Έγινε λοιπόν κι αυτό. Η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ, από κοινού συμφέροντος ορμώμενοι, προχώρησαν στην επέκταση του κατηγορητηρίου για τον πρώην Αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Από κοινού συμφέροντος ορμώμενοι, κυριολεκτικά. Δεδομένου ότι επιχειρούν, δι αυτού, να «σκεπάσουν» το σκάνδαλο Novartis που φωτογραφίζει στελέχη τους, με το εφεύρημα της «σκευωρίας»…
Μήνες τώρα το προσπαθούν, δια της Προανακριτικής. Εκεί όπου συστηματικά ασελγούν κατά πάσης κοινοβουλευτικής (και λογικής…) κανονικότητας. Με μόνο όπλο την αυθαιρεσία (ασυδοσία εν προκειμένω) της πλειοψηφίας. Με την πρόσκληση μαρτύρων κατά βούληση, ακόμη και παντελώς άσχετων, και με τον αποκλεισμό άλλων, επίσης κατά βούληση. Με την όλως αυθαίρετη, εντελώς από το πουθενά, εξαίρεση από την επιτροπή μελών της. Του Τζαννακόπουλου επειδή ενδιαφέρθηκε για την πορεία των ανακριτικών διαδικασιών, του Πολάκη επειδή χαρακτήρισε σκάνδαλο το…σκάνδαλο. Αρνούμενοι ωστόσο να εξαιρέσουν τον Πλεύρη, παρ’ ότι συνήγορος του φερόμενου ως εμπλεκομένου Υπουργού Γεωργιάδη.
Μήνες τώρα το προσπαθούν η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ. Να τεκμηριώσουν το αρχικό, το περί «σκευωρίας» κατηγορητήριο. Ώστε να παραπέμψουν τον πρώην Υπουργό στο Ειδικό Δικαστήριο. Και δεν τα καταφέρνουν. Αδυνατούν να στηρίξουν επαρκώς, «να δέσουν» πειστικά το αδίκημα. Παρά τις αλλεπάλληλες αλχημείες στην Επιτροπή. Έχοντας εισπράξει απανωτά χαστούκια, αποδομητικά του περί σκευωρίας αφηγήματός τους. Όπως, το πιο πρόσφατο, από την μαραθώνια κατάθεση της πρώην εισαγγελέως Ξένης Δημητρίου. Βρέθηκαν όθεν αντιμέτωποι με το πλήρες αδιέξοδο. Οπότε είπαν να ξαναδοκιμάσουν, εφευρίσκοντας νέα «αδικήματα». Όπως το περί «σύστασης συμμορίας», λέει, εκ μέρους του Υπουργού… Ρασπούτιν, αν είναι δυνατόν . Και το προχώρησαν, δια του «δικαίου» της πλειοψηφίας κι αυτό, στην Ολομέλεια της Βουλής. Είναι, βλέπετε, που το ΚΙΝΑΛ σύρεται, κυριολεκτικά, επ’ αυτού στην γραμμή της ΝΔ ή, για να κυριολεκτούμε στην γραμμή Σαμαρά. Του φερόμενου ως «υποβολέα» των όλων διαδικασιών αλλά και των τεχνασμάτων και των στοχεύσεων της Επιτροπής. Για λογαριασμό του Ανδρέα Λοβέρδου ίσως, του επίσης φερόμενου ως εμπλεκομένου; Ή μήπως στο πλαίσιο της πολιτικής της γενικευμένης, της εφ’ όλης της ύλης συμπόρευσης της «κεντροαριστεράς» με την Δεξιά; Λογική από την οποία φαίνεται πως εμφορείται η πλειονότητα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΙΝΑΛ. Κι άσε, από κει και πέρα, την Φώφη Γεννηματά να επαίρεται, ερήμην προφανώς του φρονήματος των δικών της, ότι «έχει κόψει τον ομφάλιο λώρο με τον νεοφιλελευθερισμό»…
Και καλά με την Προανακριτική. Εντάξει και με την επέκταση τους κατηγορητηρίου. Κι άντε να δούμε που θα βγάλει. Όμως με καθαυτό το σκάνδαλο Novartis και την δικαστική διερεύνησή του, τι ακριβώς γίνεται; Γιατί σαν να μου φαίνεται πως πάει ολοταχώς προς το πλήρες κουκούλωμα. Να χει άραγε αυτό να κάνει με το ότι η εξουσία σήμερα (και η δικαστική;) «ελέγχεται» από κείνους ακριβώς που έχουν τους λόγους τους να το φάει η μαρμάγκα; Α μπα, δεν το πιστεύω…