Η βία είναι το σήμα κατατεθέν της Ελλάδας. Η ελληνική κοινωνία είναι μια βίαιη κοινωνία σε σημείο σαδομαζοχιστικό. Το ενδιαφέρον είναι ότι παίρνει πάντα πολιτικό πρόσημο, άρα η έξαρσή της και η ανοχή προς αυτή και η μη αντιμετώπισή της είναι πολιτικό και διαχρονικό πρόβλημα.
Τις τελευταίες μέρες στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου έχει τεθεί από Ελληνες ευρωβουλετές το θέμα με τα περιστατικά βίας εναντίον ατόμων ΛΟΑΤΚΙ στη Θεσσαλονίκη, αλλά και τη γηπεδική βία και αυτά τα περιστατικά, όχι απαραίτητα άδικα, τα συνδέουν με την ακροδεξιά στροφή που όπως λένε παίρνει η Ελλάδα, τάση που φαίνεται να κυριαρχεί και σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ.
Την ίδια ώρα ομάδα κουκουλοφόρων βγήκε από την Πανεπιστημιούπολη στην περιοχή του Ζωγράφου και πυρπόλησε σχολικά λεωφορεία και δεκάδες άλλα οχήματα. Η περιοχή έμοιαζε βομβαρδισμένη, κοινότυπη πλέον περιγραφή.
«Τα χαρτιά καήκανε, οι άδειες καήκανε, τα ασφαλιστήρια επίσης...τι να πρωτοκάνεις για να αποσύρεις πινακίδες. Το σύστημα είναι εναντίον μας», λέει ένας κάτοικος από τα θύματα της επίθεσης, που είδε δύο μοτοσικλέτες του να καίγονται ολοσχερώς και να λιώνουν μπροστά του...
Εχει καταστεί σύνηθες φαινόμενο ομάδες κουκουλοφόρων να σπάνε αυτοκίνητα, να καίνε τράπεζες, να βαράνε καθηγητές όπως τον Συρίγο ή τον Μπουραντώνη, όταν του κρέμασαν ταμπέλα στο λαιμό που έγραφε «αλληλεγγύη στις καταλήψεις». Από τον Δεκέμβριο του 2008 που ανεχτήκαμε το κάψιμο της Αθήνας συνηθίσαμε και τη διαρκή βία «επαναστατικών» μικροομάδων στους δρόμους, στα Πανεπιστήμια, στα σχολεία.
Όμως κανένας Έλληνας Ευρωβουλευτής δεν έθεσε το θέμα στην Ολομέλεια.
Η ακροδεξιοποίηση κάθε διαφωνίας δεν μπορεί να είναι η απάντηση σε βαθύτερα κοινωνικά φαινόμενα γιατί αυτό νομοτελειακά οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις και καταλήγουυμε σε μια οχλοκρατία όπου η μια ομάδα διαπομπεύει ή ασκεί βία στην αντίθετη ιδεολογικά.
Και τώρα έχουμε τους εγχώριους πολιτικούς μας να τσακώνονται για τους ακροδεξιούς και τους ακροαριστερούς νεαρούς παραβατικούς.
Πριν λίγα χρόνια γράφαμε για τα επεισόδια στο 2ο ΕΠΑΛ Θεσσαλονίκης μεταξύ ακροδεξιών και «προοδευτικών αριστερών κινημάτων» και για τον εμφύλιο στη χώρα μας που δεν λέει να τελειώσει.
Εκτοτε τα περιστατικά εφηβικής βίας είναι καθημερινά και είναι θαύμα που ακόμη δεν έχουμε θρηνήσει νεκρό μαθητή μέσα σε σχολείο.
Κανείς δεν μιλά για τη ριζοσπαστικοποίηση που συμβαίνει στις φτωχές και υποβαθμισμένες γειτονιές, εκεί όπου οι νέοι αισθάνονται περιθωριοποιημένοι. Και για να μην μπερδευόμαστε, η ριζοσπαστικοποίηση δεν έχει σαφή προσανατολισμό προς τα δεξιά ή τα αριστερά και πλέον, όσον αφορά τη χώρα μας, ούτε εθνικότητα.
Σήμερα ο Πρωθυπουργός της χώρας ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στο συνέδριο της πρωτοβουλίας «The Upfront Initiative» αναφερόμενος στο νομοσχέδιο για την ισότητα στο πολιτικό γάμο και για τα επεισόδια στη Θεσσαλονίκη σχολίασε ότι «η οργή και η βία που εκδηλώνεται, προκαλείται από ανθρώπους που είναι αρνητικοί να δεχθούν κάτι που είναι διαφορετικό από τα δικά τους στερεότυπα. «Η οργή έχει βαθιές ρίζες και χρειάζεται πολλή δουλειά για να την κατανοήσουμε και να την αντιμετωπίσουμε». Επανέλαβε δε τα περί δικτατορίας της πλειοψηφίας λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η Πολιτεία πρέπει να νομοθετεί για όλους-και για τους πολλούς και για τους λίγους- και οι μειονότητες πρέπει να προστατεύονται ενάντια «στην Τυραννία της Πλειοψηφίας».
Ομως εδώ και χρόνια έχουν αφεθεί ασύδοτες μειοψηφίες να τρομοκρατούν την πλειοψηφία. Η θυματοποίηση ως άλλοθι δεν μπορεί να ενθαρρύνει ομάδες να καταδυναστεύουν τον ελληνικό λαό.
Η αδιαφορία προς την φθίνουσα και πολλαπλώς βαλλόμενη μεσαία τάξη σε συνδυασμό με το τραγικό έλλειμμα παιδείας - απλά να υπενθυμίσουμε τα απαγοητευτικά αποτελέσματα PISA για τη χώρα μας - δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις για μια κοινωνική έκρηξη που δεν ξέρουμε εάν θα σκάσει από τα αριστερά μας ή τα δεξιά μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας τραυματίσει όλους.