Ναι, η πόλη του τον γοητεύει αλλά και τον πληγώνει. Γέννημα - θρέμα Αθηναίος, ο Πέτρος Ζουμπουλάκης (που γεννήθηκε στην Κυψέλη και εν συνεχεία κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην ΑΣΚΤ μετακόμισε στα Εξάρχεια για να είναι κοντά στο Πολυτεχνείο κι έκτοτε ... δεν έφυγε από εκεί), θυμώνει με την καθημερινή αναίδεια στους δρόμους της και λατρεύει τους περιπάτους στις γειτονιές της. Η Αθήνα των αντιφάσεων, λοιπόν, γίνεται το επίκεντρο της έκθεσης ζωγραφικής που κλείνει πενήντα χρόνια εικαστικής του παρουσίας και φιλοξενείται στο Χώρο Τέχνης ΣΤΟart Kοραή με τον τίτλο: «Η Αθήνα μου – Πενήντα χρόνια ατομικής εικαστικής δημιουργίας».
Του ζητήσαμε να μας απαντήσει σε κάποιες ερωτήσεις που αφορούν τη σχέση με την πόλη του αλλά και την τέχνη του, κι εκείνος μας έδωσε χειρόγραφη απάντηση γι′ αυτή τη «μικρογραφία της καθημερινότητας συμπυκνωμένη μέσα σε μια αίθουσα».
- Γιατί επιλέξατε να κάνετε μια έκθεση με θέμα την πόλη της Αθήνας;
Είμαι παιδί αυτής της πόλης. Από τότε που γεννήθηκα την «περπατώ» καθημερινά. Είναι φυσικό, λοιπόν, αυτά που βλέπω και βιώνω να με επηρεάζουν και να μου δίνουν εμπνεύσεις. Καλές, κακές, αδιάφορο. Πάντως ενδιαφέρουσες.
- «Με την Αθήνα συνδέομαι με σχέση αγάπης και μίσους», έχετε πει. Τι είναι αυτό που αγαπάτε και τι αυτό που μισείτε στην πόλη σας;
Φαντάζομαι τα ίδια που ενοχλούν όλους τους «συντοπίτες» μου. Τα αφόρητα εμπόδια στην καθημερινότητα, το μποτιλιαρίσματα, χάος, η καθημερινή αναίδεια, αποκλεισμός δρόμων αναίτιος κι αιφνίδιος, πορείες, διαδηλώσεις και ταραχές απροειδοποίητες, εγκλωβισμοί αδιέξοδοι. Αγαπώ να απολαμβάνω την οδήγηση τις μεταμεσυνύκτιες ώρες σε δρόμους άδειους, ακούγοντας Τρίτο Πρόγραμμα.
- Πόσα έργα και ποιων περιόδων παρουσιάζετε στην έκθεση; Πως είναι δυνατόν να «συμπυκνωθεί» μισός αιώνας εικαστικής δημιουργίας στην έκθεση αυτή;
Εκτίθενται ήδη έργα της δεκαετίας του ’60 αλλά και μεταγενέστερα. Εγινε από εμένα μια επιλογή, σωστή κι αυστηρή από ένα πλήθος έργων τόσων ετών. Δεδομένης και της χωρητικότητας της αίθουσας τα υπολογίζω γύρω στα 60. Η πρωτοτυπία της έκθεσης έγκειται στο ότι τα έργα ζωγραφικής θα συνοδεύονται και από μικρές γωνιές - εγκαταστάσεις, όπως το στέκι του αστέγου, το στέκι του λαχειοπώλη κ.τ.λ.
- Πρόκειται για μια εικαστική μικρογραφία της καθημερινής πραγματικότητας των κατοίκων της Αθήνας, έχει γραφεί για το σύνολο των έργων που παρουσιάζονται εκεί. Πως μπορεί, άραγε, να «αιχμαλωτιστεί» αυτή η καθημερινότητα στον καμβά;
Και βέβαια η καθημερινότητα μπορεί να «αιχμαλωτισθεί» με ρεαλισμό, φαντασία και χιούμορ. Σωστά γράφτηκε ότι είναι μια μικρογραφία της καθημερινότητας συμπυκνωμένη μέσα σε μια αίθουσα.
- Τελικά, ο επισκέπτης θα ανακαλύψει μια διαφορετική Αθήνα από εκείνη που γνωρίζει μέσα απ′ αυτή την έκθεση;
Η Αθήνα είναι αυτή που είναι. Ο καθένας τη βλέπει με τα δικά του μάτια. Εγώ την είδα έτσι. Ο θεατής θα τη δει μέσω των δικών μου ματιών.
- Η έκθεση αυτή απευθύνεται μόνο στους Αθηναίους ή όχι κύριε Ζουμπουλάκη;
Θέλω να πιστεύω ότι δεν παρουσιάζω ένα «ντοκιμαντέρ» για την Αθήνα αλλά ζωγραφική με θέμα την Αθήνα, επομένως απευθύνεται σε όλους.
-Ποιά είναι η γειτονιά των παιδικών σας χρόνων; Σε ποιά περιοχή της Αθήνας ζείτε τα τελευταία χρόνια;
Η γειτονιά μου σαν ήμουν παιδί - έφηβος - ήταν η Κυψέλη. Στις σπουδές μου στην ΑΣΚΤ μετακόμισα στα Εξάρχεια για να είμαι κοντά στο Πολυτεχνείο. ΄Εκτοτε «κόλλησα» εκεί που είμαι σήμερα.
Info:
Διάρκεια έκθεσης
΄Εως 6 Φεβρουαρίου 2020
Ωράριο Λειτουργίας
Δευτέρα – Παρασκευή 10.00 – 20.00
Είσοδος ελεύθερη
@ΣΤΟart ΚΟΡΑΗ
Χώρος Τέχνης της Εθνικής Ασφαλιστικής
Κοραή 4, 105 64 Αθήνα
21 0325 2352