Ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια, ανακοίνωσε πως οι 737 θανατοποινίτες των φυλακών της πολιτείας, ο μεγαλύτερος αριθμός σε όλη την χώρα, δεν θα εκτελεστούν καθώς χαρακτήρισε την συγκεκριμένη ποινή ως «λάθος» και «αποτυχημένη», υποστηρίζοντας πως στο παρελθόν, αθώοι άνθρωποι έχασαν την ζωή τους.
Στα πλάνα του Γκάβιν Νιούσομ, είναι η άμεση υπογραφή εκτελεστικού διατάγματος που θα δώσει τέλος στις εκτελέσεις με θανατηφόρα ένεση.
«Η σκόπιμη αφαίρεση ζωής κάποιου ανθρώπου είναι απολύτως λάθος και ως κυβερνήτης, δεν θα επιτρέψω να συνεχιστεί», ήταν η αντίδρασή του.
Ο Νιούσομ, ανέλαβε τα καθήκοντα του κυβερνήτη, τον Ιανουάριο του 2019, με την άμεση τοποθέτηση του πάνω στο επίμαχο θέμα, να είναι, πως κατά την κρίση του, η θανατική ποινή έχει κατά το παρελθόν κάνει διακρίσεις ανάλογα με το χρώμα, την ψυχική υγεία, ακόμα και με την δυνατότητα κάποιου να έχει νομική εκπροσώπηση στο δικαστήριο.
Η πολιτεία της Καλιφόρνια, δεν έχει προχωρήσει στην εκτέλεση της απόφασης της θανατικής ποινής από το 2006, όταν τα ηνία του κυβερνείου είχε ο γνωστός ηθοποιός Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, με αποτέλεσμα σήμερα, ο πληθυσμός με καταδικαστικές αποφάσεις στις φυλακές, να ανέρχεται στους έναν προς τέσσερις κρατούμενους.
Παρά το γεγονός, πως η συγκεκριμένη ενέργεια του κυβερνήτη θα προκληθεί νομικά στο δικαστήριο, πηγές προσκείμενες στον Γκάβιν Νιούσομ, μιλάνε για αναφέρετο συνταγματικό του δικαίωμα, από την στιγμή που δεν τροποποιεί τις καταδίκες ή προχωράει σε κάποια πρόωρη αποφυλάκιση.
Σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο της πολιτείας, ο κυβερνήτης χρειάζεται την έγκριση του Ανώτατου Δικαστηρίου, προκειμένου να δώσει χάρη ή να μετατρέψει την ποινή κάποιου που έχει καταδικαστεί δίς για κακούργημα.
Ο πρώτος κυβερνήτης που προχώρησε σε υπογραφή παρόμοιου διατάγματος ήταν το 2000, ο Ρεπουμπλικάνος Τζώρτζ Ράιαν από το Ιλινόι για να ακολουθήσουν οι πολιτείες του Ορεγκον, της Πενσυλβάνια και της Ουάσινγκτον.
Οι στατιστικές δείχνουν πως περισσότερο από έξη στους δέκα καταδικασθέντες ανήκουν σε μειονότητες, αποδεικνύοντας την φυλετική διάκριση του θέματος, ενώ από το 1973, πέντε έγκλειστοι που καταδικάστηκαν σε θάνατο, αποδείχθηκε στη συνέχεια πως ήταν αθώοι.
Ο ίδιος προσθέτει, πως πρόκειται για σπατάλη των χρημάτων των φορολογουμένων πολιτών με ποινές μη αναστρέψιμες σε περίπτωση ανθρώπινου λάθους.
Πηγή: HuffPost UK