Μπαίνοντας στην τέταρτη εβδομάδα της τουρκικής επιχείρησης ”Κλάδος ελαίας” στο Αφρίν της βορειοδυτικής Συρίας με την υποστήριξη των δυνάμεων της συριακής ένοπλης αντιπολίτευσης, η κουρδική γραμμή άμυνας άρχισε να κάμπτεται, παρά την αργή πρόοδο, την οποία η τουρκική πλευρά αποδίδει στις καιρικές συνθήκες. Η μάχη είναι δύσκολη από πολιτικής, στρατιωτικής και υλικοτεχνικής πλευράς. Οι κουρδικές πολιτοφυλακές έχουν προετοιμαστεί πολύ καλά γι’αυτήν την μάχη τα τελευταία δύο χρόνια. Διαθέτουν ποιοτικά όπλα όπως αντι-αρματικά και αριθμό αντιαεροπορικών πυραύλων. Ο μεγάλος πληθυσμός που κατοικεί σε μια τόσο μικρή περιοχή αναγκάζει την Άγκυρα να είναι περισσότερο προσεκτική στις αεροπορικές της επιχειρήσεις. Όμως αυτή η μάχη έχει πολλές πλευρές που πρέπει να κατανοήσουμε.
Η επιλογή του Αφρίν από την Άγκυρα δεν είναι παράδοξη. Πίσω της υπάρχει ένας αριθμός αιτιών, η πρώτη εκ των οποίων είναι η σημαντική γεωγραφική του θέση κοντά στην Αλεξανδρέτα που αποτελούσε πάντα την δίοδο επικοινωνίας του PKK με τους Κούρδους της Συρίας, καθώς και ένα σημαντικό σημείο επαφής των κουρδικών πολιτοφυλακών με το καθεστώς Άσαντ, μέσω των αλεβιτικών στοιχείων των δύο πλευρών. Πιο συγκεκριμένα, τα τελευταία δέκα χρόνια, έγιναν πολλές αλλαγές στην ιεραρχία του PKK. Αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών ήταν η άνοδος Αλεβιτικών στοιχείων στα ανώτερα κλιμάκια της ηγεσίας του. Έτσι, το να κοπεί ο δρόμος προς το Αφρίν καθίσταται ο κύριος στόχος της Άγκυρας, όπως επίσης και η αποτροπή της σύνδεσης του Αφρίν με το κουρδικό καντόνι στο ανατολικό τμήμα της Συρίας, όπου είναι έντονη η παρουσία και η υποστήριξη των Αμερικανών. Η δεύτερη σημαντική αιτία σχετίζεται με την διάσπαση του χάρτη της “Rojava” που συνδέει το ανατολικό κουρδικό τμήμα με την Μεσόγειο. Είναι σαφές, λοιπόν, γιατί το Αφρίν ήταν ο επόμενος στόχος μετά την ”Ασπίδα του Ευφράτη”.
Της επιχείρησης ”Κλάδος ελαίας” προηγήθηκαν πολλές συναντήσεις, τηλεφωνικές επικοινωνίες και συζητήσεις από μέρους της Άγκυρας για να προετοιμάσει η Άγκυρα. Οι ΗΠΑ, ο μεγαλύτερος υποστηρικτής των Κούρδων της Συρίας, πρώτες έδωσαν την ευλογία τους γι’αυτήν την επιχείρηση μέσω των δηλώσεων του Πενταγώνου πριν την έναρξή της. Η επίσκεψη Τουρκου επιτελάρχη και του αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών στη Μόσχα μία ημέρα πριν την έναρξη της επιχείρησης είχε στόχο να εξασφαλίσει τη ρωσική συναίνεση που δόθηκε απρόθυμα, ενώ η σιωπή της Ευρώπης - που έσπασε υποστηρικτικά μόλις πριν λίγες ημέρες - άνοιξε τον δρόμο για τη μάχη του Αφρίν.
Ναι, η επιχείρηση του Αφρίν άρχισε παρά το ότι πολλοί Κούρδοι αναλυτές την θεωρούσαν αδύνατη λόγω της περιπλοκότητας της συριακής κρίσης και των σχέσεων που έχουν δημιουργήσει οι κουρδικές πολιτοφυλακές με διεθνείς και περιφερειακούς παίκτες θεωρώντας ότι έτσι θα αποτρέψουν τη στόχευσή τους από την Άγκυρα. Όμως, η πρώτη τουρκική σφαίρα στο Αφρίν αποκάλυψε πολλά δεδομένα στα οποία θα πρέπει να σταθούν οι διανοούμενοι Κούρδοι της Συρίας:
(α) Η Ουάσιγκτον χρησιμοποίησε τις συριακές κουρδικές πολιτοφυλακές ως εργαλείο για την καταπολέμηση της οργάνωσης του Ισλαμικού Κράτους και για να επιβάλλει την επιρροή της στο ανατολικό τμήμα της Συρίας, όπου βρίσκεται το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.
(β) Η Ρωσία, η οποία δεν σταμάτησε να προσπαθεί να προσεγγίσει τις κουρδικές πολιτοφυλακές μέσω της βάσης του Khmeimim, μπορεί να τους πουλήσει στα πλαίσια οποιασδήποτε διεθνούς ή περιφερειακής συμφωνία.
(γ) Η Ευρώπη, η οποία στήριξε τους Κούρδους και τους εκπροσώπους των πολιτοφυλακών επιτρέποντάς τους την ίδρυση πολιτικών γραφείων στις χώρες της, δεν θα τους υποστηρίξει ενάντια στον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ.
(δ) Ο Άσαντ, με τον οποίο οι Κούρδοι συνεργάστηκαν ενάντια στο ISIS και τη συριακή ένοπλη αντιπολίτευση, δεν είναι σε θέση να προστατεύσει ούτε τον εαυτό του από την Τουρκία, κάτι που έγινε σαφές από την πρόσφατη απάντηση Ρώσου αξιωματούχου σχετικά με τη στάση της Μόσχας σε ενδεχόμενη σύγκρουση του τουρκικού στρατού με αυτόν, ότι δεν θα εμπλακεί σε άμεση σύγκρουση με την Άγκυρα για να τον προστατεύσει.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι για την Άγκυρα που θα υποστεί μεγάλες ανθρώπινες και υλικές απώλειες για να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του Αφρίν και των περιχώρων του. Όμως το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Μερικές χιλιάδες μαχητών δεν μπορούν να αντισταθούν στον τουρκικό στρατό και τους 25.000 μαχητές της συριακής αντιπολίτευσης. Όμως το μεγαλύτερο τίμημα θα πληρώσουν οι κάτοικοι του Αφρίν και οι νεαροί Κούρδοι. Για πόσο καιρό ακόμα θα πληρώνουν οι απανταχού Κούρδοι και αυτοί της Συρίας με το αίμα τους τους πολέμαρχους του τρομοκρατικού PKK που κρύβονται στα βουνά του Καντίλ ή ζουν τέλεια ζωή στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες;