Ένας 82χρονος άνδρας από την Μογγολία έχει αφιερώσει τις τρεις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του στην δημιουργία μιας πράσινης όασης στη μέση της ερήμου Γκόμπι.
Πρόκειται για τον Μπαρααντούζ Ντεμσίνγκ που με την υπομονή και επιμονή του κατάφερε να δημιουργήσει μια όαση 16 εκταρίων στην άγονη έρημο Γκόμπι.
Η έρημος Γκόμπι έχει μέγιστο μήκος 1.600 χιλιόμετρα και πλάτος 800 χιλιόμετρα και καλύπτει 1.300.000 χλμ², κάτι που την κατατάσσει ως την πέμπτη μεγαλύτερη έρημο στη Γη και τη μεγαλύτερη στην Ασία.
Το «θαύμα» του Μπαρααντούζ είναι αποτέλεσμα συστηματικής δουλειάς του ίδιου και της οικογένειάς του.
Όλα ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν ο αγρότης αποφάσισε να φυτέψει λαχανικά στην άνυδρη γη. Ο κόπος ήταν μάταιος καθώς είδε τη δουλειά του κυριολεκτικά να παρασύρεται από τον άνεμο. Τότε κατάλαβε ότι χρειαζόταν δυνατά δέντρα για να προστατεύσει τον κήπο του και άρχισε να φυτεύει φτελιές
Σύμφωνα με στοιχεία της μογγολικής κυβέρνησης, η ερημοποίηση επηρεάζει σχεδόν το 98% της μεγαλύτερης επαρχίας της Μογγολίας, την Ομνογκόβι, και η γη του Μπαρααντούζ Ντεμσίνγκ δεν αποτελεί εξαίρεση.
Το 1992, όταν προσπάθησε να φυτέψει λάχανα σε αυτή τη γη, οι καταιγίδες σκόνης τα κατέστρεψαν. Τότε ήταν που συνειδητοποίησε ότι χρειαζόταν έναν τοίχο για να σταματήσει τους δυνατούς ανέμους, αλλά όχι έναν οποιοδήποτε τοίχο άλλα έναν ζωντανό.
Ο Μπαρααντούζ άρχισε να καλλιεργεί φτελιές γύρω από τον κήπο του στην έρημο Γκόμπι και τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά.
«Η πρώτη χρονιά (1992) ήταν δύσκολη: ήταν μια χρονιά με αέρα και άμμο. Αλλά τον δεύτερο χρόνο, τα δέντρα ήταν αρκετά ψηλά για να προστατεύσουν τα λαχανικά μου», είπε ο Μπαρααντούζ στο Channel News Asia.
«Πίστεψα στα δέντρα και άρχισα να τα αγαπώ».
Αν και τα 16 εκτάρια του φαίνονται ασήμαντα σε σύγκριση με τη φαινομενικά ατελείωτη έρημο Γκόμπι, ο Μπαρααντούζ Ντεμσίνγκ υπολογίζει ότι έχει φυτρώσει πάνω από 400.000 δέντρα στη γη του, πολλά από τα οποία πουλήθηκαν σε αγρότες που ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν το παράδειγμά του.
Ο Μπαρααντούζ Ντεμσίνγκ είναι πολύ μεγάλος για να φροντίσει την όαση του, οπότε η έκταση την έχει δώσει στον εγγονό του με σκοπό να συνεχίσει το έργο του.