Κακά τα ψέματα, γυρίσαμε σελίδα κι αυτό από μόνο του θα έπρεπε να είχε χαροποιήσει όλες τις Ελληνίδες κι όλους τους Έλληνες, απ’ όπου προέρχονται πολιτικά κι ιδεολογικά. Θα έπρεπε, επίσης, να δώσει το έναυσμα για μια νέα αρχή. Κοινή, με δυναμική, με ενότητα και με όραμα. Αυτά στη θεωρία. Διότι στην πράξη βαδίζουμε στην επόμενη ημέρα σε συνθήκες εμφύλιας διαμάχης. Με φτωχή πολιτική γλώσσα κι ακόμα φτωχότερη πολιτική αντίληψη.
Οι περισσότεροι από εμάς δεν αντέχουμε στον πειρασμό να αφήσουμε απ’ έξω τις πολιτικές μας αγκυλώσεις, όταν προσπαθούμε να αναλύσουμε μια κατάσταση. Δεν αναφέρομαι στις αφετηρίες του καθενός που είναι απόλυτα λογικό να υπάρχουν. Αναφέρομαι στις παρωπίδες που μας οδηγούν σε στρατευμένες αναγνώσεις από την μία ή την άλλη πλευρά.
Το πρόγραμμα, όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα, τελείωσε. Τι κι αν η πολιτική κέρδισε την οικονομία, τι κι αν βγαίνουμε επειδή δεν αντέχει η Ευρώπη να είμαστε άλλο μέσα σε πρόγραμμα, τι κι αν πορευόμαστε με δεδομένο το Σύνδρομο του Σαλιγκαριού, τι κι αν όλη αυτή η κατάσταση στην Ελλάδα έχει θεσμοποιήσει την τρέλα. Μη δίνετε καμία σημασία. Οι ψηφοφόροι σίγουρα δεν δίνουν. Η πολιτική προπαγάνδα, έτσι όπως διαμορφώνεται σήμερα, αφορά μόνο στους κομματικούς στρατούς. Η πολιτική ουσία αφορά τους πολίτες. Πιστεύει κανείς ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που έχουν αποφασίσει να πάνε να ψηφίσουν δεν έχουν ήδη καταλήξει στην ψήφο τους; Μετά οκτώ χρόνια σκληρής πραγματικότητας, με συνταγές σχεδόν απόλυτα αποτυχημένες και με μοναδικό σίγουρο αποτέλεσμα την αναγκαστική αλλαγή της νοοτροπίας των κατοίκων της Ελλάδας, πιστεύει κανείς σοβαρά ότι ασχολούμαστε με την εικόνα και την προπαγάνδα των πολιτικών;
Η αγωνία δεν είναι για τους πολιτικούς, η αγωνία είναι για την πατρίδα. Εμείς όλοι, οι αγωνιστές της καθημερινότητας, όπως μέχρι σήμερα βρήκαμε λύσεις χωρίς να έχουμε το κράτος δίπλα μας θα συνεχίζουμε να βρίσκουμε λύσεις τώρα που με την σκληρή φορολογία το έχουμε απέναντί μας. Εμείς θα αλλάξουμε την προδιαγεγραμμένη αρνητική μοίρα μας, αφού είναι μαθηματικά δεδομένο ότι βγαίνουμε από την Κρίση με μερική κι όχι ολική διόρθωση. Εμείς θα αντισταθούμε με τρόπο δημιουργικό και εποικοδομητικό στη φαύλη γλώσσα και στην αρρωστημένη κομματική νομενκλατούρα. Υπάρχουν τόσα που άλλαξαν στη φιλοσοφία των οικονομικών μας και άλλα τόσα που παρέμειναν αναλλοίωτα. Άρα έχουμε δρόμο μπροστά μας.
Διεθνώς υπάρχουν συνθήκες που τρομάζουν κι αγώνες στο όνομα της Δημοκρατίας που σοκάρουν. Βαθιές ανησυχίες όπως η διαμόρφωση τυραννιών μέσα από τη λειτουργία της Δημοκρατίας ή η γλώσσα του ψεύδους και του παραλογισμού. Η Ελλάδα αντιμετώπισε μιας από τις χυδαιότερες πολιτικές λογικές, αλλά η πραγματικότητα τουλάχιστον τις υπερκέρασε ή εάν θέλετε τις υποβίβασε.
Η πατρίδα δεν θα αφήσει το 70% των πολιτών της στην ανέχεια και τη δυσκολία. Η σεισάχθεια του Σόλωνα κι όχι κάποιων ανεκδιήγητων σφετεριστών κάποια στιγμή θα έρθει, ως απόρροια μιας καινοτόμου αντίληψης, μιας πρωτοποριακής σκέψης. Η προστασία των αδυνάτων, το κράτος πρόνοιας, ο επιχειρηματίας – δημιουργός, ο ερευνητής – πρωτοπόρος, ο φιλόσοφος-οδηγός θα βρεθούν στο διάβα μας.
Νομοτελειακά η αντίστροφη μέτρηση για τις επόμενες εκλογές έχει αρχίσει και μια νέα Κυβέρνηση θα έρθει. Μια νέα κατάσταση θα δημιουργηθεί. Εάν συνεχίσουμε με τα σημερινά δεδομένα, συγχωρείστε με, αλλά θα πάμε πάλι πίσω στις αγκαλιές του ΔΝΤ (ή του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου). Εάν αλλάξουμε ρότα (και μυαλά) έχουμε ελπίδες.