Ο Xάιμε Ασένσιο, τότε μηχανικός επιχειρηματικής ανάπτυξης που εργαζόταν σε όλη τη Λατινική Αμερική, προσπαθούσε να βρει βιώσιμους τρόπους για να αντιμετωπίσει τη διάβρωση των ακτών που «έτρωγε» τις παραλίες της περιοχής - και απειλούσε τα τουριστικά καταλύματα των παραθαλάσσιων ξενοδοχείων της.
«Αν δεν υπάρχει άμμος, δεν υπάρχουν καλεσμένοι», λέει.
Αλλά ο Ασένσιο γνώριζε ότι οι τεχνητοί ύφαλοι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν φυσικούς κυματοθραύτες. Μία τέτοια λύση όμως δεν ήταν ούτε βιώσιμη ούτε αρκετά σταθερή για να αντισταθεί στη δύναμη των κυμάτων.
Έτσι, πήρε μεταπτυχιακό στην παράκτια μηχανική στο διάσημο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Ντελφτ στην Ολλανδία.
Μετά από περισσότερα από πέντε χρόνια έρευνας και ανάπτυξης, οι καρποί της εργασίας του μόλις «βυθίστηκαν» στον ποταμό Μάας, λίγο έξω από το Ρότερνταμ της Ολλανδίας: 17 τετράγωνα, έξι τόνοι το καθένα και κατασκευασμένα από σκυρόδεμα χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα, είναι τώρα τοποθετημένα στο πάτο του ποταμού.
Η δομή που προκύπτει - μήκος 24 μέτρα και ύψος σχεδόν 3 μέτρα - αποτελεί τον πρώτο «ζωντανό» κυματοθραύστη του Ρότερνταμ, έναν τεχνητό ύφαλο που θα αποκαταστήσει τη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Επίσης θα «δαμάζει» τα κύματα που προκαλούν τα δεκάδες χιλιάδες πλοία που πλέουν από και προς το μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης κάθε χρόνο.
Επίσημα ονομάζεται Reef Enhancing Breakwater και είναι το πρώτο έργο της Reefy.
Η Reefy είναι μια startup που ιδρύθηκε απο κοινού από τον Ασένσιο και τον Λέον Χάινες, έναν θαλάσσιο βιολόγο που έχει περάσει πέντε χρόνια δουλεύοντας σε έργα αποκατάστασης κοραλλιογενών υφάλων στην Ταϊλάνδη, τις Μαλδίβες και την Ινδονησία.
Στη συνέχεια στη λίστα του Reefy βρίσκονται παρόμοια έργα στο Μεξικό και τη νοτιοανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών (είναι ήδη μια πραγματική παιδική χαρά για τεχνητούς υφάλους).
Σε όλο τον κόσμο, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι λειτουργούν ως φυσικός φραγμός, προστατεύοντας τις παράκτιες περιοχές από τα κύματα, τις καταιγίδες και τα τσουνάμι. Σύμφωνα με μια ομάδα ερευνητών που ανέλυσαν κοράλλια σε όλες τις γωνιές του κόσμου, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι μπορούν να αποσοβήσουν ένα εκπληκτικό 97% της κυματικής ενέργειας πριν φτάσει στην ακτογραμμή.
Το υλικό που χρησιμοποιεί η Reefy είναι ένα επίμηκες τούβλο που είναι αρκετά βαρύ με αποτέλεσμα να αντιστέκεται στη δύναμη των κυμάτων που προκαλούν τα πλοία του Ρότερνταμ.
Σχεδιάστηκε υδροδυναμικά για να αφήνει το νερό του ωκεανού να ρέει μέσα από αυτό μέσω οπών. Όπως ένα τούβλο Lego, κάθε ένα από αυτά τα μπλοκ έχουν στρογγυλές προεξοχές στην κορυφή, ώστε να μπορούν να αλληλοσυνδέονται μεταξύ τους και να συναρμολογούνται ανάλογα με την τοποθεσία που θα τοποθετηθούν.
Οι επιφάνειές τους είναι τραχιές και κυματιστές για να βοηθήσουν τα κοράλλια και τα δίθυρα (σ.σ ομοταξία μαλακίων) να αναπτυχθούν πάνω τους πιο εύκολα.
Ο ύφαλος του Ρότερνταμ περιλαμβάνει επίσης δύο «οικολογικά μπλοκ», τα οποία είναι μικρότερες μονάδες που τοποθετήθηκαν μεταξύ των μεγαλύτερων μπλοκ. Αυτά λειτουργούν ως βιότοπος για τοπικά είδη-στόχους - «σαν ένα ξενοδοχείο εντόμων», λέει ο Ασένσιο.
Προτού βυθιστούν, τα μπλοκ έπρεπε να δοκιμαστούν σε κάτι που ονομάζεται Delta Flume - ένα βαθύ, στενό κανάλι στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Deltares έξω από την κοντινή πόλη του Ντελφτ. Εκεί ομάδες όπως η Reefy μπορούν να δοκιμάσουν, σε πλήρη κλίμακα, τις επιπτώσεις των κυμάτων σε αναχώματα, αμμόλοφους, κυματοθραύστες και υπεράκτιες κατασκευές.
Με βάση αυτά τα πειράματα, η ομάδα Reefy δημιούργησε ένα μοντέλο υπολογιστή που λειτουργεί σαν ψηφιακό δίδυμο, αλλά για τον ωκεανό. Το μοντέλο περιλαμβάνει δεδομένα όπως το μέγεθος των κυμάτων ή την ταχύτητα των ρευμάτων σε οποιαδήποτε δεδομένη περιοχή, γεγονός που επιτρέπει στην ομάδα να προσομοιώνει τις συνθήκες κυμάτων σε διάφορα μέρη σε όλο τον κόσμο.
Αυτή η μοντελοποίηση επηρέασε την τελική διαμόρφωση του τεχνητού υφάλου.
Στο Ρότερνταμ, η ομάδα Reefy συνεργάστηκε με έναν τοπικό εργολάβο που χρησιμοποίησε μια φορτηγίδα γερανού για να κατεβάσει κάθε τετράγωνο στο νερό.
Τώρα που ο ύφαλος είναι στο νερό, τι θα συμβεί στη συνέχεια; Δοκιμές, παρακολούθηση και περισσότερες δοκιμές. Ο Reefy θα συνεργαστεί με τοπικά επιστημονικά ιδρύματα για να καταλάβει εάν η βιοποικιλότητα έχει αυξηθεί στο Μάας.
Πηγή: Wired.co.uk