Ανείπωτη είναι η τραγωδία που προκάλεσε ο εγκέλαδος σε Τουρκία και Συρία. Ο αριθμός των νεκρών ξεπερνά τους 7.200 και τα συνεργεία διάσωσης δίνουν μάχη με το χρόνο υπό αντίξοες συνθήκες. Ωστόσο την ίδια ώρα, σε αντίθεση με την Τουρκία, οι πληγέντες στη Συρία βιώνουν την απομόνωσή τους από τη διεθνή κοινότητα. Η ανάλυση που ακολουθεί είναι αναγκαία για να καταλάβουμε ποια είναι η κατάσταση και πως μπορεί να δοθεί βοήθεια στην Συρία.
Πριν βρούμε λύσεις πρέπει πρώτα να δούμε/θυμηθούμε τα δεδομένα:
1. Η Συρία, καταρχάς, δεν είναι σήμερα μία ενιαία κρατική οντότητα και δεν ελέγχεται από ένα μόνο κέντρο εξουσίας. Εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου, ορισμένα εδάφη της ελέγχονται από αντικαθεστωτικούς αντάρτες και άλλα από ξένες δυνάμεις κατοχής. Αυτό σημαίνει ότι όποια ανθρωπιστική βοήθεια αποσταλεί θα πάει σε ένα μονάχα τμήμα της Συρίας.
2. Στα εδάφη τα οποία ελέγχει το καθεστώς βρίσκεται το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού (συμπεριλαμβανομένου του συνολικού εναπομείναντος χριστιανικού). Εκεί έχει ήδη καταφθάσει βοήθεια από το Ιράν, την Αλγερία και την Ρωσία. Φτάνει βοήθεια, επίσης, από την Αίγυπτο, την Τυνησία, τον Λίβανο και την Αρμενία. Τα εδάφη αυτά αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα ήδη πριν από τον σεισμό εξαιτίας των αμερικανικών κυρώσεων του Caesar Syria Civilian Protection Act. Το Ceasar Act αποτελεί σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας σε σεισμόπληκτες περιοχές τις οποίες ελέγχει το καθεστώς Άσαντ (Χαλέπι, Χάμα, Λαττάκεια κλπ.).
3. Στα εδάφη τα οποία ελέγχουν οι υπό κουρδικό έλεγχο Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (ΣΔΔ), μπορεί να γίνει αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας μέσω Ιράκ με την βοήθεια, φυσικά, των Αμερικανών οι οποίοι είναι οι στενότεροι σύμμαχοι τών ΣΔΔ. Οι περιοχές της οποίες ελέγχουν οι ΣΔΔ επλήγησαν. Το μέγεθος της καταστροφής, όμως, δεν συγκρίνεται με εκείνο στις περιοχές που ελέγχει το καθεστώς και οι υπόλοιποι αντάρτες.
4. Στα εδάφη τα οποία ελέγχουν διάφορες ομάδες ανταρτών (τουρκόφιλες, ισλαμιστικές κλπ.) τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Σε αυτά βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες εσωτερικά εκτοπισμένοι Σύροι αντικαθεστωτικοί και οι οικογένειές τους. Τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι αυτοί έχτισαν ολόκληρα χωριά τα οποία, όπως μπορείτε να φανταστείτε, δεν είχαν και τις καλύτερες προδιαγραφές. Επομένως η καταστροφή του αυτοσχέδιου κτιριακού αποθέματος στις περιοχές αυτές είναι τεράστια.
Η Ρωσία (με την υποστήριξη της Κίνας) έχει κλείσει τους ανθρωπιστικούς διαδρόμους προς τις περιοχές αυτές. Μη κυβερνητικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή κάνουν ό,τι μπορούν, όμως αυτό δεν είναι επαρκές. Η μόνη δίοδος είναι μέσω Τουρκίας. Εξάλλου η περιοχή βρίσκεται ουσιαστικά υπό τουρκική κατοχή. Για να στέλνει η Τουρκία εκεί όπλα και στρατιωτικό προσωπικό, σημαίνει ότι μπορεί να διευκολύνει και την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας.
Πρόταση:
5. Επομένως χρειάζεται μια συμφωνία μεταξύ όλων των εμπλεκομένων (των ΗΠΑ, της Ε.Ε., της Ρωσίας και της Τουρκίας) για το άνοιγμα όλων των ανθρωπιστικών διαδρόμων ή έστω για την μη παρεμπόδιση της αποστολής βοήθειας τού κατά περίπτωση αποστολέα στις περιοχές τις οποίες αυτός επηρεάζει.
Τέλος, για όσους πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να συνομιλήσουν με τους Ρώσους, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι αμερικανικές δυνάμεις στην Συρία δεν έπαψαν ποτέ να βρίσκονται σε επαφή με τις ρωσικές. Ο λόγος; Οι δύο δυνάμεις πραγματοποιούν περιπολίες στις ίδιες περιοχές. Επομένως μια συμφωνία για να επιτευχθεί η ανακούφιση του συριακού λαού (όπου και αν βρίσκεται αυτός) δεν είναι απίθανη.