεν έχει να κάνει με τον φόβο. Είναι κάτι άλλο» τους είπα. Οπότε χτίσαμε μία μικρή πλατφόρμα και έκαναν ένα μικρό άλμα και έμαθαν. Μετά χτίσαμε μία ψηλότερη πλατφόρμα, μετά όλο και πιο ψηλή. Εκπαίδευσαν το σώμα και το μυαλό τους. Ο καιρός ήταν άστατος και είχαμε μικρά παράθυρα για να γίνει η σκηνή. Οπότε, ανεβαίναμε στον ουρανοξύστη κάθε νύχτα, γύρω στις 3 το πρωί. Βάζαμε τα πάντα στα ασανσέρ, όλο τον εξοπλισμό και προσευχόμασταν και περιμέναμε. Ήταν σαν προσκύνημα», λέει Λάνα Γουατσόφσκι, σκηνοθέτις, συν-σεναριογράφος και παραγωγός της ταινίας.
H Filio Williams, μία ηλικιωμένη Ελληνοαμερικανίδα, σπεύδει στη Μυτιλήνη με την εγγονή της Helen, για να συμπαρασταθεί στους Σύρους πρόσφυγες. Κανείς δεν ξέρει την καταγωγή της, κανείς δεν ξέρει ότι η Σμυρνιά γιαγιά της Φιλιώ Μπαλτατζή βρέθηκε κάποτε στο ίδιο νησί κατατρεγμένη και προσφυγοπούλα.
Το τεφτεράκι με τις συνταγές της συνονόματης γιαγιάς ξετυλίγει την πολυτάραχη ιστορία της κοσμοπολίτικης οικογένειας Μπαλτατζή, όπως διαμορφώνεται από τις τραγικές διεθνείς εξελίξεις που καθόρισαν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Διαφορετικές γενιές γυναικών της ίδιας οικογένειας ενώνονται στον χώρο και τον χρόνο, μέσα από τα νήματα της ιστορίας. Παρόν και παρελθόν γίνονται ένα.
Μυτιλήνη 2015. Χιλιάδες απεγνωσμένοι άνθρωποι από εμπόλεμες περιοχές φτάνουν στη Λέσβο και σε άλλα νησιά του Αιγαίου. Έχουν γλυτώσει από τον θάνατο, τη βία και την ταπείνωση. Δεν έχουν πατρίδα, δουλειά, φίλους. Μερικοί δεν έχουν πια ούτε όνομα. Έχουν διατρέξει κάθε λογής κινδύνους, για να φτάσουν στην Ελλάδα. Είναι ταλαιπωρημένοι, αβέβαιοι, μετέωροι.
Μυτιλήνη 1922. Ακριβώς η ίδια εικόνα στην Λέσβο και στα άλλα νησιά του Αιγαίου. Χιλιάδες απελπισμένοι άνθρωποι, ηλικιωμένοι, μικρά παιδιά, γυναίκες, φτάνουν στα νησιά από την κατεστραμμένη Σμύρνη και την υπόλοιπη Μικρασία. Μόνη διαφορά πως είναι Έλληνες με Οθωμανικά διαβατήρια.
Εκατό χρόνια μετά, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τραγωδίες σαν αυτή της Σμύρνης, του Πόντου, της Μικράς Ασίας, παντελώς ξεχασμένες, αγνοημένες από το σημερινό διεθνές κοινό, συμβαίνουν ξανά και ξανά. Γιατί πάντα τα αίτια, τα οικονομικά συμφέροντα και το πολιτικό παρασκήνιο μένουν στο σκοτάδι. Έτσι ύστερα από λίγο τα γεγονότα ξεχνιούνται και πολλές φορές δεν συμφέρει να συμπεριλαμβάνονται στην Επίσημη Ιστορία της εκάστοτε χώρας.
Μια ταινία - υπερπαγωγή αφορμή την συμπλήρωση 100 χρόνων από την Μικρασιατική καταστροφή.
Σενάριο: Μιμή Ντενίση σε συνεργασία με τον Martin Sherman - Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο και θεατρικό έργο της Μιμής Ντενίση
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Καραντινάκης
Παραγωγός: Διονύσης Σαμιώτης
Executive Producers: Joseph Samaan, Μιμή Ντενίση
Πρωταγωνιστούν: Μιμή Ντενίση, Λεωνίδας Κακούρης, Burak Hakki, Κρατερός Κατσούλης, Ταμίλλα Κουλίεβα, Κατερίνα Γερονικολού, Ντίνα Μιχαηλίδου, Αναστασία Παντούση, Ozdemir Ciftcioglu, Νέδη Αντωνιάδη, Γιάννης Εγγλέζος, Έφη Γούση, Nathan Thomas, Χρήστος Στέργιογλου, Θοδωρής Κατσαφάδος, Daniel Crossley, Dunkan Skinner, Δάφνη Αλεξάντερ, Μιχάλης Μητρούσης, Nαταλία Δραγούμη, Μανώλης Γεραπετρίτης, Ανδρέας Νάτσιος, Ian Roberson, Joanna Kalafatis και ο Γιάννης Βογιατζής
Special guest stars: Jane Lapotaire, Susan Hampshire και ο Rupert Graves
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Σίμος Σαρκετζής
Μοντάζ: Λάμπης Χαραλαμπίδης
Μουσική: Ανδρέας Κατσιγιάννης.
«Φεγγαρόσκονη»
Ο Πίτερ και η ονειροπόλα αδελφούλα του, Ανέλι, περνούν δύσκολα. Έχουν μόλις μετακομίσει σε μια νέα γειτονιά και δέχονται εκφοβισμό από κάποια παιδιά στο σχολείο τους. Μια μέρα η Ανέλι συναντά τον κύριο Ζουζούνη, ένα σκαθάρι που μιλά, αλλά είναι απελπισμένο, γιατί έχει χάσει το μικροσκοπικό έκτο πόδι του σε ένα ατύχημα. Ακόμη χειρότερα: κάποιος του το έκλεψε και το πήρε μαζί του στο φεγγάρι! Σύμφωνα με μια παλιά προφητεία, ο κύριος Ζουζούνης μπορεί να πάρει πίσω το χαμένο του πόδι μόνο αν βρει δύο γενναία παιδιά, που θα τον συνοδεύσουν στο ταξίδι του στο φεγγάρι.
Η Ανέλι είναι αποφασισμένη να βοηθήσει αμέσως τον μικρό τους φίλο, αλλά όταν το λέει στον Πίτερ, εκείνος δεν πιστεύει την ”ανόητη ιστορία” της για έντομα που μιλούν και παράξενες προφητείες. Μόνο όταν η Ανέλι εξαφανίζεται ένα βράδυ και ο Πίτερ την ακολουθεί στο μυστηριώδη ποταμό Φεγγάρι, αρχίζει να αναρωτιέται μήπως η αδερφή του είχε δίκιο. Προς μεγάλη του έκπληξη παρατηρεί την Ανέλι και το μικρό έντομο να εξαφανίζονται μέσα στο νερό και - δευτερόλεπτα αργότερα - να εκτοξεύονται στον αέρα μέσα σε ένα γιγαντιαίο σιντριβάνι.
Ο Πίτερ πρέπει να αποφασίσει γρήγορα. Αν θέλει να πάρει πίσω την αδελφή του, πρέπει να τους ακολουθήσει αμέσως και εκείνος. Έτσι, με θάρρος, πηδάει κατευθείαν μέσα στην αντανάκλαση του φεγγαριού στο ποτάμι...
Το animation υπογράφει ο Αλί Σαμαντί Αχαντί, σκηνοθέτης των κινηματογραφικών διασκευών μπεστ σέλερ της σουηδικής σειράς παιδικών βιβλίων «Pettson and Findus» του Σβεν Νόρντκβιστ.
Στα ελληνικά ακούγονται οι Πάνος Αποστολόπουλος, Γιάννης Στεφόπουλος, Πέτρος Δαμουλής, Ζωή Κατσάτου, Αποστόλης Ψυχράμης, Βίκυ Νικολαΐδου, Θανάσης Κουρλαμπάς, Βάσια Ζαχαροπούλου.
«Gunda»
Το ανθρώπινο είδος, έχοντας υιοθετήσει μια εγωκεντρική κοσμοθεωρία, θεωρεί πως τα ζώα δεν διαθέτουν την παραμικρή ικανότητα να αναπτύξουν συναισθήματα, συνείδηση ή βούληση. Ωστόσο, η γνωριμία με μια αξιαγάπητη γουρουνίτσα (την Γκούντα του τίτλου), δύο αγελάδες και ένα μονοπόδαρο κοτόπουλο που κλέβει την παράσταση, φτάνει και περισσεύει για να επαναπροσδιορίσουμε την ηθική μας στάση απέναντι στα ζώα.
Το τρυφερό ντοκιμαντέρ του Βίκτορ Κοσακόφσκι που διαδραματίζεται σε ένα αγρόκτημα, κατεδαφίζει κάθε υπόνοια μοναδικότητας του ανθρώπου, υπενθυμίζοντάς μας την αυταπόδεικτη αξία κάθε ζωής.
Η ταινία -με εκτελεστικό παραγωγό τον Χοακίν Φίνιξ- ήταν υποψήφια για Καλύτερο Ευρωπαϊκό Ντοκιμαντέρ στα βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου.