Στις 13 Νοεμβρίου 2018, 24χρονος ταξιτζής καταγγέλλει 29χρονο επιβάτη ότι τον κακοποίησε σεξουαλικά κάτω από περίεργες συνθήκες. Επί 8 ημέρες η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη αντιμετώπισαν την υπόθεση με πολλές επιφυλάξεις μέχρι τις 21 Νοεμβρίου, όταν με εισαγγελική εντολή δόθηκε στη δημοσιότητα το ονοματεπώνυμο και η φωτογραφία του καταγγελλόμενου ως βιαστή προς δημοσίευση σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ήταν η αρχή του δημόσιου βιασμού ενός 29χρονου νέου από μία κοινωνία που δεν φαίνεται να έμαθε τίποτα από τη φρικώδη διαπόμπευση των εκδιδομένων οροθετικών γυναικών το 2012 που είχε ως αποτέλεσμα την φυσική τους εξόντωση, δηλαδή την καταδίκη τους σε θάνατο.
Τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα της σημερινής υπόθεσης δεν στοιχειοθετούν σε καμία περίπτωση τον βιασμό του 24χρονου από τον 29χρονο. Κάποια στοιχεία, βέβαια, προέκυψαν στην πορεία των ερευνών, αλλά η αρχική καταγγελία ήταν τόσο έωλη, ασυνάρτητη και πέραν λογικής, που δεν θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για άσκηση δίωξης – πόσο μάλλον για δημόσια διαπόμπευση ενός νέου ανθρώπου.
Σύμφωνα λοιπόν, όχι με τους ισχυρισμούς των «πρωταγωνιστών», αλλά με τις καταθέσεις τρίτων προσώπων, τα ντοκουμέντα (στοιχεία από την εταιρεία ταξί και βίντεο κάμερες) και τα αποτελέσματα των ερευνών DNA:
Ο 29χρονος κάλεσε τυχαία ταξί για μία διαδρομή που έγινε «μαραθώνια». Κατά τη διάρκειά της ο ταξιτζής περίμενε τον επιβάτη να ψωνίσει από sex shop, στη συνέχεια έφαγαν μαζί σε ταχυφαγείο, πήγαν βόλτα σε παρκάκι του Βοτανικού και κατέληξαν στο νοσοκομείο Ιπποκράτειο, με τον επιβάτη λιπόθυμο και τον ταξιτζή να τον βρίζει, όπως κατέθεσαν οι εργαζόμενοι του Ιπποκρατείου, για κάτι αόριστο που είχε συμβεί. Οι γιατροί του Ιπποκρατείου πρότειναν στον ταξιτζή να εξεταστεί και εκεί διαπιστώθηκε ότι είχε βιαστεί με κάποιο αντικείμενο.
O 29χρονος είχε όντως μαζί του μία τσάντα με σεξουαλικά βοηθήματα και μία μικροποσότητα ναρκωτικών. Ο έλεγχος για DNA όμως στα σεξουαλικά βοηθήματα έδειξε ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν στον ταξιτζή, όπως και τα ρούχα του 29χρονου έδειξαν ότι δεν είχαν δείγματα DNA του ταξιτζή, άρα δεν υπήρξε καμία φυσική επαφή των δύο ανδρών (θυμίζουμε ότι ο ταξιτζής πήγε λιπόθυμο τον 29χρονο στο Ιπποκράτειο, άρα ο φερόμενος ως «δράστης» δεν είχε τις δυνάμεις να αλλοιώσει κανένα στοιχείο).
Ο τοξικολογικός έλεγχος για χρήση ναρκωτικών έδειξε ότι τόσο ο καταγγέλλων, όσο και ο καταγγελλόμενος δεν είχαν κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Τι συνέβη τελικά;
Ο ταξιτζής ισχυρίζεται ότι ο 29χρονος τον νάρκωσε με σπρεί βιασμού ή του έριξε κάτι στον καφέ και τον βίασε ενώ κοιμόταν, κάτι που δεν επιβεβαιώνεται από τις τοξικολογικές και τις εξετάσεις DNA.
Ο 29χρονος ισχυρίζεται ότι στη βόλτα τους στο παρκάκι του Βοτανικού, οι δρόμοι τους χώρισαν και δεν είχε καμία συμμετοχή ή γνώση για το εάν και τι συνέβη στον ταξιτζή – o ισχυρισμός δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί εκτός εάν παρουσιαστεί κάποιος και καταθέσει σχετικά (πράγμα απίθανο γιατί θα τον καθιστούσε αυτόματα κατηγορούμενο).
Άρα μένουμε στο απλό, αποδεδειγμένο γεγονός: δεν στοιχειοθετείται βιασμός του 24χρονου από τον 29χρονο.
Και τότε γιατί δόθηκε το ονοματεπώνυμο και η φωτογραφία του «δράκου των ταξιτζήδων» στη δημοσιότητα; Γιατί οι εισαγγελικές αρχές δεν περίμεναν τα στοιχεία forensics πριν καταδικάσουν σε διαπόμπευση έναν νέο άνθρωπο με βάση την ατεκμηρίωτη καταγγελία ενός άλλου νέου ανθρώπου;
Το 2012 στη διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών είχε χρησιμοποιηθεί το επιχείρημα του «δημόσιου καλού». Υποτίθεται ότι οι «πελάτες» των εκδιδομένων γυναικών θα έβλεπαν τη φωτογραφία τους στην τηλεόραση και θα έσπευδαν να κάνουν τεστ HIV για να μη συνεχίσουν να μεταδίδουν τον ιό και σε άλλους. Ήταν από τα πιο παιδαριώδη επιχειρήματα που ίσως να έβρισκαν ακροατήριο μόνο στο ρεπουμπλικανικό κοινό της αστοιχείωτης βαθειάς Αμερικής… Κάποιος που πάει με τοξικοεξαρτημένες γυναίκες, αν δεν χρησιμοποιεί προφυλάξεις, το πιθανότερο είναι να μεταδώσει σε αυτές κάποια ασθένεια παρά να του μεταδώσουν εκείνες.
Το 2018 το επιχείρημα είναι και πάλι να δουν τη φωτογραφία του και άλλοι ταξιτζήδες – ή άλλοι… γενικώς – και να σπεύσουν να καταγγείλουν ότι βίασε και εκείνους. Κι αυτό όμως το επιχείρημα του «δημόσιου καλού» έπεσε στο κενό, καθώς παρά τους τίτλους που έβγαλαν κάποιες σκανδαλοθηρικές εφημερίδες και sites, δεν βρέθηκε ούτε ένας να καταγγείλει τον 29χρονο για οτιδήποτε.
Ο 29χρονος νέος από τις 21 Νοεμβρίου που δημοσιοποίηθηκαν τα στοιχεία του βιάζεται καθημερινά και δημόσια. Για να υπερασπίσει την αθωότητά του καλείται να μιλήσει σε όλον τον κόσμο για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, τον τρόπο που κάνει σέξ, πως και που βρίσκει ερωτικούς συντρόφους, τι σχέσεις είχε με συναδέλφους του, έαν έκανε χρήση ναρκωτικών, όλα όσα αφορούν στον ιδιωτικό του βίο και θα έπρεπε να απασχολούν μόνο εκείνον και τους φίλους που εκείνος επέλεγε να εμπιστευτεί.
Γιατί παραμένει ο 29χρονος προφυλακισμένος, χωρίς στοιχεία ενοχής;
Αυτό, εάν δεν μπορεί να το απαντήσει η δικαιοσύνη, θα πρέπει να το απαντήσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, κύριος Μιχάλης Καλογήρου που ως αντιπολίτευση το 2012 είχε ταχθεί κατά της διαπόμπευσης των εκδιδομένων γυναικών.
Πιο δύσκολο θα είναι ακόμα να απαντήσει:
Πως θα συνεχίσει τη ζωή του ο 29χρονος.
Ποιος θα προσφέρει ένα ανθρώπινο χάδι σε ένα «τέρας-βιαστή».
Πως θα ενταχθεί ξανά στην κοινωνία, όταν όλοι γύρω του θα ψιθυρίζουν «κοίτα, αυτός είναι που βίασε τον φουκαρά τον ταξιτζή» ή «αυτός είναι που χρησιμοποιεί εκείνο και το άλλο σεξουαλικό βοήθημα».
Πώς τελικά μπορεί να προστατευτεί ο ιδιωτικός βίος απέναντι σε ένα θεσμοθετημένο, όπως φαίνεται, σύστημα διαπόμπευσης;
Και κάτι σημαντικότερο: εάν αυτοκτονήσει ο 29χρονος…;
Πρώτη δημοσίευση στο Postmodern.gr