Είναι η μυθολογία κωδικοποιημένη φιλοσοφία ζωής; Χωρίς αμφιβολία ναι, απαντούν οι εμπνευστές των 30ων Πλόων και θέτουν στον πυρήνα της νέας ομαδικής έκθεσης στους φιλόξενους χώρους του Ιδρύματος Π κ Μ Κυδωνιέως στην Ανδρο τον 11ο και προτελευταίο άθλο του Ηρακλή και τον «Κήπο των Εσπερίδων» - που δίνει και τον υπότιτλο της έκθεσης υπό την Αιγίδα της A.E. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Ποια η τριπλή σημασία του «Κήπου»; Η υπενθύμιση των πιο σημαντικών αξιών στην περίπτωση που θέλει κανείς, ξεπερνώντας τον κίνδυνο διάλυσης, να συγκροτήσει ξανά (μέσα από τον συμβολισμό των τριών Χρυσών Μήλων αυτού του «Κήπου των Θεών») μια υγιή κοινωνία, βασιζόμενη στις αρχές ενός νέου και φυσικά εκσυγχρονισμένου Ανθρωπισμού. Με άλλα λόγια η μέγιστη προσπάθεια του ανθρώπου να θέσει τα θεμέλια μιας νέας ζωής, αφού συνειδητοποιήσει, μέσα από τις πολύμορφες περιπέτειες του βίου, τις δυνατότητες της υπέρβασης του ίδιου του του εαυτού.
Στη διαδικτυακή συνέντευξη τύπου του Ιδρύματος Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως στην Άνδρο κατά την οποία παρουσιάστηκε η φετινή επετειακή έκθεση μίλησαν:
Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Π.και Μ. Κυδωνιέως κ. Δημήτριος Σιγάλας, η κ. Αθηνά Τσατσομοίρου, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Δήμου Άνδρου καθώς και η κ. Αθηνά Σχινά, Ιστορικός Τέχνης και Θεωρίας του Πολιτισμού (ΕΚΠΑ), επιμελήτρια της έκθεσης.
Σημειώνουν οι εμπνευστές της: Η τέχνη δεν πολιτικολογεί και δεν προπαγανδίζει
Τα εγκαίνια της εφετινής επετειακής έκθεσης του Ιδρύματος θα γίνουν το Σάββατο 27 Ιουλίου. Την τελευταία περίοδο βιώνουμε την WOKE Culture, τα επίχειρα των νεο-εισαχθέντων δηλαδή αντιλήψεων του χωρίς όρια «δικαιωματισμού», της κοινωνικής «αποδόμησης» και της μαζικά συμφυρόμενης ή πλουραλιστικής «συμπερίληψης». Σε νοοτροπίες ωστόσο και συλλογικές πεποιθήσεις, σε συμπεριφορές και σε αντιλήψεις ζωής που αφορούν την κοινωνία, η τέχνη δεν παίρνει θέση, ούτε φυσικά κι η παρούσα έκθεση. Δεν είναι αυτός ο ρόλος της άλλωστε. Η τέχνη δεν πολιτικολογεί και δεν προπαγανδίζει. Ο άνθρωπος είναι εκείνος που κρίνει, παίρνει αποφάσεις κι αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν. Η τέχνη τον βοηθάει να σκεφτεί, να στοχαστεί ευρύτερα, πίσω και πέρα από τις εντυπώσεις όσων πρωτοβάθμια έλκουν την προσοχή του.
Επειδή όμως ζούμε σε μια μεταβατική και κρίσιμη περίοδο, (οικονομική, περιβαλλοντική, πολιτισμική), με ριζικές αλλαγές κι άγνωστες επιπτώσεις ως προς την ανθεκτικότητα αυτής της καινοφανούς σήμερα πραγματικότητας, (με τα καλά και τα κακά της, ως παράγωγα της παγκοσμιοποίησης) κι επειδή εμείς προσβλέπουμε σε έναν νέο ανθρωπισμό με επίκεντρο την ελευθερία, αλλά φυσικά μέσα από τα ηθικά και πνευματικά της πρόσημα, στραφήκαμε στην αρχαιότερη παράδοση, ανιχνεύοντας μήπως εκεί είχαν προδιαγραφεί κι υπήρχαν αλληγορικά άραγε οι βάσεις-πρότυπα, όσον αφορά κάποιες θεμελιώδεις και διαχρονικές ουμανιστικές αξίες.
Αναφέρει η επιμελήτρια της έκθεσης Αθηνά Σχινά στον συνοδευτικό κατάλογο
«Η τέχνη είναι ευνόητο πως δεν εικονογραφεί την πραγματικότητα, γιατί δεν την ανταγωνίζεται. Ακόμα και μέσα από τον όποιο διαφαινόμενο ρεαλισμό της, θέτει ερωτήματα, φωτίζει απορίες και διφορούμενα, επισημαίνει σχετικότητες και αινιγματικές παραδοξότητες που τις εμπεριέχει η ζωή, καθώς οι δημιουργοί, - με τους εκφραστικούς τους ρυθμούς και τρόπους της δικής τους υφολογικής «γραφής», - αισθητοποιούν αποσπασματικότητες και οπτικοποιούν εφήμερα στιγμιότυπα». Η ίδια η συνεχίζει παρακάτω: «Οι δημιουργοί άλλωστε μεταπλάθουν και ταυτοχρόνως μορφοποιούν απροσδόκητες όψεις από καθημερινότητες, συνδιαλεγόμενες με μνήμες και ψυχοδυναμικά εντυπώματα. Πρόκειται για διάφορα εικαστικά εντυπώματα, που συσχετίζουν χρώματα, αποστάσεις και χροιές, δημιουργώντας αντιφατικότητες και συμβιωτικές αντιπαραθέσεις μέσα από ποικίλες διατυπώσεις, που υποδορίως επισημαίνουν τους διαρκώς μεταλλασσόμενους συνειρμούς και τις συνεχώς ανανεωνόμενες γέφυρες ανάμεσα στα ορατά και στα αθέατα. Εκείνες δηλαδή τις συνιστώσες, που καλλιεργούν τον ψυχισμό του θεατή, εμπλουτίζοντας την φαντασία και δραστηριοποιώντας τη σκέψη του».
Οι Πλόες στην 30ή τους χρονιά
Σημειώνουν επίσης οι συντελεστές της έκθεσης: Ο ετήσιος εικαστικός θεσμός Πλόες διανύει εφέτος την 30 η του χρονιά. Παρουσιάζεται κάθε καλοκαίρι στο Ίδρυμα Π. κ Μ. Κυδωνιέως, το οποίο υποστηρίζει και φιλοξενεί στο διώροφο κτήριό του στην Χώρα της Άνδρου, τις εκθέσεις και τις θεωρητικές του συναφείς προτάσεις, τις οποίες θεμελίωσε, διαμορφώνει εξ ολοκλήρου κι επιμελείται η Ιστορικός Τέχνης και Θεωρίας του Πολιτισμού κ. Αθηνά Σχινά (ΕΚΠΑ). Εκείνο στο οποίο επικεντρώνονται οι Πλόες, μέσω των θεματικών τους κάθε χρονιά επιλογών, είναι η εκσυγχρονισμένη ανάδειξη του κοινωνικού ρόλου που αναλαμβάνει να υποδείξει σήμερα, το έργο της τέχνης.
Σε αυτή την περίπτωση, το κάθε εκτιθέμενο έργο στους Πλόες, εκτός
του γεγονότος ότι ανοίγει έναν διάλογο με τα υπόλοιπα στην έκθεση έργα και με το κοινό, ανταποκρίνεται στα αισθητικά και ιδεολογικά ζητούμενα ή στις προκλήσεις και στις ανησυχίες της εποχής μας, φέρνοντας παράλληλα στην επιφάνεια πνευματικές αξίες της παραδοσιακής μας παρακαταθήκης, οι οποίες
γεφυρώνονται ωστόσο με σύγχρονες υπαρξιακές κι εκφραστικές απαιτήσεις.
Οι καλλιτέχνες
Στους 30ους ΠΛΟΕΣ, με υπότιτλο «Προς τον Κήπο των Εσπερίδων»
συμμετέχουν με έργα τους ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, κεραμικής και σύνθετων υλικών, οι καλλιτέχνες που εδώ αναγράφονται αλφαβητικά: Σωτηρία Αλεβίζου, Δημήτρης Αναστασίου, Αννίτα Αργυροηλιοπούλου, Όλγα Βερυκάκη, Μαρία Βλαντή, Μαρία Γενιτσαρίου, Ελένη Γκλίνου, Νατάσα Γρυλλάκη, Δημήτρης Ζουρούδης, Αλεξάνδρα Ισακίδη, Χριστίνα Κάλμπαρη, Ιωσηφίνα Κοσμά,
Παναγιώτης Κουλουράς, Τζάνετ Λιοδάκη, Μαρία Νάγιου, Γεωργιάννα
Νταλάρα, Φλωρεντία Οικονομίδου, Έλενα Παπαδημητρίου, Ντέπη Παυλίδου, Λίλα Πολενάκη, Φωτεινή Πούλια, Κατερίνα Ριμπατσιού, Νίκος Σαπέρας, Νατάσσα Σαρρή, Αφροδίτη Σεζένια, Δημήτρης Σκουρογιάννης, Φωτεινή Στεφανίδη, Κωνσταντίνα Συλίκου, Στρατής Ταυλαρίδης, Γιώργος Χουλιαράς.
Info:
Διάρκεια έκθεσης: Σάββατο 27 Ιουλίου έως και Κυριακή 29
Σεπτεμβρίου 2024
Ημέρες και ώρες λειτουργίας: 10.30 – 14.30 & 18.30 – 21.30
καθημερινά, εκτός Τρίτης.