«Αν χάσουμε τον πολιτισμό μας, χάνουμε την ταυτότητά μας», δηλώνει η Λίλια Ονισένκο, επικεφαλής της υπηρεσίας προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς του Λβιβ. «Το Λβιβ ήταν πάντα πολυπολιτισμικό. Το έχτισαν Πολωνοί, Γερμανοί, Εβραίοι, Αρμένιοι και Ούγγροι. Είναι στη λίστα της Unesco», προσθέτει αναφερόμενη στο ιστορικό κέντρο της πόλης που είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, ενώ η ίδια και οι συνεργάτες της έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να προστατεύσουν (όσο αυτό είναι δυνατό) μνημεία της πόλης και έργα τέχνης.
Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής, τα μουσεία, οι πινακοθήκες, τα μικρά και μεγάλα ιδρύματα τέχνης της Ουκρανίας προσπαθούν να προστατεύσουν τις πολύτιμες συλλογές τους.
Ένα από τα πρώτα θύματα του πολέμου ήταν το μουσείο της πόλης Ιβάνκιβ, βορειοδυτικά του Κιέβου, το οποίο στέγαζε συλλογή έργων της Ουκρανής λαϊκής καλλιτέχνιδας Μαρίας Πριματσένκο, μερικά από τα οποία καταστράφηκαν πλέον για πάντα.
Την περασμένη εβδομάδα, οι ρωσικές δυνάμεις βομβάρδισαν τον καθεδρικό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Χάρκοβο, που υπέστη σοβαρές ζημιές.
Πολλά από τα έργα που στεγάζονται στο Εθνικό Μουσείο του Λβιβ, που εκτός των άλλων διαθέτει την πιο ολοκληρωμένη συλλογή εκκλησιαστικής μεσαιωνικής τέχνης (και σπάνια θρησκευτικά χειρόγραφα), έχουν μεταφερθεί σε καταφύγια, όπως και ένα ξύλινο γλυπτό του 14ου αιώνα, που απεικονίζει τον Ιησού και τη Μαρία Μαγδαληνή, το οποίο κοσμεί την αρμένικη εκκλησία της πόλης -τελευταία φορά που το γλυπτό «φυγαδεύτηκε» ήταν το 1941 λίγο πριν από την εισβολή των ναζί στο Λβιβ.
Εργάτες του δήμου τύλιξαν τα γλυπτά που κοσμούν τα τέσσερα συντριβάνια που βρίσκονται στην πλατεία της αγοράς -και όχι μόνο. Ο Ποσειδώνας και η τρίαινά του εξαφανίστηκαν κάτω από πυρίμαχη επένδυση, όπως και η Αμφιτρίτη, η Άρτεμις και ο Άδωνις.
Στο Κίεβο απομακρύονται έργα από μουσεία, μεταξύ αυτών και ρωσικά αριστουργήματα του 19ου αιώνα, ενώ υπάρχουν ανησυχίες και για ένα μικρό μουσείο στο Σούμι, αφιερωμένο στον Άντον Τσέχωφ, όπου ο Ρώσος θεατρικός συγγραφέας έζησε τα νεανικά του χρόνια στα τέλη της δεκαετίας του 1880.
«Ο κόσμος δεν θα προστατεύσει τον εναέριο χώρο μας. Όμως εμείς θα προστατεύσουμε τα μνημεία μας», είπε η Ονισένκο.
Με πληροφορίες από Guardian