Οι υπερεθνικιστές της Κορσικής αναλαμβάνουν την εξουσία

Οι υπερεθνικιστές της Κορσικής αναλαμβάνουν την εξουσία
Open Image Modal
PASCAL POCHARD-CASABIANCA via Getty Images

Ενισχυμένοι από την άνοδο του εθνικιστικού στρατοπέδου στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών (56,5% των ψήφων), οι Ζιλ Σιμεονί και Ζαν-Γκι Ταλαμονί αναλαμβάνουν από αύριο, Τρίτη 2 του μηνός, την εξουσία στην νέα υπερ-περιφέρεια της Κορσικής, με μία τελετή ανάληψης, της οποίας οι προγραμματικές εξαγγελίες ενδέχεται να αναζωπυρώσουν τις εντάσεις με την κεντρική κυβέρνηση της Γαλλίας.

Με 41 από τις 63 έδρες του νέου κορσικανικού Κοινοβουλίου να ελέγχονται από τις δύο εθνικιστικές παρατάξεις, η αβεβαιότητα για τα πρόσωπα της νέας ηγεσίας της νήσου εξακολουθεί να παραμένει. Πλέον, η Κορσική θα διοικείται από μία υπερ-περιφερειακή κυβέρνηση, η οποία θα αντικαθιστά την παλαιότερη Εδαφική Συλλογικότητα της Κορσικής (CTC) και τα δύο Διαμερισματικά Συμβούλια.

Ο Ταλαμονί αναμένεται να διατηρήσει και στο νέο Κοινοβούλιο τη θέση του προέδρου, που ασκούσε και στο προηγούμενο Σώμα των Αντιπροσώπων της CTC. Όσο για τον πρόεδρο της εκτελεστικής εξουσίας, της 11μελούς μίνι-κυβέρνησης, που θα αναδειχθεί στη συνέχεια, ως αδιαφιλονίκητος υποψήφιος προβάλλει ο Σιμεονί, ο οποίος κατείχε ήδη την προεδρία της προηγούμενης διοικητικής οντότητας της νήσου.

Απώτερος σκοπός της πολιτικής των δύο ανδρών, που οι παρατάξεις τους θριάμβευσαν στις εκλογές της 10ης Δεκεμβρίου, απέναντι σε μία κατακερματισμένη Δεξιά και μία απισχνασμένη Αριστερά, παραμένει η απόκτηση του δικαιώματος πλήρους αυτονομίας της γενέτειρας νήσου του Ναπολέοντα, μέσα στην επόμενη 3ετία και την πλήρη εφαρμογή του μέσα σε μία 10ετία.

«Η ιδέα μίας πλήρους ανεξαρτησίας εξακολουθεί να μειοψηφεί», μεταξύ των κατοίκων της Κορσικής, παραδέχθηκε πρόσφατα ο Ταλαμονί.

«Η έναρξη ενός διαλόγου ήδη θα αποτελεί μία νίκη, όμως οι πρώτες ενδείξεις από την πλευρά της κεντρικής κυβέρνησης παραμένουν αρνητικές», τονίζει ο Αντρέ Φαζί, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Παν/μιο της Κορσικής.

Δεν έχει υπάρξει καμμία πρόσκληση για διάλογο, αλλά ούτε καν μία τηλεφωνική επαφή με την Ζακλίν Γκουρό, τη ‘νέα κυρία Κορσική’, την αρμόδια επικεφαλής για την Κορσική στο υπουργείο Εσωτερικών. Ο Σιμεονί έχει στηλιτεύσει την «κάπως αμελή» συμπεριφορά της γαλλικής κυβέρνησης.

Η ίδια η Γκουρό ανακοίνωσε πως θα επισκεφθεί την Κορσική «στις αρχές Ιανουαρίου», όμως διαβεβαίωσε πως η νέα ηγεσία της νήσου θα γίνει αρχικά δεκτή από τον πρωθυπουργό Εντουάρ Φιλίπ.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που τάσσεται υπέρ μίας «προνομιούχου περιοχής» στο πλαίσιο των σχεδιασμών του προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, είχε κλείσει την πόρτα στις 12 Δεκεμβρίου στην νέα κυβέρνηση της Κορσικής, ζητώντας επί της αρχής «σεβασμό στις συνταγματικές προβλέψεις».

Με τον τρόπο αυτό, το Παρίσι απέκλεισε τον οποιονδήποτε διάλογο για τα κύρια αιτήματα των εθνικιστών στην κυβέρνηση, που αφορούν την αναγνώριση των κορσικανικών ως δεύτερης επίσημης γλώσσας, το καθεστώς του κατοίκου της νήσου, που θα επιτρέπει την απόκτηση ακίνητης περιουσίας σε όσους αποδεδειγμένα κατοικούν για πολλά χρόνια στην Κορσική, και, κυρίως, την αμνηστία στους πολιτικούς κρατουμένους (από τα χρόνια του αγώνα για την ανεξαρτησία). Οι τρείς κύριες επιδιώξεις των αυτονομιστών αναμένεται να επαναδιατυπωθούν στην αυριανή τελετή ανάληψης της κυβέρνησης, φυσικά αναγνωσμένα στην κορσικανική γλώσσα.

Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης Μπενζαμέν Γκριβό έχει διευκρινίσει πως «η επίσημη γλώσσα της Γαλλικής Δημοκρατίας είναι τα γαλλικά».

Την ίδια υποδοχή από την υπουργό Δικαιοσύνης Νικόλ Μπελουμπέ, αναμένεται να έχει και το αίτημα για απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων: «ουδέποτε έχει εξετασθεί αυτό το ενδεχόμενο», ήταν η απάντησή της.

«Η δυσκολία με την Κορσική έγκειται στο γεγονός ότι φέρει ένα πολύ δυνατό πολιτικό και συμβολικό φορτίο. Μια παράδοση βίας που έχει αγγίξει όλο το νησί», εξηγεί ο Φαζι, αναφερόμενος στις 4.500 ένοπλες ενέργειες που έχουν επιβεβαιωμένα διαπράξει οι κουκουλοφόροι μαχητές του Κορσικανικού Εθνικοαπελευθερωτικού Μετώπου (FLNC), με αποκορύφωμα τη δολοφονία του περιφερειάρχη Κλον Ερινιάκ, το 1998.

Από τις 13 Δεκεμβρίου, ο Σιμεονί απαντώντας στον πρωθυπουργό Φιλίπ είχε τονίσει πως «το Γαλλικό Σύνταγμα θα πρέπει να τροποποιηθεί». «Η αναγραφή της Κορσικής στο κείμενο του Συντάγματος αποτελεί συνθήκη ‘εκ των ων ουκ άνευ’», τόνισε ο Σιμεονί, ανατρέποντας τις πιο μετριοπαθείς δηλώσεις του δύο μέρες πριν, που απέκλειε «τελεσίγραφα» και «πλειοδοσίες».

Στις 10 Δεκεμβρίου, ο Ταλαμονί ήταν ακόμη πιο ευθύς: σε περίπτωση «άρνησης της δημοκρατίας», ενδέχεται να διοργανωθούν «λαϊκές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας» και να αναληφθεί γύρος επισκέψεων «σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες». Για δηλώσεις τέτοιου είδους, στον Ταλαμονί έχει αποδοθεί από ορισμένους το προσωνύμιο ‘ο Κορσικανός Πουτζντεμόν’, σε σύγκριση με τον Καταλανό πρόεδρο, που διακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία της περιοχής του από την Ισπανία.