Ο Αλεξάντερ Έλιοτ ήταν ένας Βρετανός αξιωματικός του ιππικού, ο οποίος έλαβε μέρος στον Κριμαϊκό Πόλεμο. Έτσι ονομάστηκε η σύρραξη μεταξύ Βρετανίας, Γαλλίας και Τουρκίας από την μια μεριά και Ρωσίας από την άλλη. Στην μάχη της Μπαλακλάβα, το 1854, ο Έλιοτ περικυκλώθηκε από πολυάριθμους Ρώσους ιππείς, οι οποίοι νόμιζαν εσφαλμένα ότι εκείνος ήταν ο διοικητής της μονάδας του. Για αρκετά λεπτά ο Βρετανός αξιωματικός πολεμούσε απελπισμένα, πιστεύοντας ότι είχε έρθει το τέλος του. Το άλογό του όμως κατάφερε να σπάσει τον κλοιό των Ρώσων και να μεταφέρει γρήγορα τον αναβάτη του σε ασφαλές σημείο. Ο Έλιοτ έφερε 14 τραύματα από σπαθί σε όλο του το σώμα, ενώ το πρόσωπό του ήταν σχισμένο στα δύο, αλλά παρόλα αυτά επέζησε και πέθανε το 1909 σε ηλικία 84 χρονών.
Κατά τον Ρωσικό Εμφύλιο, ο Αντόν Μπλίζνιουκ υπηρετούσε στον Κόκκινο Στρατό. Το 1918 αναγκάστηκε να καλύψει ολομόναχος την υποχώρηση της μονάδας του, χρησιμοποιώντας ένα πολυβόλο. Σύντομα οι σφαίρες του τελείωσαν και βρέθηκε να μάχεται σώμα με σώμα με τους άντρες των αντικομουνιστικών δυνάμεων. Την κρίσιμη στιγμή όμως, μερικοί σύντροφοι του επέστρεψαν στο πεδίο της μάχης και κατάφεραν να τον σώσουν. Ο Μπλίζνιουκ ήταν ακόμα ζωντανός αλλά έφερε 26 πληγές από σπαθί και είχε χάσει το δεξί του μάτι. Αργότερα αιχμαλωτίστηκε από τον εχθρό και καταδικάστηκε σε θάνατο. Την ώρα της εκτέλεσης όμως μπόρεσε να αποδράσει, βουτώντας και κολυμπώντας στα παγωμένα νερά ενός χειμάρρου. Πέθανε πολύ μετά τον πόλεμο, από φυσικά αίτια.
Το 1942, κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το μαχητικό αεροσκάφος του Σοβιετικού πιλότου Αλεξέι Μαρέσιεφ χτυπήθηκε από Γερμανικά πυρά και κατέπεσε σε περιοχή που κατείχαν οι ναζιστικές δυνάμεις. Ο χειριστής κατάφερε να βγει ζωντανός από τα συντρίμμια, αλλά τα πόδια του ήταν διαλυμένα. Ο Μαρέσιεφ διέσχισε έρποντας το εχθρικό έδαφος, κυνηγημένος από τις Γερμανικές περιπόλους, και μετά από 18 μέρες κατόρθωσε να φτάσει στους θύλακες των Σοβιετικών. Όταν τον περισυνέλεξαν ήταν ετοιμοθάνατος. Οι γιατροί αναγκάστηκαν να ακρωτηριάσουν και τα δύο του πόδια για να τον σώσουν, αλλά εκείνος δεν πτοήθηκε. Έμαθε να πιλοτάρει με τεχνητά μέλη και επέστρεψε στην ενεργό δράση. Έκτοτε έλαβε μέρος σε 86 αερομαχίες, καταρρίπτοντας 11 Γερμανικά μαχητικά. Πέθανε το 2001 σε ηλικία 84 ετών.
Ο Βρετανός στρατηγός Άντριαν Κάρτον ντε Γουίαρτ, είχε να επιδείξει μια πραγματικά εντυπωσιακή συλλογή τραυμάτων. Πολεμώντας τους Μπόερς, τους Ολλανδούς αποίκους της Νοτίου Αφρικής, πληγώθηκε στον βουβώνα και το στομάχι. Αργότερα, σε μια εκστρατεία στην Σομαλία, πυροβολήθηκε δύο φορές στο πρόσωπο ενώ έχασε το αριστερό του μάτι. Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τραυματίστηκε 8 φορές. Μεταξύ άλλων δέχτηκε σφαίρα στο κεφάλι, τον αστράγαλο, τον γοφό, το πόδι και το αυτί, ενώ έχασε και το αριστερό του χέρι. Επιβίωσε από πτώση αεροπλάνου δύο φορές: στην Λιθουανία, το 1920 και στην θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της ιταλοκρατούμενης Λιβύης, το 1941. Στην δεύτερη περίπτωση ο Ντε Γουίαρτ βγήκε σώος από τα συντρίμμια και κολύμπησε μέχρι την Αφρικανική ακτή. Εκεί όμως συνελήφθη αιχμάλωτος από τις δυνάμεις του Μουσολίνι. Αφού μεταφέρθηκε σε φυλακή της Ιταλίας, αποπειράθηκε να αποδράσει πέντε φορές, προτού αφεθεί οριστικά ελεύθερος, το 1943. Ο Ντε Γουίαρτ «κατάφερε» τελικά να πεθάνει το 1963, σε ηλικία 83 ετών.
Την νύχτα της 21ης Ιουλίου 1974, κατά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, η Ελλάδα απέστειλε στο νησί 15 μεταγωγικά αεροσκάφη, στα οποία επέβαιναν διμοιρίες καταδρομέων. Εξαιτίας κάποιου λάθους, η Κυπριακή αεράμυνα θεώρησε ότι το Ελληνικό σμήνος ήταν εχθρικό και άρχισε να βάλλει εναντίον του. Σε ένα από τα μεταγωγικά που χτυπήθηκαν βρισκόταν ο καταδρομέας Θανάσης Ζαφειρίου. Το αεροσκάφος που τον μετέφερε έπεφτε φλεγόμενο, με τους επιβαίνοντες είτε νεκρούς είτε βαριά τραυματισμένους. Τα ρούχα και τα μαλλιά του Ζαφειρίου είχαν αρπάξει φωτιά, αλλά εκείνος, λίγο πριν το μεταγωγικό προσκρούσει στο έδαφος, κατάφερε να ανοίξει την πόρτα της ατράκτου και να πηδήξει χωρίς αλεξίπτωτο από ύψος τουλάχιστον 50 μέτρων. Όταν τον περισυνέλεξαν, ο Έλληνας καταδρομέας ήταν ακόμα ζωντανός ως εκ θαύματος. Βρισκόταν όμως σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση. Έφερε 46 κατάγματα, δεκάδες πληγές και εκτεταμένα εγκαύματα σε όλο του το σώμα, ενώ είχε τυφλωθεί προσωρινά. Ο Ζαφειρίου πέρασε πάνω από τρία χρόνια στο κρεβάτι του νοσοκομείου και χάρη στις επίμονες προσπάθειες των γιατρών, παρέμεινε τελικά στην ζωή. Πέθανε το 2016 σε ηλικία 63 ετών.