Κανένας, ακόμα και ο πιο φανατικός σκεπτικιστής, δεν αμφισβητεί ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν προφητείες, προρρήσεις ή μαντείες για μελλοντικά γεγονότα. Γεγονότα που αφορούν άτομα ή είναι γενικότερης φύσεως, οι οποίες σε κάποιο χρονικό σημείο σε απροσδιόριστο μέλλον κατά κάποιο τρόπο φέρεται ότι επαληθεύονται μερικά ή καθ’ ολοκληρία με την επέλευση κάποιων γεγονότων που περιγράφονται αδρά ή περιφραστικά στη προφητεία, ίσως γιατί ο προφήτης δεν είχε τις κατάλληλες προσλαμβάνουσες παραστάσεις να τα περιγράψει ή μιλούσε αλληγορικά, όπως ο πολύ γνωστός Νοστράδαμος.
Είναι γεγονός ότι προφητείες και προφήτες υπήρξαν σε όλη τη γνωστή ανθρώπινη ιστορία και πολλές φορές διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων κυρίως μαχών, τουλάχιστον όμως για το σκλαβωμένο έθνος μας συνέβαλαν στη διατήρηση της ελπίδας για την αναγέννηση του έθνους και της Μεγάλης Ιδέας, όπως είναι οι διασωζόμενες προφητείες του Αγαθάγγελου, του Κοσμά του Αιτωλού και άλλων ιερωμένων, που κατά κάποιο βαθμό επαληθεύθηκαν.
Φυσικά κατά καιρούς κυκλοφόρησαν μη γνήσιες προφητείες κατασκευασμένες για συγκεκριμένο σκοπό ή χαλκευμένες ή που αποδίδονται σε κάποιον, που λέγεται ότι έχει το χάρισμα της προφητείας. Συνήθως αποδίδονται προφητείες σε κάποιους αποβιώσαντες καλογέρους του Αγίου Όρους, ακόμα και σε μητροπολίτες, που έχουν μαγνητοσκοπηθεί και μεταδίδονται μαζί με τις παλιές από συγκεκριμένα sites ή έντυπα ή κυκλοφορούν σε βιβλία με απήχηση σε συγκεκριμένο κοινωνικό και πολιτικό χώρο.
Δεν γνωρίζω αν το χάρισμα της προφητείας που έχουν κάποιοι προφήτες είναι έμφυτο ή τους δόθηκε από κάποια πηγή ή αν είναι πραγματικοί προφήτες ή ψεύτικοι, που εκμεταλλεύονται κάποιες πληροφορίες σαν την Γεωργία Βασιλειάδου στη «Καφετζού», γεγονός όμως είναι ότι στους χαλεπούς καιρούς που περνάμε, πολλοί συνάνθρωποι για τους δικούς τους λόγους καταφεύγουν συχνότερα στις κάθε είδους προφητείες αγοράζοντας έτσι ελπίδα και αμφιβάλλω, αν υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν τουλάχιστον ακούσει για τις προφητείες του Αγίου Παΐσιου, μολονότι δεν το παραδέχονται τουλάχιστον δημόσια για τον κίνδυνο να φανούν μη σοβαροί.
Σαφώς κάποιες προφητείες στηρίζονται στο νόμο των πιθανοτήτων ή είναι φυσική εξέλιξη κάποιων περιστατικών, όπως έλεγε ο Λασκαράτος ”είμαι προφήτης γιατί φύτεψα κολοκυθόσπορο και θα βγάλω κολοκυθιά”, ή ευσεβείς πόθοι.
Δεν υποστηρίζω, ότι πρέπει να επανέλθουμε στην εποχή, που οι ισχυροί πριν από οποιαδήποτε κίνηση συμβουλεύονταν το «μάγο» της φυλής ή ότι θα συμβούν τα γεωπολιτικά γεγονότα που προφήτευσαν, όπως π.χ. θα πάρουμε την Πόλη, γιατί είναι too good to be true, αλλά κάποιες προειδοποιήσεις των προφητών θα πρέπει να τις πάρουμε έγκαιρα υπόψη και να προετοιμαστούμε ανάλογα.
Συγκεκριμένα όλοι οι μεταπολεμικοί ημεδαποί και ξένοι προφήτες προφήτευσαν, ότι θα γίνουν μεγάλοι πόλεμοι με τη Ρωσία και ότι στη χώρα μας και παγκόσμια θα πέσει μεγάλη πείνα, που θα διαρκέσει τρία χρόνια και ότι πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην καλλιέργεια της γης.
Η προφητεία αυτή κατά κάποιο τρόπο επαληθεύεται τουλάχιστον για τις φτωχές τριτοκοσμικές χώρες, γιατί ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε σαν αποτέλεσμα το ουκρανικό σιτάρι να εξάγεται σε περιορισμένες ποσότητες και αυξημένες τιμές. Επίσης βλέπουμε ότι λόγω της αύξησης της τιμής των υγρών καυσίμων να σημειώνεται κατακόρυφη αύξηση των μεταφορικών εξόδων και των τιμών των λιπασμάτων. Όλα αυτά επέφεραν τον περιορισμό της πρωτογενούς παραγωγής τροφίμων και την αύξηση της τιμής τους. Τώρα επικρεμάται το φάσμα της πείνας, το οποίο αντιμετωπίζεται μερικά με την εξωτερική ανθρωπιστική βοήθεια.
Φαίνεται, ότι στη χώρα μας υπάρχει επάρκεια καταναλωτικών αγαθών και τροφίμων με αύξηση όμως των τιμών τους και των υπηρεσιών, που σε μερικές περιπτώσεις φθάνει στο 40%. Ο δε πληθωρισμός να κινείται σε διψήφιο νούμερο και η κυβέρνηση να προσπαθεί να περιορίσει την ακρίβεια των τροφίμων και της ενέργειας, με επιδοτήσεις. Ωστόσο παρουσιάζονται και περιπτώσεις αισχροκέρδειας που η κυβέρνηση αδυνατεί να ελέγξει μόνο με διοικητικά μέτρα χωρίς την επαναφορά του άρθρου 405 του παλιού Ποινικού Κώδικα, που προβλέπει και τιμωρεί την αισχροκέρδεια.
Είναι γεγονός, ότι μεγάλο ποσοστό συνανθρώπων μας, κυρίως μικροσυνταξιούχοι, διαβιώνει υπό συνθήκες ανέχειας, που ασφαλώς, δεν χρειάζεται κάποιος να είναι προφήτης για να πει με βεβαιότητα πως το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί μαζί με την αύξηση της τιμής των τροφίμων και της ενέργειας. Βέβαια η αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων αντιμετωπίζεται μερικώς με την βοήθεια ανθρωπιστικών και κρατικών οργανώσεων, αλλά λόγω των κρατικών δομών και της ευρωστίας της οικονομίας αποκλείεται να ξανασυμβούν σκηνές της κατοχικής πείνας.
Επίσης, είναι γεγονός ότι η διατροφή του πληθυσμού εξαρτάται σε μεγάλο ποσοστό από εισαγωγές από το εξωτερικό τροφίμων κυρίως σιτηρών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ενώ πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η χώρα ήταν σχεδόν αυτάρκης στη παραγωγή τροφίμων και ότι σύμφωνα με τις μετρήσεις καθένας μας πετάει 126 κιλά φαγητού στα σκουπίδια.
Δεν χρειάζεται λοιπόν να μας το πουν οι προφήτες, πως αν καλλιεργήσουμε τις ακαλλιέργητες εκτάσεις, κάτι που μπορεί να γίνει μόνο με την παροχή κινήτρων και αν περιορίσουμε την προμήθεια των τροφίμων που δεν καταναλώνουμε, θα αντιμετωπισθεί καλύτερα το τυχόν επισιτιστικό πρόβλημα της χώρας ,αλλά και των τρίτων χωρών με τον περιορισμό της ζήτησης παγκόσμια.
***
Λέανδρος Τ. Ρακιντζής
Αρεοπαγίτης ε.τ.