Δεν ξέρω πώς θα το πάρετε. Γιατί είναι πολύ too much. Μια τεράστια υπερβολή θα λέγαμε. Ίσως και έτσι να είναι. Αλλά αν και υπερβολή τα ντοκουμέντα λένε πως έγινε! Πριν από 25 χρόνια. Δεν το αναφέρω συχνά για να μην παρεξηγηθώ. Μόνο οι αναγνώστες τού βιογραφικού «Ο Κόσμος κατ’εμέ» το έχουν ακούσει. Ίσως τώρα που τελείωσαν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες - κακήν... καλώς, θά’λεγα – να μιλήσω επιτέλους και γι’αυτό, να το βγάλω από πάνω μου.
Οκτώ χρόνια πριν από τους Αγώνες τού 2004, που έγιναν στην Ελλάδα, με παίρνει στο τηλέφωνο ο Carlos ανταποκριτής του περιοδικού Noticias του Μπουένος Άιρες. Και μου λέει: Σ΄ ένα μήνα συνεδριάζει η Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων (στην Λωζάνη αν θυμάμαι καλά) για να εκλέξει την πόλη, μεταξύ των πέντε υποψηφίων για την οργάνωση των Αγώνων του 2004. Ετοιμάζουμε μια παρουσία στο περιοδικό την υποστήριξη από κάθε χώρα τής υποψηφιότητάς της. Και θα στείλουμε το περιοδικό στα μέλη της Επιτροπής. Θα θέλατε να μας πείτε γιατί θα πρέπει να εκλεγεί η Ελλάδα;
Τον ρώτησα γιατί απευθύνθηκε σε μένα. Μου το συμβούλεψε η Πρεσβεία σας στο Παρίσι, μου είπε.
Νομίζω πως τα επιχειρήματά μου ήταν τουλάχιστον ρεαλιστικά. Του είπα προφορικώς και γραπτώς ότι ναι μεν η χώρα μας δεν είναι πλούσια και παράλληλα είναι γεμάτη από προβλήματα, συχνά γραφειοκρατικά. Αλλά ένας είναι ο λόγος που ψηφίζω την Ελλάδα. Είναι η πατρίδα της Ολυμπιάδας και θα πρέπει να το υπενθυμίζουμε αυτό από καιρό σε καιρό. Τουλάχιστον 2-3 φορές σε κάθε αιώνα. Δηλαδή σε κάθε γενιά. Και κάτι άλλο. Όπου και αν γίνονται οι Αγώνες, ο Μαραθώνιος θα πρέπει να γίνεται πάντα στην Ελλάδα. Έχετε δει Μαραθώνα στο Πεκίνο; Και για έναν πρόσθετο λόγο. Οι Πέρσες δεν ήρθαν να καταλάβουν την Ελλάδα, όπως αργότερα ο Ξέρξης, αλλά για να ξαναβάλουν στον «θρόνο» του, στην Αθήνα, τον αρχιτύραννο Ιππία. Που τον είχε διώξει ο Κλεισθένης ο οποίος και εισήγαγε την ολοκληρωμένη Δημοκρατία στην Αθήνα. Αυτήν που οι λαοί της Λατινικής Αμερικής έχουν σιγά-σιγά πλέον αποκτήσει. Ο Μαραθώνιος συμβολίζει την διάσωση της Δημοκρατίας.
Ο Αργεντίνος μού έστειλε το περιοδικό με τις πέντε συνηγορίες. Οι άλλες τέσσερις ήταν της Ρώμης, της Στοκχόλμης, του Μπουένος Άιρες και της Νοτίου Αφρικής. Το άρθρο για την τελευταία, το οποίο υπέγραφε ο Νέλσον Μαντέλα, ήταν ακριβώς πάνω από το δικό μου. Η συγγένειά μου με την δημοκρατία σίγουρα έπαιξε ένα ρόλο στην τελική ψηφοφορία.
Είμαι στην Αθήνα την ημέρα που η ελληνική αντιπροσωπεία επιστρέφει νικηφόρα από την Λωζάνη. Στην δική μου επιστροφή οίκαδε, βρίσκω την κάρτα τού σαστισμένου Αργεντίνου, που βλέπετε, γράφει:
Συγχαρητήρια για την εκλογή της Αθήνας! Βρήκατε τα λόγια για να πείσετε την Κριτική Επιτροπή.
Carlos A. Μutto
Πήρα στο τηλέφωνο τον Κάρλο. Μου είπε, εμπιστευτικά, πως ένας Νοτιοαμερικάνος, που γνώριζε τους νόμους του Κλεισθένη, ήταν μέλος της Επιτροπής... Ήταν ίσως η ψήφος που έλειπε;
Λέτε;