Οι μεταρρυθμίσεις έφεραν τη φτώχεια στην Ελλάδα. Ο τίτλος αυτός δεν προέρχεται από κάποια ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, αλλά από άρθρο της Die Welt. Είναι το το συμπέρασμα της έρευνας που έκανε το γερμανικό Ίδρυμα Hans Böckler.
Η μελέτη (εδώ στα αγγλικά) αριθμεί 137 σελίδες και υπογράφεται από δύο Έλληνες, τον Τάσο Γιαννίτση και τον Σταύρο Ζωγραφάκη. Δύο είναι τα πιο συγκλονιστικά ευρήματα (ή μάλλον παραδοχές της μελέτης):
α) Ότι οι μειώσεις μισθών ήταν πολύ μεγαλύτερες από αυτές που χρειάζονταν για να γίνει ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία.
β) Ότι το βάρος της κρίσης το σήκωσαν τα κατώτερα στρώματα και οι μικρομεσαίοι.
Η φορολόγηση των χαμηλότερων στρωμάτων αυξήθηκε κατά 337,7% σε σχέση με το 2008. Αντίθετα, η φορολόγηση των ανώτερων στρωμάτων αυξήθηκε μόλις κατά 9%.
Τα μη προνομιούχα νοικοκυριά έχασαν μέσα στην κρίση το 86% του συνολικού τους εισοδήματος, ενώ οι πιο εύπορες οικογένειες μόλις το 16% με 20%.
Το Ίδρυμα Hans Böckler επικρίνει τις ελληνικές κυβερνήσεις τους διεθνείς πιστωτές για αντικοινωνική και μυωπική πολιτική, για «ιδεολογική ακαμψία», όχι μόνο για την άνιση κατανομή των βαρών και για την ανυπαρξία διχτυού κοινωνικής προστασίας. Αλλά κυρίως γιατί διαλύοντας τα εισοδήματα των μικρομεσαίων, οδήγησαν στην κατάρρευση της κατανάλωσης και επέτειναν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, αφήνοντας πολύ μικρά περιθώρια ανάκαμψης.
Οι αριθμοί δείχνουν πως η σκληρή και και κοινωνικά άνιση λιτότητα συνέθλιψε εκατομμύρια ανθρώπους στην Ελλάδα, είπε ο Γκούσταβ Χορν, επικεφαλής του Ινστιτούτου Μακροοικονομικής Έρευνας (ΙΜΚ).
Η μελέτη της ελληνικής κρίσης και των συνεπειών της στην κοινωνία, εισήγαγε άλλον ένα καινοτόμο δείκτη. Τον δείκτη απόγνωσης κάθε νοικοκυριού. Που αυξάνεται ανάλογα με πόσα μέλη της κάθε οικογένειας είναι άνεργα. Και που δείχνει πως μέσα σε 4 χρόνια, το προφίλ του απελπισμένου ανέργου άλλαξε. Συμπεριέλαβε όλο και περισσότερους ανθρώπους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, ηλικίας 25-40 ετών.
Για τις ανάγκες της έρευνας, το Ινστιτούτο, μελέτησε ένα δείγμα 260.000 νοικοκυριών, από το 2008 εώς το 2012.