Είναι ώρες - ώρες σχεδόν ανυπόφορο. Τα πάντα στην ελληνική πραγματικότητα χρωματίζονται - συνήθως πολιτικά, συχνότερα κομματικά και σχεδόν πάντοτε στενόμυαλα.
Είναι η πρώτη φορά που γράφω για τον Ζακ Κωστόπουλο. Σκόπιμα το απέφυγα εως σήμερα, προσπαθώντας να ολοκληρώσω αυτό που θεωρώ προσωπική δημοσιογραφική άσκηση και ύψιστη επαγγελματική υποχρέωση: Να παίρνω απόσταση από τα γεγονότα και να στέκομαι σε αυτά ακριβώς. Facts τα λένε οι αγγλοσάξονες και τουλάχιστον στη δημοσιογραφία, είναι μάλλον μπροστά από εμάς.
Διαβάζοντας όσα κατέθεσαν οι τρεις άνθρωποι που προφανώς αγάπησαν περισσότερο από κάθε άλλον και στερούνται περισσότερο από κάθε άλλον τον Ζακ, ξεχωρίζω τρεις γραμμές:
Ο αδελφός, Νίκος Κωστόπουλος: Για μένα είναι ρατσιστικό έγκλημα. Δεν γνωρίζω αν εκείνη την ημέρα είχε βαμμένα νύχια ή φορούσε άι λάινερ. Του άρεσε να είναι πολύχρωμος και όμορφος. Θεώρησαν ότι δεν αξίζει να ζει.
Ο πατέρας, Ευθύμιος Κωστόπουλος: Δήλωνε κατά της βίας και θα ήταν ο ίδιος βίαιος; Δεν στέκει αυτό. Μακάρι να ήταν ληστής και να τον έπιαναν. Θα ήταν εδώ και ζωντανός. Πολλά είναι τα γιατί και θα τα δείτε κι εσείς…
Η μητέρα, Ελένη Κωστοπούλου: Θα του έπαιρνε τα κοσμήματα του και τα χρυσαφικά του; Αφού δεν έγινε αυτό. Θέλω να τους ρωτήσετε, γιατί; Οι δικαιολογίες δεν στέκουν.
Ξεχωρίζω το συναίσθημα και στέκομαι σε όσα μπορώ να χαρακτηρίσω ως στοιχεία του ρεπορτάζ.
Fact: Δεν ξέρω αν είναι ρατσιστικό έγκλημα. Σίγουρα, όμως, όταν κλωτσάς κάποιον πεσμένο με τα μούτρα στο πεζοδρόμιο, δεν θεωρείς ότι αξίζει κάτι η ζωή του. Το κάνουν οι φασίστες, το κάνουν οι χούλιγκαν και το κάνουν άνθρωποι που έχουν πάψει να συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι.
Fact: Αν ήταν ληστής ο Ζακ, θα είχε κάνει ληστεία. Θα υπήρχε λεία και θα υπήρχε βία. Η βία που έχω δει με τα μάτια μου στα βίντεο, είναι μόνο από τη μία πλευρά. Ακόμα και αν ισχυριστούν ότι φοβήθηκαν οι δράστες, δεν φαίνεται να δέχονται επίθεση ούτε για μία στιγμή.
Fact: Η ερώτηση μίας τραγικής μάνας, που ασφαλώς θα αναρωτιέται για πάντα εάν μπορούσε η ίδια να κάνει κάτι για να σώσει το παιδί της (αυτό το λέω ως πατέρας και μόνο), είναι μία ερώτηση που ωστόσο ακούγεται απόλυτα λογική.
Αν ο Ζακ είχε επιτεθεί σε κάποιον, τότε θα μπορούσε εκείνος να ισχυριστεί ότι αμύνθηκε.
Αν ο Ζακ άρπαξε κάποιο πολύτιμο αντικείμενο, τότε θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι τον σταμάτησε.
Αν ο Ζακ είναι ένας άνθρωπος που σκοτώθηκε άδικα, τότε αυτό λέγεται ανθρωποκτονία. Ο ορισμός προβλέπεται από τον νόμο.