Να λοιπόν που ενώ όλα έδειχναν ότι ο Τζον Φαν’τ Σχιπ θα αποτελέσει παρελθόν για την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, προς το παρών και μέχρι νεωτέρας συνεχίζει στον πάγκο της.
Η παραίτηση του Θοδωρή Ζαγοράκη και η νίκη με 2-1 εναντίον της Σουδηδίας, αλλά κυρίως η εμφάνιση του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματός μας στο ματς αυτό, έφεραν την παραμονή του Ολλανδού τεχνικού, μέχρι νεωτέρας το τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας.
Πολλά μπορούμε να πούμε για τις επιλογές του Φαν’τ Σχιπ, πιο πολλά για τις περισσότερες εμφανίσεις μέχρι τώρα στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά αυτό που βγαίνει προς τα έξω, αλλά κανείς δεν το λέει φανερά, είναι ότι ο Ολλανδός έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών του.
Η αναμονή για την απόφαση του VAR στο δεύτερο γκολ επί της Σουηδίας και η οριστική απόφαση για κατακύρωση του, έφερε τους ποδοσφαιριστές να πανηγυρίζουν όλοι μαζί αγκαλιά με τον Φαν’τ Σχιπ.
Οι…διαρροές από τους…κύκλους της Εθνικής, λένε ότι αυτή η κίνηση των ποδοσφαιριστών δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην απόφαση για προσωρινή, έστω, παραμονή του Ολλανδού στον πάγκο, αλλά το γεγονός δεν αλλάζει.
Οι παίκτες αυτοί που αγωνίζονται αυτή τη στιγμή στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, έχουν πάρει την εμπιστοσύνη του προπονητή, αλλά κυρίως αυτοί οι ίδιοι δείχνουν εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του. Ο Ολλανδός τους έχει κερδίσει και κυρίως γιατί παρ’ ότι καλεί πολλούς ποδοσφαιριστές στην Εθνική ομάδα, δείχνει ότι εμπιστεύεται τα πρόσωπα που αυτός πιστεύει, από την Ελλάδα και το εξωτερικό και δεν είναι άνθρωπος που θα ρίξει τις ευθύνες στους παίκτες.
Ίσως κάποια στιγμή να πει ότι η απόδοση των ποδοσφαιριστών δεν είναι καλή, όμως και οι ίδιοι οι παίκτες ξέρουν ότι αυτό δεν αποτελεί κατηγορία, αλλά καταμερισμό ευθυνών.
Το θέμα λοιπόν είναι ότι ο Φαν’τ Σχιπ έχει κερδίσει τους παίκτες. Αυτούς τους παίκτες που αυτός επιλέγει. Το αν οι επιλογές του ή όχι είναι σωστές, είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης και όχι της παρούσης.
Σίγουρα η αποχώρηση του Θοδωρή Ζαγοράκη, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην παρομονή του Ολλανδού, αφού αυτός είχει αποφασίσει την οριστική αποχώρησή του και κυρίως την αντικατάστασή του.
Είναι κοινό μυστικό. Και αν κάποιος προσέξει τις δηλώσεις των παικτών μετά το τέλος των αγώνων, καταλαβαίνει καλά τι συμβαίνει κυρίως στο πως αντιμετωπίζουν τον προπονητή τους. Και σίγουρα ακόμα και αν δεν το λέει κανείς έπαιξε ρόλο στην προσωρινή παρομονή του.
Είναι τέτοια η χρονική στιγμή άλλωστε των προκριματικών που θα είναι δύσκολο για τον οποιονδήποτε αναλάβει να αλλάξει πολλά και σημαντικά πράγματα στην Εθνική ομάδα μας. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα. Είναι η κατάλληλλη στιγμή για αλλαγή στο τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας;
Άλλωστε να μην ξεχνάμε ότι η παροιμία λέει κάτι σοφό: «Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού».
Και κάτι τελευταίο. Να μη νομίζει κάποιος ότι γράφοντας αυτά παίρνω το μέρος του προπονητή. Κάθε άλλο. Τις πληροφορίες μου αναφέρω και κυρίως τα γεγονότα, τα οποία δείχνουν όλα τα ανωτέρω.