Oι αδικαίωτοι ή μήπως οι α-δικαιο-λόγητοι

Η Ιστορία διδάσκει ότι η γοητεία και η κυριαρχία έχουν ημερομηνία λήξης.
Open Image Modal
LOUISA GOULIAMAKI via Getty Images

Πάντως πρέπει να ξέρουμε

τι είδους εχθροί μας έρχονται

κι αν είναι αληθινοί

ή μας περιπαίζουνε 

Αγγελική Γάττου, Έρχονται 

Μολονότι ορισμένα πράγματα πρέπει να λέγονται στην ώρα τους κι όχι πρόωρα ή άκαιρα, επειδή διαπίστωσα ότι ξεμείναμε από καθαρό ηθικο-ιδεολογικό οξυγόνο, επειδή πολλοί θεωρητικολογούντες, που δεν θα τους έπαιρνε η Ιστορία ούτε καν για θυρωρούς υπογείων κι επειδή οι πεθαμένοι [με εξίσου νεκρά τσιτάτα] εξακολουθούν να καθοδηγούν τους ζωντανούς, αποφάσισα να καταθέσω κάποιες σκέψεις, εν είδει ερωτημάτων.

Αρχίζω από τα δύσκολα:

- Πώς πληρώνει η Ιστορία τα λάθη των ανθρώπων [ιδίως των ηγετών] το γνωρίζουμε, αλλά δεν γνωρίζουμε: πώς πληρώνει η ίδια τα δικά της λάθη ή τις αποκλίσεις της από την αναμενόμενη φορά των πραγμάτων;

- δικαιώνει άραγε τις δίκαιες πράξεις ή [δεν] τιμωρεί τις άδικες πράξεις που την ωφέλησαν;

- ποιά είναι η πρώτη ύλη της: οι μάζες, οι πόλεμοι, οι ηγέτες, Ανάγκη, η τύχη, η επιστήμη, το Δίκαιο;

- ποιός βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και πότε/πώς το μαθαίνει;

Πάμε στα σχετικά εύκολα ερωτήματα:

- ποιος λαϊκισμός είναι προτιμότερος: ο δεξιός ή ο αριστερός;

- ποιος ιός είναι περισσότερος επικίνδυνος: των διάφορων –ισμών ή της επιστημονικής αλήθειας;

- ποια μετάλλαξη είναι πιο “φαντασμαγορική”: του ΣΥΡΙΖΑ σε Κεντροαριστερά ή του ΚΙΝΑΛ σε Κεντροδεξιά;

- ποιοι πολιτικοί επιβίωσαν χάρη στην αυτοφαγία του κομματικού μηχανισμού ή στον εξανδραποδισμό των αντιφρονούντων;

- ποιοι αλληλοσπαράσσονται σαν τους ναυαγούς των ιδεοληψιών και ποιοι τρέφονται από το ψέμα της προπαγάνδας;

- ποιοι αρέσκονται να γκρεμίζουν όσα θα ήθελαν να έχουν οι ίδιοι κτίσει;

Επειδή κάποιοι πιστεύουν [ποιος άραγε τους το έχει διδάξει;] ότι στο διάβα του χρόνου νικάνε οι ηττημένοι, επειδή πολλάκις ηρωοποιούνται οι ριψάσπιδες κι απαλλάσσονται των κατηγοριών οι πραγματικά ένοχοι κι επειδή το κάστρο της Δημοκρατίας δεν διατρέχει τόσο τον κίνδυνο να πέσει από πολιορκητικούς κριούς αλλά από πετρωμένη οργή και μολυσμένο μίσος, καλά θα ήταν όσοι στοχεύουν να δικαιωθούν από την πτώση των θεσμών και την κατάπτωση των αξιών να ξαναδιαβάσουν όλο το σχετικό κεφάλαιο της Ιστορίας κι όχι μόνον όποιο απόσπασμα τους βολεύει.

ΥΓ.Η Ιστορία διδάσκει ότι η γοητεία και η κυριαρχία έχουν ημερομηνία λήξης’’ [Βασίλης Μαστρογιάννης, Με Περίσκεψη]