Ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους δεν ήταν ένας, λένε οι επιστήμονες

Οι έρευνες ενός υποθαλάσσιου κρατήρα στη Δυτική Αφρική υποδηλώνουν ότι ένας άλλος μεγάλος αστεροειδής έπεσε στη Γη περίπου την ίδια εποχή.
Open Image Modal
mikkelwilliam via Getty Images

Ο τεράστιος αστεροειδής που προκάλεσε το τέλος της κυριαρχίας των δεινοσαύρων, όταν έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, δεν ήταν μεμονωμένος, υποστηρίζουν πλέον οι ερευνητές.

Λεπτομερείς σαρώσεις ενός υποθαλάσσιου κρατήρα στα ανοικτά των ακτών της Γουινέας στη Δυτική Αφρική υποδηλώνουν ότι αυτός δημιουργήθηκε όταν ένας άλλος μεγάλος αστεροειδής έπεσε στη Γη περίπου την ίδια εποχή, στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου.

Η βίαιη σύγκρουση πριν από 65 και 67 εκατομμύρια χρόνια δημιούργησε έναν κρατήρα με διάμετρο μεγαλύτερο από 8 χιλιόμετρα, αποκαλύπτουν οι σαρώσεις, ενώ οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο αστεροειδής είχε πλάτος 250 μέτρων και προσέκρουσε στη Γη με ταχύτητα σχεδόν 45.000 μίλια/ώρα.

Μολονότι μικρότερος από τον αστεροειδή που προκάλεσε τη μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων, ήταν αρκετά μεγάλος για να προκαλέσει σημαντικό αντίκτυπο στον πλανήτη. «Οι νέες εικόνες δίνουν μια εικόνα του καταστροφικού γεγονότος», δήλωσε ο δρ Uisdean Nicholson, θαλάσσιος γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο Heriot-Watt του Εδιμβούργου, ο οποίος ανακάλυψε για πρώτη φορά τον κρατήρα Nadir το 2022. Εκείνη την εποχή, οι λεπτομέρειες της σύγκρουσης ήταν ασαφείς.

Για να κατανοήσουν καλύτερα την πρόσκρουση, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τρισδιάστατη σεισμική απεικόνιση για να χαρτογραφήσουν το χείλος του κρατήρα και τις γεωλογικές ουλές που βρίσκονται 300 μέτρα κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού.

 

 

Η σύγκρουση φαίνεται ότι προκάλεσε έντονες δονήσεις που ρευστοποίησαν τα ιζήματα κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού προκαλώντας τη δημιουργία ρηγμάτων κάτω από τον πυθμένα, διαπίστωσαν οι ερευνητές. Η σύγκρουση προκάλεσε κατολισθήσεις με ίχνη ζημιών ορατά για χιλιάδες τετραγωνικά μίλια πέρα από το χείλος του κρατήρα και εξαπέλυσε ένα τεράστιο τσουνάμι ύψους άνω των 800 μέτρων που θα διέσχιζε τον Ατλαντικό. Οι λεπτομέρειες δημοσιεύονται στo περιοδικό Nature Communications Earth & Environment.

Οι ερευνητές δεν μπορούν να προσδιορίσουν με ακρίβεια πότε ο αστεροειδής έπεσε στη Γη, αλλά η ανακάλυψη του κρατήρα και η κατά προσέγγιση ηλικία του έχουν προκαλέσει εικασίες ότι μπορεί να ανήκε σε ένα σύμπλεγμα συγκρούσεων στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Ο αστεροειδής που συνδέεται με την εξαφάνιση των δεινοσαύρων ήταν πολύ μεγαλύτερος από εκείνον που δημιούργησε τον κρατήρα Nadir. Άφησε έναν κρατήρα πλάτους 100 μιλίων στο σημερινό Chicxulub στη χερσόνησο Yucatan στο Μεξικό.

«Τα νέα τρισδιάστατα σεισμικά δεδομένα σε ολόκληρο τον κρατήρα Nadir αποτελούν μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία για τον έλεγχο των υποθέσεων σχετικά με τους κρατήρες πρόσκρουσης, την ανάπτυξη νέων μοντέλων σχηματισμού κρατήρων στο θαλάσσιο περιβάλλον και την κατανόηση των συνεπειών ενός τέτοιου γεγονότος», τόνισε ο Nicholson.

Πηγή: Guardian