Κάτι πρέπει να κάνουμε τελείως λάθος με την Ιστορία στη χώρας μας... Τη διδάσκουμε στα παιδιά με απωθητικό τρόπο; Αφήνουμε τις ημερομηνίες και τα τοπωνύμια να «μπουκώνουν» το μυαλό τους αντί να τα εξιτάρουμε με τα «πως» και τα «γιατί» των γεγονότων; Αφήνουμε ημιμαθείς «ελληναράδες» να διαστρεβλώνουν και να ωραιοποιούν όλα τα γεγονότα με αποτέλεσμα να χάνεται κάθε ενδιαφέρον για περαιτέρω διερεύνηση; Επιβραβεύουμε την αναπαραγωγή κοινοτοπιών με αποτέλεσμα οι πιο ανήσυχοι νέοι να επιλέγουν την ολοκληρωτική διαγραφή της Ιστορίας από αντίδραση;
Ειλικρινά δεν γνωρίζω. Ένιωσα όμως τόσο έντονα συναισθήματα θλίψης και αγανάκτησης όταν σε μία βόλτα στην «απαγορευμένη πλευρά» του Πεδίου του Άρεως, στο γκέτο των τοξικοεξαρτημένων, έφτασα στον περίβολο της εκκλησίας των Αγίων Ταξιαρχών όπου βρίσκεται η σαρκοφάγος με το άγαλμα του Αλέξανδρου Υψηλάντη και διαπίστωσα ότι κάποιο από αυτά τα παιδιά, που δεν έμαθε ποτέ ιστορία, έχει ζωγραφίσει στον μαρμάρινο γιακά του αγάλματος το σήμα των ναζιστικών SS και έχει γράψει με χοντρό μαύρο μαρκαδόρο «Αρτέμης Μάτσας» με ένα βέλος προς το πρόσωπο του Υψηλάντη...
Στον Αλέξανδρο Υψηλάντη;
Σε μία από τις ευγενικές μορφές της ελληνικής επανάστασης;
Στον πρίγκιπα που απαρνήθηκε τα πλούτη και τα αξιώματα των Οθωμανών και ξεκίνησε την επανάσταση από το Ιάσιο, γνωρίζοντας ότι οδηγείται σε βέβαιη συντριβή;
Στον ρομαντικό επαναστάτη που αψήφησε τον αφορισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε' (κατόπιν απαίτησης της Πύλης) και ρίχτηκε στη μάχη με ένα όραμα που στον ελλαδικό χώρο ήταν ακόμα τρελή ιδέα: «Ανεξάρτητη Ελλάδα»;
Στον άνθρωπο που δεν διεκδίκησε αξιώματα, δεν βρέθηκε στη μοιρασιά των καπετανάτων, δεν πρόλαβε καν να δει την Ελλάδα απελεύθερη;
Στον Αλέξανδρο Υψηλάντη που φυλακίστηκε από τους Αυστριακούς το 1821 για την επαναστατική δράση του και σάπισε στη φυλακή για έξι χρόνια; Κια δυο μήνες μετά την απελευθέρωσή του, το 1827 πέθανε στη Βιέννη σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και βιολογικής συντριβής;
Μία επιθυμία εκδήλωσε μόνο λίγο πριν πεθάνει ο Υψηλάντης: να ξεριζώσουν την καρδιά του και να τη στείλουν να ταφεί στην Ελλάδα.
Ήξερε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να στείλουν ολόκληρη τη σωρό του γι' αυτό και ζήτησε να πάνε μόνο την καρδιά του. Που χτυπούσε στην σύντομη ζωή του μόνο για να δει την Ελλάδα ένα αυτόνομο και κυρίαρχο κράτος.
Την επιθυμία του εκτέλεσε ο λόγιος Γεώργιος Λασσάνης. Την πήγε στο Αμαλιείο ορφανοτροφείο της Αθήνας, ενώ 136 χρόνια μετά το θάνατό του, το 1964 έγινε δυνατή και η μεταφορά και των οστών του στην εκκλησία των Αγίων Ταξιαρχών στο Πεδίο του Άρεως.
Αυτόν τον ρομαντικό και ανιδιοτελή επαναστάτη, τον ευγενικό Έλληνα κάποιοι θεωρούν τώρα αξιωματικό των Ναζί; Αρτέμη Μάτσα;
Θέλω να πιστεύω ότι απλά δεν γνωρίζουν...
Αλλά οι υπόλοιποι που γνωρίζουμε, θα αφήσουμε αυτή τη παραχάραξη της Ιστορίας μας, τον ευτελισμό και την κοροϊδία ενός σπουδαίου προσώπου του τόπου μας;
Προτείνω να ενώσουμε τις φωνές μας και να ζητήσουμε τον άμεσο καθαρισμό και αποκατάσταση του αγάλματος του Υψηλάντη από την Περιφέρεια Αττικής, τον Δήμο Αθηναίων, ή όποιον άλλον έχει την τεχνολογία να το κάνει.
Δεν αξίζει στον Αλέξανδρο Υψηλάντη αυτή η εικόνα. Και δεν αξίζει σε εμάς να ανεχόμαστε αυτήν την εικόνα του.
Κοινοποιήστε την ανάρτηση, αν το επιθυμείτε, ή στείλετε mail στην Περιφέρεια Αττικής και στον Δήμο Αθηναίων με αίτημα τον καθαρισμό του αγάλματος.
Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε απέναντι στην Ιστορία μας...
Mail Περιφέρειας Αττικής: gperatt@patt.gov.gr
Mail Δήμου Αθηναίων: mayor@athens.gr
Αναδημοσίευση από postmodern.gr