Ένας γυναικολόγος από το Λέιντεν της Ολλανδίας συνέβαλε στην τεκνοποίηση τουλάχιστον 21 παιδιών χρησιμοποιώντας το δικό του σπέρμα για θεραπεία γονιμότητας, όπως αποκάλυψαν οι διοικητές του νοσοκομείου όπου εργαζόταν.
Ο Γιος Μπέεκ εργάστηκε επί 25 χρόνια στο νοσοκομείο Elisabethziekenhuis, το οποίο έκτοτε έχει απορροφηθεί από την κλινική Alrijne Ziekenhuis.
Το νοσοκομείο είπε ότι η υπόθεση ήρθε στο φως όταν η Fiom, μια οργάνωση που βοηθά τους ανθρώπους να εντοπίσουν τους βιολογικούς τους γονείς, βρήκε αντιστοιχίες DNA σε 21 παιδιά των οποίων οι μητέρες είχαν λάβει θεραπεία γονιμότητας στην κλινική που εργαζόταν ο Μπέεκ.
Πάντως ο Μπέεκ, ο οποίος πέθανε το 2019, δεν ήταν ο πρώτος γυναικολόγος στην Ολλανδία που χρησιμοποίησε το δικό του σπέρμα σε θεραπεία γονιμότητας.
Τόσο ο Γιαν Βίλντσχουτ από το Ζβόλε όσο και ο Γιαν Κάρμπαατ από το Ρότερνταμ, απέκτησαν τουλάχιστον 40 παιδιά από την δεκαετία του ’70 ως και αυτή του ’90.
«Ο τρόπος που συμπεριφέρθηκε αυτός ο γιατρός εκείνη την εποχή είναι απαράδεκτος», είπε ο Πέτερ Γιούε, μέλος του διοικητικό συμβούλιο του νοσοκομείου, στο κανάλι Omroep West.
Πιθανότατα έκανε περισσότερα παιδιά
«Δεν αποκλείουμε την πιθανότητα να ανακαλυφθούν δεκάδες ακόμη απόγονοι του Γιός Μπέεκ. Γι′ αυτό ζητάμε από όλες τις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία από αυτόν τον γυναικολόγο να εμφανιστούν».
Τα 21 αναγνωρισμένα μέχρι τώρα παιδιά του Μπέεκ συνελήφθησαν στο διάστημα μεταξύ του 1973 και του 1986. Οι μητέρες τους πίστευαν ότι γονιμοποιούνταν με σπέρμα ανώνυμων δοτών. Ο ολλανδικός νόμος περιορίζει τον αριθμό των παιδιών που μπορούν να συλληφθούν από έναν δότη σπέρματος σε 25.
Από το 2004 τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν την ταυτότητα των βιολογικών γονέων τους μόλις συμπληρώσουν την ηλικία των 16 ετών. Ο Μπέεκ εργάστηκε στο νοσοκομείο του Λέιντεν μέχρι το 1998. Το νοσοκομείο δεν είναι σε θέση να επικοινωνήσει απευθείας με τις γυναίκες που περιέθαλψε καθώς τα αρχεία του έχουν καταστραφεί.
Ο Γιού είπε ότι οι διευθυντές του νοσοκομείου «σοκαρίστηκαν» όταν πληροφορήθηκαν για την υπόθεση την πρώτη φορά. « Είμαι σοκαρισμένος για τα παιδιά που επηρεάζονται άμεσα από αυτό και φυσικά για τους γονείς τους».
«Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η θεραπεία γονιμότητας ήταν στα σπάργανα», εξήγησε. «Οι θεραπείες με δωρεά σπέρματος μόλις ξεκινούσαν. Δεν υπήρχε σχεδόν κανένας κανονισμός και οι γιατροί είχαν πολύ μεγαλύτερη ελευθερία να δράσουν κατά βούληση από ό,τι κάνουν σήμερα».
Πηγή: Dutchnews