Ο Ιάσων Τριανταφυλλίδης δεν έγινε κριτικός κινηματογράφου και τηλεκριτικός την εποχή της ιδιωτικής τηλεόρασης - και αυτό τον τοποθετεί σε μία διαφορετική κατηγορία, σε σύγκριση με τους σύγχρονους τηλεκριτικούς που συνήθως αναγνωρίζουμε...από τηλεοράσεως.
Καθώς έρχεται από την εποχή της δημόσιας τηλεόρασης, έφερε μαζί του την εμπειρία από ένα τοπίο, όπου μία νέα τηλεοπτική παραγωγή συνδεόταν με την παραγωγή Τέχνης (αν μιλάμε για τηλεοπτικό σίριαλ) και όπου ο ανταγωνισμός δεν αποτελούσε κυρίαρχο στοιχείο.
Όταν ο ίδιος μπήκε στην ιδιωτική τηλεόραση και στο ραδιόφωνο για να γίνει ένας από τους αγαπημένους ανθρώπους στο κοινό τη δεκαετία του ’90, έφερε μαζί του αυτή την ”κληρονομιά” και αυτό έκανε τη διαφορά: Δεν επέλεγε τις λέξεις και τις φράσεις του με μοναδικό κριτήριο να γίνει αρεστός ή να ”τσιμπήσει” στο επίπεδο της θεαματικότητας, καθώς διέθετε ήδη αναπτυγμένη την δική του αισθητική και ευαισθησία.
Δεν μιλούσε για να μιλήσει και δεν δίσταζε να πει ευθέως ότι έβρισε άστοχη μία ερώτηση, παραβιάζοντας το ”πρωτόκολλο της τηλεοπτικής ευγένειας”, ενώ μιλούσε ευθέως για να καυτηριάσει ακρότητες και υπερβολές που είναι εξαιρετικά συχνές μέχρι τις ημέρες μας στην τηλεόραση και στο χώρο του θεάματος.
Για όσους τον γνωρίσαμε, τα βίντεο που επιλέξαμε θα θυμίσουν απλώς το ιδιαίτερο ύφος του και το πως έγινε πολύ σεβαστός και συμπαθής ταυτόχρονα σε πολλούς από εμάς...
Για την ποιότητα του τηλεοπτικού προϊόντος στην Ελλάδα και για τον ρόλο του τηλε-κριτικού ή του κριτικού κινηματογράφου.
″Αν ξεκινήσεις με το σκυλάδικο, σκυλάς θα καταντήσεις...”
Ετος 1996: Όταν τα έβαζε με την ”κρατική τηλεόραση”