Ο Γιώργος Λάνθιμος με φιλμ - φαβορί στη Μόστρα: «Οι ταινίες θα πρέπει να έχουν περισσότερο σεξ»

Θετικές κριτικές και άφθονο χειροκρότημα στην παγκόσμια πρώτη της νέας ταινίας του διακεκριμένου Ελληνα σκηνοθέτη, "Poor things".
|
Open Image Modal
Ο Ελληνας σκηνοθέτης, Γιώργος Λάνθιμος σε φωτογράφηση για την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας του "Poor things" στο 80ο Κινηματογραφικο Φεστιβάλ Βενετίας.
Stefania D'Alessandro via Getty Images

Η παγκόσμια πρεμιέρα της νέας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου, “Poor Things”, έγινε στα πλαίσια του 80ου Φεστιβάλ Βενετίας το πρωί της Παρασκευής στην Σάλα Ντάρσενα κάτω από ένα, μεγάλης διάρκειας, χειροκρότημα. Η ταινία μετά την δημοσιογραφική προβολή της συγκεντρώνει καλές κριτικές. 

Το “Poor Things”, που αναμένεται να κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες στις 4 Ιανουαρίου 2024 από την Feelgood Entertainment, συμμετέχει στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα διεκδικώντας μαζί με άλλες 22 ταινίες το μεγάλο βραβείο της διοργάνωσης, το Χρυσό Λέοντα που θα απονείμει η κριτική επιτροπή με πρόεδρο τον Ντάμιεν Σαζέλ. Πρόκειται για μια μοντέρνα διασκευή του μύθου του Φρανκενστάιν βασισμένη στο ομώνυμο βραβευμένο βιβλίο του ’Αλισντερ Γκρέι, με πρωταγωνιστές την Έμμα Στόουν, τον Γουίλεμ Νταφόε και τον Μαρκ Ράφαλο.

Στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε ο, διακεκριμένος Ελληνας σκηνοθέτης - πλαισιωμένος από τους συνεργάτες αλλά όχι τους πρωταγωνιστές του λόγω της απεργίας των αμερικανών ηθοποιών ανέφερε, μεταξύ άλλων:

* Οσο κάναμε την «Ευνοούμενη», νομίζω ήδη δουλεύαμε το σενάριο με τον Τόνι ΜακΝαμάρα, συζητούσαμε με την Εμμα (Στόουν) και για το “Poor Things”. Ηταν τρομερά ενθουσιώδης, ήθελε να εμπλακεί όσο το δυνατόν περισσότερο κι έτσι την ενημέρωνα για όλα, για τους πιθανούς συνεργάτες μας, για τον κόσμο που δημιουργούσαμε, τους υπόλοιπους ηθοποιούς της ταινίας. Αυτό τη βοήθησε πολύ, ακόμα και στην ερμηνεία της, γιατί κρατούσε την ιδέα της ταινίας και της ηρωίδας στο μυαλό της πολύ καιρό, έζησε με την Μπέλα, όχι απαραιτήτως συνειδητά, αλλά ήταν διαρκώς «μαζί της».

* Θα την περιέγραφα την ταινία... ως μια ταινία που δεν περιγράφεται εύκολα. Εχουν υπάρξει, μέσα στα χρόνια, ταινίες μοναδικές ή ξεχωριστές ως προς το είδος τους. Ισως στη δική μας εποχή δεν είναι πολλές. Μου είναι δύσκολο να διατυπώσω τι είναι. Βασιστήκαμε στο μυθιστόρημα, αλλάξαμε λίγο τη δομή του, στοιχεία που ήταν περισσότερο λογοτεχνικά εργαλεία, αλλά μείναμε αρκετά πιστοί. Απ′ όταν διάβασα το βιβλίο ήμουν ήδη πεπεισμένος ότι θ′ ακολουθήσουμε την οπτική της Μπέλα, μιας γυναίκας με ελεύθερη σκέψη, χωρίς φόβο, χωρίς προκαταλήψεις, αυτή την κατεύθυνση θ′ ακολουθούσαμε στην ταινία.

* Τα πράγματα έχουν αλλάξει λίγο μέσα στα χρόνια, οπότε έχουμε ίσως καλύτερα εργαλεία για να εντοπίζουμε την ανισότητα (σ.σ. μεταξύ των φύλων). Ωστόσο, το βιβλίο αυτό γράφτηκε τη δεκαετία του ’90 κι από τότε δεν έχουν αλλάξει και πολλά.

* Οι ταινίες θα έπρεπε να έχουν πολύ περισσότερο σεξ, δεν ξέρω γιατί δεν συμβαίνει αυτό πια. Είναι κρίμα που η Εμμα δεν βρίσκεται εδώ και πρέπει να μιλήσω για λογαριασμό της. Πρώτα απ′ όλα, το σεξ είναι αναπόσπαστο, δομικό συστατικό του ίδιου του μυθιστορήματος: η ελευθερία που νιώθει η Μπέλα για όλα, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικότητάς της. Αλλά δεν θέλαμε να κάνουμε μια χυδαία ταινία που θα πρόδιδε την ηρωίδα μας. Χρειάστηκε να έχουμε αυτοπεποίθηση και ν′ αποβάλλουμε κάθε συστολή, το ίδιο κι η Εμα με το σώμα της κι αυτό το κατάλαβε από την πρώτη στιγμή. Εχουμε κάνει πια αρκετές ταινίες μαζί κι έχουμε δημιουργήσει μια «στενογραφία» μεταξύ μας, επικοινωνούμε χωρίς πολλά λόγια, μόλις υπαινιχθώ κάτι, θα πει ναι, καταλαβαίνω, θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται.

* Κατασκευάσαμε έναν κόσμο για να τον κατοικήσει η Μπέλα, παραμορφωμένο και πειραγμένο μέσα από τα δικά της μάτια. Γι′ αυτό και οδηγηθήκαμε στο να κατασκευάσουμε τα πάντα σε στούντιο, να προσθέσουμε μη ρεαλιστικά στοιχεία, είτε υπερβολικά, είτε πιο χαμηλότονα, να χρησιμοποιήσουμε ασπρόμαυρο και έγχρωμο - να δούμε ένα κομμάτι του κόσμου μόνο σε ασπρόμαυρο, να κάνουμε το ταξίδι, να επιστρέψουμε και να το δούμε έγχρωμο. Η επιλογή έχει να κάνει με τον κόσμο κάθε ταινίας, αλλά και με την προσωπική μου εξερεύνηση της σκηνοθεσίας και της φωτογραφίας στον κινηματογράφο.

Η gala προβολή της ταινίας θα γίνει σήμερα, Παρασκευή 1η Σεπτεμβρίου, το βράδυ.

Open Image Modal
ΟΙ συντελεστές του "Comandante" στην πρεμιέρα της ταινίας στο 80ο Φεστιβάλ Βενετίας.
Vittorio Zunino Celotto via Getty Images

 Εναρξη με.. λιγότερη λάμψη

Το φεστιβάλ σήκωσε αυλαία την Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου με το ιταλικό biopic «Comandante» του Εντοάρντο ντε ’Αντζελις. Και αν το κόκκινο χάλι της Βενετίας παραδοσιακά μάς έχει χαρίσει μερικές αξέχαστες στιγμές λάμψης μεγάλων σταρ του σινεμά, φέτος τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά, αφού η απεργία που βρίσκεται σε εξέλιξη της SAG-AFTRA δεν επιτρέπει στα μέλη του σωματείου να παίρνουν μέρος σε προωθητικές καμπάνιες για τις ταινίες που συμμετέχουν. Παρόλα αυτά το παρών έδωσαν, μεταξύ άλλων, ο Ανταμ Ντράιβερ, ο Πάτρικ Ντέμπσεϊ και η Ιταλίδα ηθοποιός Κατερίνα Μουρίνο που παρουσίασε και την τελετή έναρξης.

 Το «Comandante» έτυχε θερμής υποδοχής, με τον πρωταγωνιστή του, Πιερφραντσέσκο Φαβίνο να καταχειροκροτείται από το κοινό του φεστιβάλ το βράδυ της πρεμιέρας. Πρόκειται για ένα πολεμικό δράμα με έντονη δράση, βασισμένο στην αληθινή ιστορία του θρυλικού διοικητή υποβρυχίων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Σαλβατόρε Τοντάρο, ο οποίος τον Οκτώβριο του 1940 βύθισε ένα εμπορικό πλοίο και αψηφώντας τις εντολές των ανωτέρων του διέσωσε 26 Βέλγους ακολουθώντας τον «νόμο της θάλασσας» σύμφωνα με τον οποίο κανένας δεν εγκαταλείπεται. «Ελπίζω ότι όποιος παρακολουθεί αυτή την ταινία να συμφωνεί ότι υπάρχουν αιώνιοι , αμετάβλητοι νόμοι σαν αυτόν της θάλασσας που δεν πρέπει ποτέ να σπάσουν» δήλωσε στη La Republica ο σκηνοθέτης Εντοάρντο ντε ’Αντζελις. Ανάμεσα στους επίσημους καλεσμένους που παρακολούθησαν την ταινία ήταν και ο πρώην Πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντζι, ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης Ματέο Σαλβίνι, και ο Υπουργός Πολιτισμού, Τζέναρο Σαντζουλιάνο. 

Open Image Modal
Σαρλότ Ράμπλινγκ, Λιλιάνα Καβάνι
via Associated Press

Τιμητικό Χρυσό Λιοντάρι στη Λιλιάνα Καβάνι

Με τον Χρυσό Λέοντα, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας τίμησε για το σύνολο της καριέρας της την Ιταλίδα σκηνοθέτη και σεναριογράφο, Λιλιάνα Καβάνι, μία από τις πιο εμβληματικές σταρ του Νέου Ιταλικού Κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960.

Η 90χρονη σήμερα Λιλιάνα Καβάνι συμμετείχε πρώτη φορά στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1965 με το ιστορικό ντοκιμαντέρ «Philippe Pétain: Processo a Vichy», το οποίο κέρδισε τον Λέοντα του Αγίου Μάρκου στην κατηγορία Καλύτερου Ντοκιμαντέρ. Η Βρετανίδα ηθοποιός Σάρλοτ Ράμπλινγκ -η αξέχαστη πρωταγωνίστρια της ταινίας «The Night Porter» (Ο θυρωρός της νύχτας, 1974) της Καβάνι- απένειμε κατά την διάρκεια της τελετής έναρξης το βραβείο στην Ιταλίδα δημιουργό.

Η Σαρλότ Ράμπλινγκ υπογράμμισε ότι η Καβάνι είναι η πρώτη γυναίκα που τιμάται με Χρυσό Λέοντα για το σύνολο της καριέρας της, ενώ η ίδια σκηνοθέτης δήλωσε ότι «αυτό δεν είναι δίκαιο, υπάρχουν πολλές ταλαντούχες γυναίκες στην κινηματογραφική βιομηχανία, σκηνοθέτες και σεναριογράφοι που τους αξίζει να αναγνωριστεί η αξία τους. Ελπίζω να είμαι η πρώτη από αυτή τη μεγάλη λίστα». 

Στην τελετή έναρξης προβλήθηκε ένα ειδικό βίντεο αναδρομή στα 80 χρόνια του θεσμού με τους νικητές του μεγάλου βραβείου του φεστιβάλ. Το πιο θερμό χειροκρότημα απέσπασε ο σκηνοθέτης του «Εξορκιστή» Γουίλιαμ Φρίντκιν ο οποίος έφυγε τον περασμένο μήνα από τη ζωή και η τελευταία του ταινία θα παρουσιαστεί εκτός διαγωνιστικού στη Μόστρα.

Open Image Modal
Ο Τζορτζ κι η Αμάλ Κλούνεϊ φτάνουν στην τελετή απονομής των βραβείων DVF
MEGA via Getty Images

Αμάλ Κλούνεϊ: τιμήθηκε για το έργο της σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στα ετήσια βραβεία DVF στο 80ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας

 Η Αμάλ Κλούνεϊ τιμήθηκε με το «Leadership Award» για το έργο της σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μαζί με τον σύζυγό της Τζορτζ, βρέθηκαν στα ετήσια βραβεία DVF που διοργανώνονται από τη διάσημη σχεδιάστρια μόδας Νταϊάν φον Φιούρστενμπεργκ  στο Sala degli Arazzi του Ιδρύματος Giorgio Cini, κατά τη διάρκεια του 80ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.

 «Η Αμάλ έχει εκπροσωπήσει πολιτικούς κρατούμενους υψηλού προφίλ και επιζώντες από μαζικές φρικαλεότητες όπως οι γυναίκες και τα κορίτσια των Γιαζίντι που αιχμαλωτίστηκαν από το ISIS, οι άμαχοι που δέχθηκαν επίθεση από τις σουδανικές πολιτοφυλακές και τις κυβερνητικές δυνάμεις στο Νταρφούρ και οι γυναίκες ακτιβίστριες που έχουν φυλακιστεί σε όλο τον κόσμο.

 Το ιστορικό της στη διασφάλιση της ελευθερίας για τους άδικα κρατούμενους δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο είναι απαράμιλλο», ανέφερε μεταξύ άλλων η ανακοίνωση στον ιστότοπο της DVF.

 Για την περίσταση επέλεξε να φορέσει ένα ρομαντικό ροζ φόρεμα με δαντέλα και διαφάνεια στο κάτω μέρος, του οίκου Dior, το οποίο ήταν σχεδιασμένο από τον Τζον Γκαλιάνο το 2000, αναφέρει η Vogue. Το συνδύασε με χρυσά ψηλοτάκουνα πέδιλα και εντυπωσιακά σκουλαρίκια.

 Τιμήθηκαν επίσης η ηθοποιός, παραγωγός και συγγραφέας Λίλυ Σινγκ, η αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας του ΟΗΕ Αμίνα Μοχάμεντ, η ιδρύτρια του Algorithmic Justice League, Τζόι Μπουολαμουίνι και η ακτιβίστρια Ελένα Γκουαλίνγκα.

ΠΗΓΕΣ, Flix.gr, tovima.gr , ΑΠΕ-ΜΠΕ