Η κατάρρευση της Σπαρτιατικής ηγεμονίας στον αρχαίο κόσμο ήταν το αποτέλεσμα εκείνης της επαίσχυντης συνθήκης ειρήνης που υπέγραψε ο Σπαρτιάτης ναύαρχος Ανταλκίδας με τον Πέρση Αρταξέρξη στα 386 πχ!
Σήμερα, 2.400 χρόνια περίπου μετά, η Ουκρανία καλείται να υπογράψει μια ανάλογη συνθήκη, επωμιζόμενη αποκλειστικά το τίμημα για τον τερματισμό του πολέμου δηλαδή για την υποχώρηση της Ουκρανικής αντίστασης έναντι της Ρωσικής εισβολής. Αυτό προκύπτει από την απ’ ευθείας συνομιλία Τράμπ-Πούτιν παρακάμπτοντας στην ουσία τον Ουκρανό πρόεδρο και την Ε.Ε.
Το ειρηνευτικό σχέδιο σε γενικές γραμμές θα προβλέπει:
την παραίτηση της Ουκρανίας από την εθνική της κυριαρχία στα ανατολικά της σύνορα, όπως προκύπτει από τις σχετικές δηλώσεις του Υπουργού άμυνας των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσεθ που χαρακτήρισε «απατηλό στόχο» την επαναφορά στα προ του 2014 σύνορα,
την επ’ αόριστο αναστολή ένταξης της στο ΝΑΤΟ, σύμφωνα με σχετικές δηλώσεις του ιδίου, ανεξαρτήτως της βουλήσεως του λαού της, παραμένοντας απροστάτευτη ενώπιον των αυτοκρατορικών βλέψεων του Πούτιν,
το ξεπούλημα των κοιτασμάτων σπάνιων γαιών και των φυσικών πόρων της, για την τροφοδοσία των επιχειρήσεων του Ιλόν Μάσκ και των υπολοίπων μεγιστάνων της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης.
Ο «αντισυστημικός» επιχειρηματίας πρόεδρος των ΗΠΑ επιβεβαιώνει με τον πιο κυνικό τρόπο την συναλλαγή ως βασικό υπόβαθρο των διαπραγματεύσεων αδιαφορώντας για την εκατόμβη αθώων νεκρών, για την λεηλασία των πολιτιστικών συμβόλων και για την καταστρατήγηση του διεθνούς δικαίου από την Ρωσική βαρβαρότητά, που ανοίγει τις ορέξεις για όλους τους αναθεωρητές της Ευρασίας. Αδιαφορεί επίσης για την δέσμευση εγγυήσεων ασφαλείας προς την Ουκρανία που υπέγραψαν ΗΠΑ-Αγγλία και Ουκρανία με το Μνημόνιο της Βουδαπέστης το 1994, όταν εκείνη για χάρη της ειρήνης και τότε, εγκατέλειψε το πυρηνικό της οπλοστάσιο.
Ο Ουκρανικός λαός ας βγάλει τα συμπεράσματα του από την τύχη του Ελληνισμού που για χάρη της ειρήνης και της υλικής ευημερίας της Μεταπολίτευσης μετατράπηκε σε κράτος μειωμένης κυριαρχίας με απαίτηση πλήρους δορυφοροποίησης από το καθεστώς Ερντογαν, πληρώνοντας το τίμημα της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974.
Στη συνείδηση όμως του κάθε ελευθέρου ανθρώπου ασχέτως των deal των εφήμερων ηγετών του κόσμου, η Κριμαία, το Ντόνετσκ, το Χάρκοβο, το Λουχάνσκ, η Μαριούπολη είναι και θα παραμείνουν Ουκρανικά εδάφη όπως και η κατεχόμενη βόρεια Κύπρος θα είναι για πάντα Ελληνική.