Ενα ωραίο πρωί του Απριλίου, εκεί που οδηγούσα αμέριμνη στην αριστερή λωρίδα της Βασ. Σοφίας, καθ′οδόν προς το γραφείο, το αυτοκίνητό μου άρχισε ξαφνικά να κλωτσάει. Δεν ήταν η πρώτη φορά το τελευταίο διάστημα, αλλά σίγουρα ήταν η χειρότερη. Το γηραιό Peugeot μου, που είχε κάνει γενικό σέρβις τον Ιανουάριο, συμπεριφερόταν λες και είχε πάθει εγκεφαλικό. Κλωτσούσε βιαίως και μετά από λίγα λεπτά μπλόκαρε εντελώς. Πατούσα γκάζι και δεν πήγαινα πουθενά.
Ευτυχώς, μπόρεσα να βγώ από την λεωφόρο και κουτσά στραβά, με πρώτη και συνεχείς διακοπές της μηχανής, κατάφερα να φθάσω σε ένα συνεργείο στο Παγκράτι, όπου και άφησα το αυτοκίνητο, ελπίζοντας ότι η όποια ζημιά δεν θα τίναζε στον αέρα τον προϋπολογισμό του μήνα.
Οπως διαπιστώθηκε μετά την αυτοψία, δεν υπήρχε λόγος τέτοιας ανησυχίας. Το Peugeot μου δεν είχε καμία μηχανική βλάβη. Αν, όμως, συνέχιζε να καίει νοθευμένη βενζίνη, σύντομα θα πάθαινε σοβαρή ζημιά.
Πώς να διαλύσουμε το αυτοκίνητό μας
″Βλέπουμε όλο και περισσότερα τέτοια κρούσματα τον τελευταίο καιρό” μου είπε ο μηχανικός και, πράγματι, σχεδόν όλοι όσοι άκουσαν τον πόνο μου, είχαν κάποια ανάλογη ιστορία να μου αφηγηθούν. Αυτοκίνητα που κλωτσάνε στα καλά του καθουμένου, που μένουν ξαφνικά στη μέση του δρόμου, που χρειάζονται αλλαγή αντλίας βενζίνης.
″Οι καταγγελίες είναι αυξημένες τον τελευταίο καιρό - όπως συμβαίνει κάθε φορά που ανεβαίνουν οι τιμές - και αφορούν κυρίως την βενζίνη και όχι τόσο το πετρέλαιο” μου είπε στέλεχος υπηρεσίας που ασχολείται με την δίωξη της νοθείας στα καύσιμα - και θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του για ευνόητους λόγους. ”Στις περισσότερες περιπτώσεις η νοθεία γίνεται με χημικούς διαλύτες από την Βουλγαρία.”
Οι διαλύτες αυτοί χρησιμοποιούνται κανονικά από τις εταιρείες χρωμάτων για διάφορες διαλύσεις. Οταν όμως, προστεθούν στην βενζίνη ή πουληθούν σαν βενζίνη, διαλύουν αυτοκίνητα.
″Τα τελευταία δύο χρόνια οι διαλύτες έρχονται από την Βουλγαρία. Στην αρχή δεν ξέραμε τι είναι. Πιάσαμε ένα φορτίο από Βουλγαρία στην λεωφόρο Καβάλας, πήγαμε δείγμα στο Χημείο του Κράτους και τότε είδαμε για πρώτη φορά ότι επρόκειτο για διαλύτες. Δεν είχε βγει ακόμα στην κυκλοφορία.” λέει το στέλεχος της υπηρεσίας δίωξης. ”Από τότε κυκλοφορούν ευρέως. Πριν από δύο βδομάδες έγινε μία καταγγελία για ένα βενζινάδικο στην Λένορμαν. Πιάσανε το βυτίο την ώρα που πήγαινε να ξεφορτώσει κι ήταν γεμάτο διαλύτες. Πήραν δείγμα για το Χημείο κι έδειξε 100,3 οκτάνια! Fake κατοστάρα βενζίνη, με λίγα λόγια...”
Χαοτικό σύστημα ελέγχου
Οι καταγγελίες αυξάνονται, αλλά το σύστημα ελέγχου είναι προβληματικό. Μέχρι πριν από 7 χρόνια, η δίωξη της νοθείας στα καύσιμα ήταν αποκλειστική δουλειά του ΣΔΟΕ. Σήμερα, εκτός από τον ΣΔΟΕ, την ίδια δουλειά κάνουν το Δ΄ Τελωνείο Καυσίμων και η Ελεγκτική Υπηρεσία Τελωνείων Αττικής (ΕΛΥΤ).
″Παλιά ήταν μόνο το ΣΔΟΕ. Σήμερα είναι μοιρασμένα. Υπάρχουν, για παράδειγμα, 3-4 συντονιστικά κέντρα, τα οποία δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα περιπτώσεις όπως τέσσερις ελέγχους στο ίδιο πρατήριο, από διαφορετικές υπηρεσίες, μέσα σε έναν μήνα” λέει το στέλεχος της υπηρεσίας δίωξης. ”Επίσης, δεν καταγράφονται οι καταγγελίες και δεν υπάρχει συνολικό αρχείο στοιχείων.”
Εν ολίγοις, δεδομένου ότι ο ελεγκτικός μηχανισμός της νοθείας καυσίμων λειτουργεί χωρίς σύστημα, οργάνωση και ενιαίο συντονισμό, κάθε φορά που βάζουμε βενζίνη, παίζουμε ένα είδος ρωσικής ρουλέτας.
″Η μόνη λύση είναι να βρούμε ένα πρατήριο που εμπιστευόμαστε και να πηγαίνουμε μόνον εκεί” λέει το στέλεχος της υπηρεσίας δίωξης. ”Η νοθεία δεν είναι θέμα εταιρειών. Είναι θέμα ανθρώπων. Τη νοθευμένη βενζίνη θα την φέρει ο άνθρωπος που έχει το πρατήριο και όχι η εταιρεία. Κάποιοι το κάνουν περιστασιακά και κάποιοι συνέχεια. Θέλει μεγάλο θράσος να το κάνεις συστηματικά...”
Βιομηχανία χάκινγκ
Ενας άλλος παράγοντας που ευνοεί τη νοθεία, είναι το ηλεκτρονικό σύστημα εισροών- εκροών, το οποίο ελέγχει και καταγράφει όλες τις κινήσεις των καυσίμων και τις συναλλαγές του κάθε πρατηρίου. Λειτουργεί την τελευταία δεκαετία, αλλά, όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων, δεν είναι άτρωτο.
″Πώς βάζεις παράνομο καύσιμο χωρίς να το καταλάβεις;” λέει το στέλεχος της υπηρεσίας δίωξης. ” Για να το πουλάνε, σημαίνει ότι έχουν βρει τον τρόπο να το παρακάμψουν. Γίνεται χάκινγκ και το σύστημα δεν καταγράφει την παράνομη εισροή και εκροή. Υπάρχει ολόκληρη βιομηχανία χάκινγκ, διότι τα λεφτά είναι πολλά...”
Κι αυτός που τα πληρώνει, είναι το πάγιο κορόϊδο τέτοιων υποθέσεων: Ο απλός καταναλωτής.