Η νέα πενταετία της Βουλής θα ξεκινήσει δειλά-δειλά (μάλλον από Σεπτέμβρη) και οι «αντιπρόσωποι» του λαού ετοιμάζονται να προσγειωθούν από την προεκλογική πλάνη στην κυπριακή πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα που υποχρεώνει τους μετόχους της να ξυπνούν απότομα κάθε τρεις και λίγο, ασχέτως αν οι περισσότεροι επιλέγουν να μην το κάνουν. Λίγο πριν τις εκλογές διαδραματίστηκε μια τέτοια διαδικασία, ωστόσο, η πλειοψηφία, η κυβέρνηση, τα υπουργεία, τα κόμματα, οι υπηρεσίες, οι πολίτες, ήταν απασχολημένοι με τα ποσοστά, το απέραντο κενό των βουλευτικών εκλογών.
Ο Χασάν Κουντακτσί, πρώην διοικητής των ειδικών δυνάμεων του τουρκικού κατοχικού στρατού, με αφορμή τις αποκαλύψεις του αρχιμαφιόζου Σεντάτ Πέκερ, επανέφερε με δηλώσεις του στην τουρκική εφημερίδα «Σοτζού», τις δολοφονίες των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού.
Ο Κουντακτσί, θέλοντας να αμφισβητήσει τη συμμετοχή του στη δολοφονία του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου Κουτλού Αανταλί (6 Ιουλίου 1996), προέταξε το «άλλοθι» της συμμετοχής σε άλλες δολοφονίες εκείνου του καλοκαιριού –ωσάν και εκείνες είναι πλήρως αποδεκτές στα κατεχόμενα και στην Τουρκία.
Όπως ανέφερε, οι μοτοσυκλετιστές δήλωναν άοπλοι με σκοπό να φτάσουν στην Κερύνεια, ενώ ο ίδιος είχε δώσει οδηγίες στις μονάδες του κατοχικού στρατού «για το τι θα κάνουν εναντίον εκείνων που προσπάθησαν να διασχίσουν τα ‘’σύνορα’’».
Μιλούσε, βεβαίως, τόσο για την 11η Αυγούστου 1996 και τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ, μα κυρίως για τη 14η Αυγούστου 1996 και τη δολοφονία του Σολωμού Σολωμού: «Όταν σήκωσα το χέρι μου ήταν ξεκάθαρο ποιος θα έκανε τι» είπε, προσθέτοντας πως «το άτομο που διέσχισε το συρματόπλεγμα και ανέβηκε στον πόλο στον οποίο βρισκόταν η σημαία μας» είχε προειδοποιηθεί τρεις φορές και το αγνόησε. «Σήκωσα το χέρι μου και έδωσα σύνθημα ‘’χτύπα’’» είπε ωμά και η συνέχεια είναι γνωστή: Ο έποικος Κενάν Ακίν, τότε λεγόμενος «υπουργός γεωργίας» του κατοχικού καθεστώτος, υπό το βλέμμα και τις διαταγές των Ραούφ Ντενκτάς και Χασάν Κουντακτσί, εκτέλεσε τον 26χρονο Σολωμό Σολωμού, που μόλις είχε κηδέψει τον ξάδερφό του, Τάσο Ισαάκ, που δολοφονήθηκε τρεις μέρες πριν.
Ο Κουντακτσί, που αναζητείται από τότε με κόκκινο ένταλμα από την Ιντερπόλ, υπογράμμισε πως οι 8 χιλιάδες μοτοσυκλετιστές ήθελαν να περάσουν τα «σύνορα», να πάνε στην Κερύνεια, να κατεβάσουν την τουρκική σημαία και να ψάλουν τον εθνικό ύμνο.
Ήθελε έτσι να δικαιολογηθεί για την αυτουργία στην εκτέλεση του άοπλου Σολή, του ήρωα της Αμμοχώστου.
Όλα αυτά, με την ανοχή των Αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ενώ ο Κουντακτσί απολαμβάνει την ανομία και την ασυλία των κατεχομένων, ο εκτελεστής του Σολωμού, Κενάν Ακίν, συντρώγει με τους Ερντογάν-Τατάρ στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου και ο εκ των δολοφόνων του Τάσου Ισαάκ, Ερχάν Αρικλί, συμμετέχει στο κατοχικό καθεστώς.
Για τον τελευταίο, το υπουργείο Δικαιοσύνης είχε απαντήσει στον πρώην βουλευτή Γιώργο Περδίκη, πως «εξακολουθεί να καταζητείται» αλλά δεν φαίνεται να κάνει κάτι κάποιος για αυτό. Τέσσερις Πρόεδροι, πέντε Γενικοί Εισαγγελείς και δέκα υπουργοί Δικαιοσύνης, παραχώρησαν την απονομή δικαιοσύνης στην ομερτά που προνοεί κάποιο «καλό κλίμα» στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό.
Οι γονείς των δύο ηρώων μαραζώνουν μπροστά στο οδόφραγμα της Δερύνειας, ενώ η κόρη του Τάσου, Αναστασία Ισαάκ, στάθηκε ενώπιον του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας, πριν πέντε μόλις χρόνια, και δεν άκουσε ούτε για κάποια προσπάθεια.
Να πού να επικεντρωθεί, λοιπόν, η νέα Βουλή: 56 ερωτήσεις να φτάσουν ξανά στην υπουργό Δικαιοσύνης, για τον Ακίν, τον Αρικλί, τον Κουντακτσί και όλους τους καταζητούμενους, που λησμονήθηκαν μπροστά στην εξέλιξη των συνομιλιών.
Υπάρχει ειρήνη, χωρίς δικαιοσύνη;
- Πρώτη δημοσίευση στον Φιλελεύθερο Κύπρου