Οσο περισσότερο ο στρατός της Ουκρανίας αντιστέκεται στους Ρώσους εισβολείς, τόσο περισσότερο καρπώνεται τα πλεονεκτήματα των όπλων και της εκπαίδευσης από τη Δύση - ακριβώς αυτό που ήθελε να αποτρέψει ο Βλαντιμίρ Πούτιν ξεκινώντας αυτόν τον πόλεμο.
Ο κατάλογος των όπλων που ρέουν προς την Ουκρανία είναι μακρύς και μεγαλώνει. Περιλαμβάνει νέα αμερικανικά drones πεδίου μάχης, τα πιο σύγχρονα όπλα του αμερικανικού και καναδικού πυροβολικού, αντιαρματικά όπλα από τη Νορβηγία, τεθωρακισμένα οχήματα και πυραύλους κατά πλοίων από τη Βρετανία και αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger από τις ΗΠΑ, τη Δανία και άλλες χώρες.
Εάν η Ουκρανία καταφέρει να αποκρούσει τους Ρώσους, το συσσωρευμένο οπλοστάσιο από τη Δύση θα μπορούσε να έχει μεταμορφωτικό αποτέλεσμα σε μια χώρα που, όπως και άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, βασιζόταν κυρίως σε όπλα και εξοπλισμό από τη σοβιετική εποχή.
Αλλά η διατήρηση αυτής της στρατιωτικής βοήθειας δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Είναι δαπανηρή και, για ορισμένες προμηθεύτριες χώρες, πολιτικά επικίνδυνο. Επίσης, τα όπλα αυτά αφαιρούνται από τα δυτικά αποθέματα, που κάποια στιγμή θα χρειαστεί να αναπληρωθούν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Οστιν, συγκάλεσε συνάντηση την Τρίτη στην αεροπορική βάση Ράμστεϊν της Γερμανίας, προκειμένου να βρεθούν τρόποι ώστε να συνεχιστεί αυτή η τροφοδότηση οπλισμού στην Ουκρανία, τώρα και μακροπρόθεσμα.
Ο στόχος, είπε ο Οστιν, δεν είναι απλώς να υποστηρίξει τις ουκρανικές άμυνες, αλλά να τις βοηθήσει να επικρατήσουν έναντι μιας μεγαλύτερης δύναμης εισβολής.
«Πιστεύουμε ότι μπορούν να κερδίσουν εάν έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό, τη σωστή υποστήριξη», είπε ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας από την Πολωνία τη Δευτέρα, μετά την επιστροφή του από μια επίσκεψη στο Κίεβο με τον υπουργό Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν, κατά την οποία συζητήθηκαν οι στρατιωτικές ανάγκες της Ουκρανίας.
Παρά τις πρώιμες αποτυχίες του, ωστόσο, ο ρωσικός στρατός εξακολουθεί να έχει ορισμένα πλεονεκτήματα που θα δοκιμαστούν στην περιοχή του Ντονμπάς, όπου συγκεντρώνει περισσότερα στρατεύματα μάχης και δύναμη πυρός, την ώρα που οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ δυσκολεύονται να περάσουν εγκαίρως όπλα πυροβολικού και άλλο βαρύ οπλισμό σε εκείνη την περιοχή.
Με την έκβαση του πολέμου αμφίβολη μετά από δύο μήνες μάχης, το αμερικανικό Πεντάγωνο παρέχει 90 από τα πιο σύγχρονα οβιδοβόλα του στρατού των ΗΠΑ, μαζί με 183.000 βλήματα πυροβολικού και άλλα εξελιγμένα όπλα, που θα μπορούσαν να δώσουν στους Ουκρανούς ένα σημαντικό πλεονέκτημα στις επικείμενες μάχες. Οι ΗΠΑ οργανώνουν, επίσης, περισσότερη εκπαίδευση για τους Ουκρανούς σε βασικά όπλα, συμπεριλαμβανομένων οβίδων και οπλισμένων drones.
Τη Δευτέρα, εξάλλου, οι Οστιν και Μπλίνκεν ανακοίνωσαν 713 εκατομμύρια δολάρια στρατιωτικής χρηματοδότησης προς την Ουκρανία και 15 ακόμη συμμαχικές χώρες στην Ευρώπη. Περίπου 322 εκατομμύρια δολάρια προορίζονται για το Κίεβο, εν μέρει για να βοηθήσουν την Ουκρανία να αποκτήσει πιο προηγμένα όπλα και συστήματα αεράμυνας. Το υπόλοιπο ποσό θα μοιραστεί μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ και άλλων εθνών που παρείχαν στην Ουκρανία κρίσιμες στρατιωτικές προμήθειες από την έναρξη του πολέμου με τη Ρωσία.
Αυτή η χρηματοδότηση είναι διαφορετική από την προηγούμενη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία. Δεν πρόκειται για δωρεά όπλων και εξοπλισμού από τα αποθέματα του Πενταγώνου, αλλά για μετρητά που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι χώρες για να αγοράσουν προμήθειες που μπορεί να χρειαστούν.
Οι Ουκρανοί λένε ότι χρειάζονται ακόμη περισσότερα οπλικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένων συστημάτων αεράμυνας μεγάλης εμβέλειας, μαχητικών αεροσκαφών, τανκς και συστημάτων πολλαπλής εκτόξευσης πυραύλων.
Ο Φίλιπ Μπρίντλοβ, απόστρατος στρατηγός των ΗΠΑ που ηγήθηκε του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη από το 2013 έως το 2016, λέει ότι η σύντομη περίληψη του τι θέλει ο Πούτιν στην Ουκρανία είναι: «Εξω τα όπλα, οπισθοχώρηση του ΝΑΤΟ και καθόλου Αμερική».
Και προσθέτει: «Αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο Πούτιν παίρνει ακριβώς αυτό που δεν ήθελε: περισσότερα όπλα, περισσότερο το ΝΑΤΟ και περισσότερη Αμερική στην Ευρώπη».
Η πολυπλοκότητα της διατήρησης της στρατιωτικής βοήθειας της Δύσης προς την Ουκρανία, είναι μια υπενθύμιση του τι διακυβεύεται. Ο Πούτιν είπε πριν από την έναρξη της εισβολής ότι η Μόσχα δεν μπορούσε να ανεχθεί αυτό που έβλεπε ως μια δυτική προσπάθεια να γίνει η Ουκρανία de facto μέλος του ΝΑΤΟ. Υποστήριξε ότι το ενδιαφέρον της Ουκρανίας να εκδυτικοποιηθεί και να παραμείνει εκτός ρωσικής τροχιάς οφείλεται σε «εξωτερικές δυνάμεις», όπως η πίεση των ΗΠΑ.
Ο Πούτιν απαίτησε από την Ουκρανία να παραιτηθεί από την ένταξη στη συμμαχία του ΝΑΤΟ και πέρα από αυτό επέμεινε να γυρίσει το ρολόι πίσω στο 1997, προτού το ΝΑΤΟ αρχίσει να προσθέτει στις τάξεις του πρώην σοβιετικά και συμμαχικά έθνη της Σοβιετικής Ενωσης.
Η προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι μικρή, αλλά ο πόλεμος της Ρωσίας στην πραγματικότητα έφερε το ΝΑΤΟ πιο κοντά στην Ουκρανία.