Θα έχουν ήδη δοθεί εντολές, φαντάζομαι, στους έλληνες γεωγράφους να μεταλλάξουν το όνομα της Μακεδονίας μας σε Νότια Μακεδονία. (Και αμέσως μετά σε Νοτιο-δυτική και Νοτιο-ανατολική).
Με όλο τον σεβασμό, το νατοϊκό ολίσθημα έγινε. Ελπίζω να μην το ψηφίσει η Βουλή. Και εννοώ την Νότιο-αριστερή πλειοψηφία. Ιδού γιατί: Βορειομακεδόνες ζούσαν εκεί και τον 6ο και 5ο και 4ο αιώνα μ.Χ. κ.ο.κ. Αλλά μιλούσαν ελληνικά. Και δεν έλεγαν ”ζούμε στα Σκόπια” αλλά ”στους Σκοπούς”. Αυτό ήταν το όνομα. Το ελληνικό. Που σημαίνει ”Φρουροί στα σύνορα” με τις άλλες φυλές. Που δεν ήταν σλαβικές. Γιατί οι σλαβικές φυλές έφτασαν μέχρι εκεί μια χιλιετηρίδα αργότερα. Αυτή η προ Χριστού, ναι, ήταν η Βόρεια Μακεδονία,
Όμως, στην Βόρεια Μακεδονία, έχουμε σήμερα Αλβανούς (χονδρικά κατά 40%, που μιλάνε αλβανικά) Σλάβους (κατά 50% που μιλάνε σλαβικά) 10% Τούρκους, αν δεν κάνω λάθος (που νομίζω μιλάνε ακόμα τουρκικά) και ίσως κάτι ψιχία που μιλάνε ελληνικά.
Αν ένας από τους γειτονικούς μας λαούς θέλει να είναι ελληνικός, να μιλάει ελληνικά και να υπερασπίζεται ενόπλως και αόπλως την πατρίδα του, την Ελλάδα, να τους την πούμε Βόρεια Μακεδονία, βρε αδερφέ!
Ιδού άλλο ένα διότι: Όλοι γνωρίζουν ότι ενώ οι Έλληνες Σλαβομακεδόνες ποτέ δεν ισχυρίστηκαν ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η σλαβική φυλή που κατέχει σήμερα την Βόρεια Μακεδονία, μη έχουσα δική της εθνική πολιτιστική κληρονομιά βούτηξε την μακεδονική. Και από τους μακεδονικούς τάφους που βρέθηκαν στην Ελλάδα κληρονόμησαν σύμβολα ελληνικά. Χωρίς συστολή. Τι τους ενοχλεί να πουν την κατοικία τους Σλαβία; ΄Η Νεοσλαβία; Έχει και η Βουλγαρία την βόρεια Μακεδονία της! Αλλά λέγεται Βουλγαρία. Να σας πω τι τους ενοχλεί. Εκτός από την έλλειψη κληρονομιάς, τους ενοχλεί το 40% των Αλβανών! Που δεν θέλουν να λέγονται Σλάβοι ή Σλαβομακεδόνες! Οπότε αρπάζουν κι αυτοί την ευκαιρία να πάρουν ένα σοβαρότερο όνομα! Γνώρισα έναν Σκοπιανό φοιτητή της Σορβόνης ο οποίος όταν έμαθε από Γάλλους ιστορικούς ότι οι πρόγονοί του είχαν εμφανιστεί στις ρωμαϊκές και βυζαντινές παρυφές, μαζί με τους Βανδάλους, κατά τον 6ο αιώνα προ Χριστού. κόντεψε να τρελαθεί
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι η τιτοϊκή εφημερίδα που διαβάζουν όλοι οι Σκοπιανοί ονομάστηκε ”Νέα Μακεδονία”. (”Νόβα Μακεντόνια”) γιατί οι Σλαβομακεδόνες διανοούμενοι είχαν συναίσθηση ότι ο τόπος πάνω στον οποίο τυπώνονταν η εφημερίδα ήταν μια Νότια Σλαβία και όχι πια Βόρεια Μακεδονία! Ο Τίτο βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουν, ήθελε να αποτελέσει ένα ηγετικό -”τσαρικό”- πρόσωπο στα Βαλκάνια, να τα ενώσει σε μια μεγάλη Ομοσπονδία, μαζί με την Βουλγαρία και την ελληνική Μακεδονία! Το σχέδιο ναυάγησε τον Οκτώβριο του 1944 στη Μόσχα, γιατί ο Στάλιν, από τη μια μεριά του, είχε ήδη προσεταιριστεί την Βουλγαρία (η οποία ευχαρίστως θα προσαρτούσε και τα Σκόπια, τα οποία μάλιστα έχουν την ίδια διάλεκτο με τους Βουλγάρους) και από την άλλη, δεν ήθελε έναν δεύτερο Στάλιν στην ”περιοχή του” (1). Ίσως και να είχε υποσχεθεί την Ελληνική Μακεδονία στη Βουλγαρία, αφήνοντας την υπόλοιπη Ελλάδα στον Τσόρτσιλ! Οι έλληνες ιστορικοί θα σας τα πουν. Δεν είναι μόνο στο βιβλίο, μου. (Παράρτημα: οι διασκέψεις Τσόρτσιλ-Στάλιν και Μόλοτοφ-΄Ηντεν στη Μόσχα τον Οκτώβριο του 1944). Σημειωτέον ότι αν ο Τσόρτσιλ είχε την πρόθεση να αφήσει την ελληνική Μακεδονία στην Βουλγαρία που ήδη την κατείχε (μέχρι και ένα μήνα μετά την ήττα της!) περνώντας από την Καζέρτα της Ιταλίας, ο Γεώργιος Παπανδρέου τον έπεισε να μην το κάνει.
Δεν βλέπω γιατί η χώρα αυτή δεν δέχεται να ονομαστεί ”Νέα Μακεδονία”. Ή μάλλον βλέπω! Για να διατηρήσει την σημαία της και ένα σωρό άλλα σύμβολα της ”Παλαιάς Μακεδονίας”! Που ευτυχώς αυτή παραμένει ελληνική. Μάλιστα με το όνομα ”Βόρεια Μακεδονία” θα εξασφαλίσει, και από την επίσημη Ελλάδα - άθελά της!- την αναγνώριση της ”συνέχειας” από την ελληνική αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Το ”Νέα Μακεδονία” δεν ενοχλούσε κανένα σοβαρό φιλόπατρι. Κατά τη γνώμη μου, ούτε τους Έλληνες, ούτε τους Σλάβους και, κυρίως, ούτε τους Αλβανούς. Με την διπλωματική πλευρά του θέματος έχω ασχοληθεί δύο φορές. Την πρώτη, όταν προσκλήθηκα να έρθω από το Παρίσι στη Θεσσαλονίκη να πάρω μέρος σε ένα συνέδριο με συμμετοχή και άλλων βαλκανικών εκπροσώπων. Είπα ότι το σκοπιανό όνομα ”Μακεδονία είναι παράλογο”. Και αναφέρθηκα στον Θησέα, βασιλιά της Ιωνίας (όπως λέγονταν τότε η ευρύτερη Αττική) ο οποίος δεν συμπαθούσε τους Πελοποννήσιους (ιδιαίτερα έναν από τον Πύργο!). Και έβαλε στον Ισθμό της Κορίνθου - που ήταν τα σύνορα - μια στήλη που από τη μια μεριά έγραφε: Από δω ΔΕΝ είναι η Ιωνία αλλά η Πελοπόννησος. Και από την άλλη: Από δω είναι η Ιωνία και ΟΧΙ η Πελοπόννησος. Αν βάζαμε μια ανάλογη στήλη, είπα, στα σύνορα με τα Σκόπια, από τη μια μεριά θα έγραφε: Από δω ΔΕΝ είναι η Μακεδονία αλλά η Μακεδονία. Και από την άλλη: Από δω είναι η Μακεδονία και ΟΧΙ η Μακεδονία!
Απὀ τα γέλια των παρισταμένων (Σκοπιανών, Αλβανών, Βουλγάρων και Τούρκων και, ιδιαίτερα, Ελλήνων) κατάλαβα ότι τα Βαλκάνια είχαν πειστεί!
Η δεύτερη φορά που ασχολήθηκα με το Μακεδονικό - το έχω ξαναπεί - ήταν το 1991, αν θυμάμαι καλά, όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πρωθυπουργός τότε, ζήτησε από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Παρισίων, που ήμουνα, να μεσολαβήσει στην Γαλλική Κυβέρνηση για να μην ψηφιστεί μια πρόταση που επρόκειτο να κάνει ο Ντελόρ, στην επερχόμενη συνάντηση Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Να γίνει επίσημα αποδεκτό από τις Βρυξέλες το όνομα Μακεδονία. Ίσως για να υποστηριχθεί η υποψηφιότητα των Σκοπίων.
Έγραψα μια επιστολή στον Πρόεδρο Μιτεράν, υπενθυμίζοντάς του τις συχνές τυχαίες συναντήσεις μας στην αυλή του σπιτιού όπου είχα το γραφείο μου όταν ερχόταν να δει την εξώγαμη κόρη του, η οποία έμενε στο διπλανό διαμέρισμα. Του υπενθύμισα και το φιλμ που είχα γυρίσει για το Ίδρυμα Ελευθερίες της συζύγου του Ντανιέλ Μιτεράν, το οποίο είχε δει. (2)
Του έδωσα αρκετά επιχειρήματα. Θα έπρεπε να ήταν πειστικά γιατί έδωσε εντολή στον Γάλλο υπουργό εξωτερικών να στείλει την πρόταση στις ”Ελληνικές Καλένδες”. Και να πει στον Ντελόρ να μην την ξαναφέρει στο Συμβούλιο των Υπουργών, όπως μου είπε ο Έλληνας πρέσβης που ήταν ενήμερος του θέματος. Είχα και τότε προτείνει το ”Νέα Μακεδονία” αλλά δεν άρεσε φαίνεται στον Ντελόρ. Για τον οποίο έχω πολλές αποδείξεις ως προς τον ανθελληνισμό του.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης μου απηύθυνε συγχαρητήρια και απαντώντας του ανέφερα το ”Νέα Μακεδονία. Θα το είχε σκεφτεί και ο ίδιος γιατί το πρότεινε μια φορά, έχοντας και την σύμφωνη γνώμη του Καραμανλή, Προέδρου της Δημοκρατίας. Έπεσαν όλοι οι νόθοι εθνικιστές απάνω του να τον κατασπαράξουν (”όχι διπλό όνομα” φώναζαν!).
Ονομάζω ”νατοϊκό” το ολίσθημα γιατί σίγουρα οι Αμερικανοί που έχουν ήδη βάσεις στα Σκόπια, τους υπέβαλαν την ιδέα να φέρουν κι′ αυτοί πολλές αντιρρήσεις για το διπλό όνομα ώστε όταν κάποτε το ”αποδεχτούν” να θεωρηθεί ελληνική νίκη! Και ο Αλέξης έπεσε στην παγίδα. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.
[1] ”Το Ημερολόγιο του εμφυλίου διχασμού” (Εκδ. Καστανιώτης)[2] ”Οι Σαχαριείς εν αναμονή” ντοκιμαντέρ (Fondation Danielle Mitteran-Libertés) 1990