Μέχρι πριν από λίγο περισσότερο από ένα χρόνο, μου άρεσαν τα αυγά. Είχα τελειοποιήσει την ομελέτα μου, ζούσα για ένα καλό αυγό ποσέ και, αν είχα μια πολυάσχολη ώρα μεσημεριανού γεύματος, ένα γρήγορο βραστό αυγό με σπανάκι ήταν αρκετό για με ... οδηγήσει στο δείπνο.
Πραγματικά, τίποτα δεν συγκρινόταν με αυτά.
Μέχρι που μια μεσημεριανή ώρα, το πιάτο με την ομελέτα με έκανε ξαφνικά να αισθάνομαι άρρωστη. Να τρέχω στο μπάνιο και να ανακατεύομαι με τις μυρωδιές. Συνέβη με το που ξεκίνησα να απολαμβάνω το πιάτο μου.
Ελπίζοντας ότι ήταν απλώς κάτι περίεργο που συνέβη μια φορά, προσπάθησα μάταια μερικές φορές να φάω μερικά αυγά για να διαπιστώσω ότι, ανεξάρτητα από το πώς τα ετοίμαζα, πάντα ένιωθα αδιαθεσία. Πραγματικά καταστροφικό.
Ωστόσο, όσο περίεργο κι αν είναι αυτό, δεν είμαι μόνη
Σε μια ανάρτηση που συγκέντρωσε 43 χιλιάδες likes, η χρήστης του TikTok @renee.noe δημοσίευσε ένα βίντεο με το να μαγειρεύει ομελέτα με τη λεζάντα: «Το αυγό είναι τρελό γιατί το ένα δευτερόλεπτο είσαι καλά και το επόμενο θα κάνεις εμετό», με ανθρώπους να σχολιάζουν λέγοντας «αυτό είναι πολύ αληθινό» και «δεν άκουσα ποτέ κάτι που να σχετίζεται περισσότερο με τη ζωή μου».
Για να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό – όχι μόνο με τα αυγά αλλά και με άλλα τρόφιμα – η HuffPost UK μίλησε αποκλειστικά με τον δρ Σαμ Σάινχ, ψυχίατρο στην κλινική WINIT, για να μάθει περισσότερα.
Γιατί αισθανόμαστε αηδία με μερικά φαγητά
Ο δρ Σάινχ εξηγεί: «Θεωρώ ότι η αηδία σε ορισμένες τροφές έχει εν μέρει τις ρίζες της στη σύνδεση με την ”απόκριση αηδίας”, η οποία έχει σκοπό να μας προστατεύσει από επιβλαβή ή αλλοιωμένα τρόφιμα. Μια οδυνηρή εμπειρία με ένα συγκεκριμένο φαγητό – μια κακή αντίδραση, ας πούμε, ή μια δυσάρεστη υφή – μπορεί να μείνει στη μνήμη μας με την πάροδο του χρόνου και να καθορίσει τις αντιδράσεις μας αυτές σε μεταγενέστερη επαφή με τη μυρωδιά ή ακόμα και τη σκέψη αυτού του φαγητού».
Αυτό είναι πολύ λογικό. Ξέρω ότι η δική μου «απόκριση» είναι σίγουρα εν μέρει συνδεδεμένη με αυτήν την αρχική αντίδραση.
Ο ψυχίατρος προσθέτει: «Από νευροεπιστημονική σκοπιά, είναι η αμυγδαλή του εγκεφάλου μας που παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημιουργία αυτών των αρνητικών συναισθηματικών αντιδράσεων, διδάσκοντάς μας μέσω της προετοιμασίας να αποφεύγουμε κάτι για την προστασία μας».
Έτσι, κάνοντας με να νιώθω αηδία, ο εγκέφαλός μου προσπαθεί να με προστατεύσει από το να ξαναζήσω αυτή την αίσθηση. Ενδιαφέρων.
Ο ίδιος εξηγεί ότι έχει ασθενείς που τον επισκέφθηκαν με αγωνία μετά από αυτό το είδος ανταπόκρισης στο φαγητό. Λέει χαρακτηριστικά «Αν κάποιος έρθει σε μένα με στενοχώρια για κάτι τέτοιο, συχνά διερευνούμε από πού προέρχεται – είτε πρόκειται για κάποιο είδος τραυματικού γεγονότος που σχετίζεται με το φαγητό ή μια αγχώδη διαταραχή που εκδηλώνεται τρώγοντας. Κατανοώντας ότι αυτές οι αποστροφές για τα τρόφιμα προέρχονται συχνά από τους ίδιους τους μηχανισμούς αυτοπροστασίας μας, γίνεται πολύ πιο εύκολο να μην τις κρίνουμε αλλά να εργαστούμε με τη σταδιακή μείωση της ευαισθησίας μέσω τεχνικών όπως η θεραπεία έκθεσης ή οι γνωστικές συμπεριφορικές προσεγγίσεις».
Πώς να συνέλθουμε από μια τροφική αποστροφή
Αυτή τη στιγμή, η επιστροφή στο, άλλοτε αγαπημένο, πιάτο με αυγά φαίνεται αδύνατη, αλλά σύμφωνα με τον δρ Σάινχ μπορεί να γίνει.
Οπως εξηγεί: «Πολύ συχνά συνιστώ την ήπια επανεισαγωγή – που θα μπορούσε να είναι να φτιάχνουμε μικρότερες μερίδες και να τις συνδυάζουμε με άλλα φαγητά που μας αρέσουν, έτσι ώστε π.χ. τα αυγά να μην είναι η κύρια εστίασή μας. Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν επίσης χρήσιμες τεχνικές οπτικοποίησης: Να φαντάζονται ένα πιο θετικό, ουδέτερο σενάριο ενώ σκέφτονται τα αυγά, γιατί αυτό προκαλεί την αρνητική συσχέτιση. Μπορεί μερικές φορές αυτό να μοιάζει τρομερό, οπότε αν αυτό πραγματικά συμβαίνει, ας προσπαθήσουμε να συνεργαστούμε με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας για να ”εκτεθούμε” (σε ό,τι φαίνεται να μας αηδιάζει) ή να εργαστούμε μέσα από προκλήσεις σιγά σιγά».
Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή στη ζωή μου θα ξανασυνδεθώ με τα αυγά.