Την περασμένη βδομάδα αναφερθήκαμε στους ενεργούς πολίτες και αναδείξουμε «όσα μπορεί να καταφέρει ένας ενεργός πολίτης» με αφορμή την επιτυχή αποστολή της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου για την Αμμόχωστο. Όλα ξεκίνησαν από την υποβολή ενός τεκμηριωμένου αιτήματος στην Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου το 2004 και έκτοτε η επιμονή και δράση ενεργών πολιτών της Κίνησης Προσφύγων Αμμοχώστου, με στήριξη εντός και εκτός Κύπρου, διέσωσαν το ζήτημα μέχρι πρόσφατα. Είναι όμως φορές που οι αρμόδιες υπηρεσίες του Κράτους οφείλουν να παρέμβουν αλλά αδρανούν και δεν χωράνε δικαιολογίες, ούτε οι πολίτες μπορούν να σώσουν το Κράτος.
Μετά την πρόσφατη επίσκεψη Ερντογάν στη Βρετανία, ο τρόπος που παρουσιάστηκε σχετική είδηση από το Πρακτορείο Ειδήσεων Reuters (Λονδίνο) θα έπρεπε να προκαλέσει την άμεση αντίδραση του Κυπριακού Κράτους. Στις 14/5/2018 το παγκόσμιας εμβέλειας Πρακτορείο αναφερόταν στον Ερντογάν που δήλωσε ότι «η Αν. Μεσόγειος θα αντιμετωπίσει διαρκή απειλή ασφάλειας εάν η Κύπρος συνεχίσει μονομερώς τις εργασίες της». Το Πρακτορείο - και όχι ο Ερντογάν - συνεχίζει την είδηση ως εξής: «Η Τουρκία και η διεθνώς αναγνωρισμένη Ελληνοκυπριακή κυβέρνηση της Κύπρου έχουν εγκλωβιστεί σε δημόσια διαμάχη για αλληλοεπικαλυπτόμενες αξιώσεις δικαιοδοσίας (overlapping claims of jurisdiction) για έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου».
Από τις 14/5/2018 δεν υπήρξε αντίδραση εκ μέρους της Κυπριακής Κυβέρνησης και προφανώς δεν θα υπάρξει τώρα. Εκτός κι αν έγινε στα … μουλωχτά. Τη στιγμή που οι απειλές του Ερντογάν μαζί με τις στρεβλώσεις και παραλείψεις του Reuters προκάλεσαν αντιδράσεις ξένων, η Κυπριακή Δημοκρατία … σιωπά. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μάθουμε το λόγο της σιωπής.
Με επιστολή διαμαρτυρίας μου στο Πρακτορείο Reuters (που δεν μπορεί να αντικαταστήσει το επίσημο Κυπριακό κράτος) παραθέτω τα γεγονότα καθώς και τη διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα βάσει της οποίας η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ρυθμίσει την ΑΟΖ με χώρες της Αν. Μεσογείου και προχωρά στους ενεργειακούς σχεδιασμούς της με κατοχυρωμένα και αναγνωρισμένα δικαιώματα από ΟΗΕ, ΕΕ κλπ. Στην επιστολή εκφράζεται μεγάλη απογοήτευση που τα γεγονότα και η διεθνής νομιμότητα παραλείπονται και εμφανίζονται στρεβλωμένα σαν μια διένεξη (!) μεταξύ της Τουρκίας και ενός Ελληνοκυπριακού κράτους με αλληλοεπικαλυπτόμενες αξιώσεις. Στην επιστολή επισημαίνεται ότι, όλες οι συμφωνίες και ρυθμίσεις με χώρες και ενεργειακούς κολοσσούς έγιναν βάσει του Δικαίου της Θάλασσας (ΟΗΕ) και στο πλαίσιο της ΕΕ η οποία καταδίκασε κατ΄ επανάληψην τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας καλώντας την να τις τερματίσει και να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου. Στο τέλος, υπενθυμίζεται ότι η Κύπρος παραμένει ακόμη μοιρασμένη επειδή το 1974 εισέβαλαν τα τουρκικά στρατεύματα που επέβαλαν την κατοχή στο 37% του εδάφους της Κύπρου.
Δυστυχώς, αδυνατούν να διασώζουν οι πολίτες το Κυπριακό κράτος σ’ όλες τις περιπτώσεις.