Αν οι ιστορικοί του μέλλοντος, επιλέξουν να διαβάσουν –μόνο– τα διαδικτυακά σχόλια για να γράψουν για την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Κύπρο, οι αναγνώστες θα θεωρήσουν πως μεταξύ 2 και 4 Δεκεμβρίου του σωτήριου 2021, έφτασε στο νησί ο… φτωχούλης του Θεού, ο Γκεβάρα, η Μητέρα Τερέζα, κάποιος διάσημος που ανακαλύπτει την Αφρική στα γεράματα, ένας άγιος που έλυσε ως διά μαγείας το Κυπριακό, το Μεταναστευτικό, το Εκκλησιαστικό και μετέδωσε την αγάπη του Βατικανό στους ορθόδοξους κανίβαλους που κατοικούσαν (το 2021) στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα θεωρήσουν, επίσης, πως οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν τους ηγέτες ανάλογα με τι αυτοκίνητο κυκλοφορούν και πως ένα Φίατ 500 ήταν ικανό (το 2021) να απαλύνει τον πόνο των κολασμένων όλης της γης, των μεταναστών, να τερματίσει τη φτώχεια και τη δυσχέρεια.
Αμ δε. Ευτυχώς, η ιστορία δεν γράφεται –ακόμα– με κύρια πηγή το Τουίτερ, το Φέισμπουκ και το Ίνσταγκραμ και, δυστυχώς, ο κόσμος δεν εξελίσσεται με τους ευσεβοποθισμούς όσων ισχυρίζονται πως το Βατικανό δίνει δεκάρα για τους μετανάστες, ενώ η Ορθοδοξία (τάχα) τους θεωρεί υπανθρώπους.
Δυστυχώς, ο κόσμος δεν εξελίσσεται στη βάση ηθικολογιών, χαριτωμένων λόγων από άρχοντες που αντιπροσωπεύουν μια διά παντός ανήθικη εξουσία.
Δυστυχώς, ο λαϊκός Πάπας από την Αργεντινή, που του αρέσει το ποδόσφαιρο και επισκέπτεται χώρους υποδοχής μεταναστών, δεν είναι η πραγματικότητα αυτού που αποκαλούμε «Καθολική Εκκλησία», όσο κι αν οι Κύπριοι προοδευτικοί είδαν το φως στα μάτια του - άθεοι, αριστεροί, σκεπτικιστές αγάπησαν ξάφνου το Βατικανό, γιατί ο Πάπας μιλά πιο γλυκά από τους ιεράρχες της Ορθοδοξίας. Φευ!
Τέλος πάντων, η «Καθολική Εκκλησία» δεν είναι ένας Αργεντινός που κάθεται άνετα σε ένα (ολοκαίνουργιο) Φίατ 500 και μιλά για την αγάπη και το μεταναστευτικό ζήτημα. Υπάρχει πολύ μεγάλη συζήτηση στον δυτικό κόσμο για το ότι η ηγεσία της Καθολικής Εκκλησίας δεν ασχολείται με τα προβλήματα του ποιμνίου, τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Λατινική Αμερική. Η κριτική είναι μεγάλη, καθώς πέραν από την αδιαφορία των καθολικών «επισκόπων» για τις κοινωνικές πολιτικές, ξεσπούν βαρύτατα σεξουαλικά σκάνδαλα και σοβαρές υποθέσεις οικονομικής διαφθοράς, για τα οποία δεν φαίνεται να ενοχλούνται όσοι μας κούρασαν με τα λογύδρια και το «λάιφσταϊλ» του Πάπα Φραγκίσκου.
Εν ολίγοις, ο Ποντίφικας δεν κάνει κάτι περισσότερο από το να εκφράζει μια πιο «ανθρωπιστική» ελίτ, με τις κλισέ παρεμβάσεις του για το μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα. Επισκέπτεται τη Μόρια ή τη Λαμπεντούζα, αναφέρεται στο Κυπριακό σαν να’ ναι πρόβλημα διαλυμένης οικογένειας, παίρνει και 50 μετανάστες μαζί του -μαζί του;- για 15 λεπτά δημοσιότητας και για να εντυπωσιάζονται οι αυτόχθονες με τη λάμψη του, σαν να είναι η Αντζελίνα Τζολί στην Αιθιοπία.
Την ίδια στιγμή, ούτε που ασχολείται με την παρουσία της «Καθολικής Εκκλησίας» εντός των δυτικών (και άλλων) κοινωνιών, τα (σεξουαλικά ή οικονομικά) σκάνδαλα, αλλά έχει Φίατ 500 και όχι Μερσεντές. Γουάου.