Το παρόν άρθρο γράφεται με μεγάλο θυμό και λύπη, και απευθύνεται προς πάντες υπεύθυνους για την κάλυψη-απόκρυψη μιας πραγματικά αποτρόπαιας πράξης, ενός πραγματικά θλιβερού ανθρώπου. Το σοκ είναι μεγάλο, για όσους τουλάχιστον δεν είχαν κάποια επαφή με τον συγκεκριμένο άνθρωπο πέραν της παρουσίας του στην τηλεόραση. Βέβαια, από όταν βγήκε η είδηση μπήκε σε ισχύ το φαινόμενο της χιονοστιβάδας και την συνόδευσαν μαρτυρίες γυναικών για το γενικότερο ποιόν του συγκεκριμένου ανθρώπου (όχι όμως κάποια άλλη έκνομη πράξη, ακόμα), το οποίο, όπως λένε, ήταν λίγο-πολύ γνωστό και κοινό μυστικό στο νησί που διατηρεί επιχείρηση εδώ και χρόνια.
Το σοκ όμως παραμένει μεγάλο, γιατί ο Στάθης Παναγιωτόπουλος αποτελούσε μέχρι χθες το 1/4 μιας ομάδας που εδώ και 12-13 χρόνια διαδραματίζει καίριο ρόλο στην διαμόρφωση της γνώμης και των συνειδήσεων των Ελλήνων πολιτών. Και ναι, σχεδόν κανένας δεν γνώριζε για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Αποτελεί όμως αυτό ικανό ελαφρυντικό για τους συνεργάτες του; Αφού μάθαμε για το -πιθανό- έγκλημα του Στάθη, τον πετάμε στην απ’ έξω, και τελειώσαμε; Ας το συζητήσουμε.
Ο Στάθης Παναγιωτόπουλος επί μια δεκαετία και βάλε διαμορφώνει συνειδήσεις και βρίσκεται στο επίκεντρο της καθημερινότητας του πολίτη. Μιλάμε για έναν άνθρωπο με βήμα που όμοιο του ελάχιστοι είχαν στην ιστορία της τηλεόρασης, καθώς το Ράδιο Αρβύλα σχολιάζει την επικαιρότητα από το 2008 μέχρι σήμερα, σχεδόν ανελλιπώς.
Από το 2008 λοιπόν, οι συντελεστές του, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τους βάλουμε στο ίδιο τσουβάλι, σχολιάζουν ζητήματα πολιτικής, ηθικής, λογικής, καταδεικνύουν τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας, και πλάθουν γνώμες και συνειδήσεις. Και ανάμεσα τους υπάρχει ένας Στάθης, που εδώ και 4 χρόνια βρίσκεται στα δικαστήρια για revenge porn εναντίον μιας πρώην κοπέλας του, και δεν το ήξερε κανένας. Για μια τετραετία.
Θα το πω ανοιχτά, ξεκάθαρα και χωρίς καμία δεύτερη σκέψη. Η αντίδραση πρέπει να είναι ίση με την ισχύ της δράσης.
Δέχομαι ότι ούτε ο Κανάκης, ούτε ο Σερβετάς, ούτε ο Κιούσης γνώριζαν το οτιδήποτε. Πραγματικά το δέχομαι απόλυτα, γιατί δεν έχω λόγο να πιστέψω το αντίθετο. Υπάρχουν υποθέσεις παιδεραστών και βιαστών, ανθρώπων που έκαναν ειδεχθή εγκλήματα, και για χρόνια δεν τους είχε υποψιαστεί απολύτως κανένας.
Υπάρχει επίσης το απόρρητο των νομικών υποθέσεων του κάθε πολίτη, και κάλλιστα ο Παναγιωτόπουλος, απλά επιλέγοντας να μην πει κουβέντα, μπορεί να απέκρυψε την υπόθεση, (ή τουλάχιστον τις λεπτομέρειες της) από τους συνεργάτες του.
Χρησιμοποιώντας όμως τα λόγια του ίδιου του Κανάκη, ο οποίος για την υπόθεση Λιγνάδη δέχτηκε την άγνοια της κυβέρνησης, όμως ορθά ζήτησε από την Υπουργό να παραιτηθεί για λόγους ευθιξίας, καθώς, γνώριζαν-δεν γνώριζαν, η αλήθεια ήταν μία. Ένας ανήθικος άνθρωπος με σκοτεινές πτυχές στον χαρακτήρα του και κατηγορούμενος για αποτρόπαιες πράξεις, βρισκόταν σε μία καίρια θέση, όντας επιλογή κάποιων άλλων. Το ίδιο δεν συμβαίνει και τώρα;
Δεν ζητάω κρεμάλες, δεν ζητάω δημόσιους λιθοβολισμούς. Μια κοινωνία που προχωράει μπροστά πρέπει να επιδεικνύει μηδενική ανοχή σε οποιαδήποτε μορφή βίας, προς πάσα κατεύθυνση. Όμως η αλήθεια είναι μία. Οι συντελεστές του Ράδιο Αρβύλα υπέπεσαν σε ένα μεγάλο σφάλμα, καθώς θεωρώντας εσφαλμένα ότι ο Στάθης της διπλανής πόρτας δεν επρόκειτο ποτέ να κάνει κάτι τόσο αηδιαστικό, του έδιναν βήμα επί σχεδόν 4 χρόνια, ενώ εκκρεμούσε υπόθεση με κατηγορία για revenge porn εναντίον του. Ναι, έπραξαν τα δέοντα για να προστατεύσουν την υπόληψη τους, και πραγματικά δεν αμφισβητώ τις προθέσεις τους. Όμως, φοβάμαι ότι βρισκόμαστε σε μία από τις περιπτώσεις που τα δέοντα δεν αρκούν, όσο και να το θέλουμε.
Όταν κηρύττεις ηθική, πρέπει να την εκπροσωπείς. Όταν ζητάς παραιτήσεις για λόγους ευθιξίας, πρέπει να είσαι έτοιμος να κάνεις το ίδιο, όταν και αν χρειαστεί. Όταν βάζεις ανθρώπους με σκοτεινό παρελθόν σε θέσεις κλειδιά για τη διαμόρφωση της γνώμης του Έλληνα πολίτη, πρέπει να υφίστασαι και εσύ ένα μέρος των συνεπειών των πράξεων τους.
Αλήθεια σας το λέω, δέχομαι απόλυτα ότι οι συνεργάτες του δεν γνώριζαν τίποτα. Δέχομαι απόλυτα ότι είναι συντετριμμένοι. Πρέπει να δεχτούνε όμως και αυτοί ότι μετά από αυτό, το Ράδιο Αρβύλα δεν πρόκειται ποτέ να είναι το ίδιο, και αυτοί δεν πρόκειται ποτέ να είναι οι ίδιοι στα μάτια των τηλεθεατών, όχι γιατί νομίζουμε ότι είναι το ίδιο με τον Παναγιωτόπουλο, αλλά γιατί του επέτρεψαν να κουνάει το δάχτυλο προς πάσα κατεύθυνση επί τουλάχιστον 4 χρόνια σε καθημερινή πανελλήνια μετάδοση, όντας αυτός που είναι. Και για αυτό, η ευθύνη τους είναι μεγάλη. Ίσως, λοιπόν, ένα διάλειμμα από το Ράδιο Αρβύλα θα ήταν καλό και για τους Αντώνη, Γιάννη και Χρήστο, και για τους τηλεθεατές.