Η εκμάθηση νέων γλωσσών, η αποστολή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η παρακολούθηση ενός online μαθήματος είναι μόνο μερικές από τις εργασίες που επιτυγχάνονται με το άγγιγμα ενός κουμπιού σε ένα smartphone.
Η καθιστική φύση της εργασίας και η παρατεταμένη χρήση φορητών συσκευών και υπολογιστών έχουν συμβάλει στην απότομη αύξηση του πόνου στον αυχένα, αναφέρει το Futurity.
Ερευνητές, χρησιμοποιώντας ακτινογραφίες για την παρακολούθηση των κινήσεων της σπονδυλικής στήλης κατά τη διάρκεια εργασιών άσκησης στον αυχένα, ανακάλυψαν ότι οι συνεχείς ασκήσεις στον αυχένα προκαλούν μυϊκή κόπωση που στη συνέχεια καταστρέφουν την καμπυλότητα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Αυτό οδηγεί σε πόνο στον αυχένα.
«Με αυτή τη μελέτη, αποδείξαμε για πρώτη φορά ότι η κόπωση προκαλεί μηχανικές αλλαγές που αυξάνουν τον κίνδυνο», λέει ο Xudong Zhang, καθηγητής στο τμήμα βιομηχανικής μηχανικής και μηχανικής συστημάτων στο Πανεπιστήμιο Texas A&M.
Ο Zhang λέει ότι αυτή η κατανόηση μπορεί να βοηθήσει στη λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων σχετικά με τον τρόπο εργασίας μας και το σχεδιασμό προϊόντων (π.χ. φορητές συσκευές τοποθετημένες στο κεφάλι) που μπορούν ενδεχομένως να μειώσουν τον κίνδυνο πόνου στον αυχένα.
Ο πόνος στον αυχένα είναι μία από τις πιο κοινές μυοσκελετικές παθήσεις και παγκοσμίως, περίπου 2500 άτομα στα 100.000 έχουν κάποια μορφή πόνου στον αυχένα.
Στην πραγματικότητα, μέχρι το 2050, ο εκτιμώμενος παγκόσμιος αριθμός περιπτώσεων πόνου στον αυχένα προβλέπεται να αυξηθεί κατά 32,5%.
Ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για πόνο στον αυχένα είναι η κακή στάση του σώματος που διατηρείται για μεγάλες χρονικές περιόδους. Κατά συνέπεια, η πολύωρη εργασία στον υπολογιστή σε σκυμμένη θέση ή η παρατεταμένη χρήση έξυπνων συσκευών συμβάλλουν σημαντικά στον πόνο στον αυχένα.
Η στάση του αυχένα διατηρείται δυναμικά από τα οστά της σπονδυλικής στήλης που τραβιούνται στη θέση τους από τους μύες που συνδέονται με αυτά. Αν και ο λαιμός είναι εξαιρετικά εύκαμπτος, είναι επίσης πολύ ασταθής.
«Ο μυς οδηγεί τις κινήσεις παράγοντας δύναμη», λέει ο Zhang. «Υποθέσαμε ότι όταν οι ικανότητες παραγωγής δύναμης διαφορετικών μυών μειώνονται, οι θέσεις των οστών αλλάζουν και αυτό μπορεί να προκαλέσει πόνο».
Για να δοκιμάσουν την ιδέα τους, εξέτασαν εθελοντές σε μια εργασία άσκησης αυχένα. Οι συμμετέχοντες διατήρησαν τους λαιμούς τους, 40 μοίρες εκτεταμένο (λυγισμένο προς τα πίσω) και 40 μοίρες λυγισμένο προς τα εμπρός για ορισμένο χρονικό διάστημα.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ηλεκτρομυογράφημα (EMG) για τη μέτρηση της μυϊκής ηλεκτρικής δραστηριότητας. Συγκεκριμένα, μέτρησαν τη μυϊκή κόπωση μέσω αλλαγών στη συχνότητα του σήματος EMG. Επιπλέον, χρησιμοποίησαν υψηλής ακρίβειας, τεχνολογία ακτίνων Χ για την παρακολούθηση κινήσεων μικρού πλάτους της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης που ήταν της τάξης μερικών μοιρών.
Το πείραμα των ερευνητών επιβεβαίωσε ότι οι συνεχείς προσπάθειες οδηγούν σε σήματα κόπωσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η μυϊκή κόπωση να τροποποιήσει τη μηχανική της σπονδυλικής στήλης.
Ως επόμενο βήμα, οι ερευνητές θα αναπτύξουν δυναμικά εμβιομηχανικά μοντέλα, μια νέα προσέγγιση που υπόσχεται να παρέχει μια πιο ρεαλιστική κατανόηση των μυϊκών γεγονότων που προηγούνται της κόπωσης. Σε αντίθεση με το μοντέλο αυτής της μελέτης που υποθέτει στατικές ασκήσεις στον αυχένα, το δυναμικό μοντέλο θα συλλάβει λεπτές αλλά επακόλουθες αλλαγές στους μύες και τα οστά με την πάροδο του χρόνου.
Η χρηματοδότηση αυτής της έρευνας έγινε από το Texas A&M Engineering Experiment Station (TEES), τον επίσημο ερευνητικό οργανισμό για την Texas A&M Engineering.
Πηγή: Πανεπιστήμιο Texas A&M
DOI μελέτης: 10.1038/s41388-024-03127-9