Οι περιοχές που περιλαμβάνονται στο «Δίκτυο NATURA 2000», ασχέτως της έκτασης που καταλαμβάνουν ή του αν είναι κατοικήσιμες ή όχι, βρίσκονται εντός των συνόρων της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης: στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος, στην ομιλία του στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, με θέμα, «Τα σύνορα και το έδαφος της Ελλάδας ως σύνορα και έδαφος της Ε.Ε. Η ‘προστιθέμενη θεσμική αξία’ του ‘Δικτύου NATURA 2000’».
«H μεγάλη πρόκληση σήμερα προέρχεται από τις θέσεις και τη στάση που τηρεί η Τουρκία» τόνισε επίσης ο κ. Παυλόπουλος. «Η προκλητικότητα που αντιμετωπίζουμε έχει χαρακτηριστικό παράδειγμα την αυθαίρετη και επί μακρόν κράτηση των δύο στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Αν νομίζουν οι Τούρκοι ότι έτσι θίγουν το φρόνημα των στελεχών των ΕΔ και των ίδιων των Ενόπλων Δυνάμεων, κάνουν λάθος. Πολύ περισσότερο αν αυτή η σύγχυση γίνεται ηθελημένα ή από άγνοια. Ας το αντιληφθεί η Τουρκία το συντομότερο δυνατόν. Όσο κάνει αυτά που κάνει εκτίθεται και μας κάνει να αισθανόμαστε περισσότερο υπερήφανοι για την ποιότητα των Ενόπλων μας Δυνάμεων».
Απευθυνόμενος μάλιστα προς τα μέλη των ΕΔ, ο ΠτΔ είπε χαρακτηριστικά ότι: «είστε οι φύλακες του ευρωπαϊκού εδάφους, των ευρωπαϊκών συνόρων».
«Αποτελεί κοινό τόπο», υπογράμμισε στην εισαγωγή της ομιλίας του, «στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής και της Διεθνούς Έννομης Τάξης, το γεγονός ότι πρωτίστως οι Συνθήκες της Λωζάνης του 1923 και των Παρισίων του 1947 καθορίζουν, επακριβώς και χωρίς κανένα ερμηνευτικό πρόβλημα, τα σύνορα, το έδαφος και την επ’ αυτών κυριαρχία της Ελλάδας, δίχως ν’ αφήνουν ίχνος ‘γκρίζας ζώνης’ ιδίως στη θάλασσα, και δίχως να υπόκεινται, από την φύση τους, σε αναθεώρηση ή επικαιροποίηση. Γι’ αυτό και το μόνο ‘ανοιχτό’ ζήτημα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι η οριοθέτηση της νησιωτικής υφαλοκρηπίδας».
«Τα σύνορα και το έδαφος της Ελλάδας, υπό τ’ ανωτέρω δεδομένα, είναι σύνορα και έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά κύριο λόγο σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 2 και 3 και 21 παρ. 2 περ. α) και γ) της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΕΕ), των άρθρων 67 παρ. 2 και 77 παρ. 2 περ. δ) και παρ. 4 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ)και της παρ. ΙΙΙ του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για την Μετανάστευση και το Άσυλο του 2008, όπως όλες οι διατάξεις αυτές έχουν ερμηνευθεί και εφαρμοσθεί από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ)», επιχειρηματολόγησε σχετικά ο κ. Παυλόπουλος για να προσθέσει:
«Τις προαναφερόμενες ρυθμίσεις ως προς τα σύνορα και το έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έρχεται να ενισχύσει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία για το ‘Δίκτυο NATURA 2000’, που αφορά τον επακριβή καθορισμό των εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης περιοχών με προστατευόμενα οικοσυστήματα».
Η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία για το «Δίκτυο NATURA 2000» στηρίζεται σε συγκεκριμένες Οδηγίες, οι οποίες στοχεύουν στην προστασία της βιοποικιλότητας εντός του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το «Δίκτυο NATURA 2000», κατά το άρθρο 3 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, αποτελεί ένα Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο περιοχών, οι οποίες φιλοξενούν φυσικούς τύπους οικοτόπων και οικοτόπους ειδών, που είναι σημαντικοί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κάθε κράτος-μέλος συμβάλλει στην σύσταση του εν λόγω δικτύου.
«Το θεσμικό πλαίσιο της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, ως προς το ‘Δίκτυο NATURA 2000’ και τα αντίστοιχα δικαιώματα για κάθε κράτος-μέλος -συνεπώς και για την Ελλάδα- ιδίως ως προς τους οικοτόπους του βυθού (δηλαδή τους υφάλους) και ως προς τους υποθαλάσσιους σχηματισμούς που δημιουργούνται από εκπομπές αερίων, εφαρμόζονται και ισχύουν και πέραν των χωρικών υδάτων τους, ήτοι τόσο στην υφαλοκρηπίδα τους όσο και στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη τους (ΑΟΖ). A fortiori δε, κάθε κράτος-μέλος, έχει όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση λήψης των προβλεπόμενων από το θεσμικό αυτό πλαίσιο μέτρων προστασίας κατά την άσκηση των ad hoc κυριαρχικών του δικαιωμάτων.Τούτο -δηλαδή, το δίπολο δικαίωμα και υποχρέωση- έχει επισημάνει εμφατικώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο κείμενο (Μαΐου 2007) με τον τίτλο «Κατευθυντήριες οδηγίες για την εγκαθίδρυση του δικτύου Natura 2000 στον θαλάσσιο οικοσύστημα» (“Guidelines for the establishment of the Natura 2000 network in the marine environment”)» δήλωσε ο κ. Παυλόπουλος.
Συμπερασματικώς, σημείωσε, βάσει των σχετικών στοιχείων που παρέθεσε ως προς τις περιοχές που περιλαμβάνονται στο ‘Δίκτυο NATURA 2000’ «αποδεικνύουν ότι οι περιοχές αυτές -συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους νησίδων και βραχονησίδων, δίχως να έχει οιαδήποτε νομική σημασία το ποια είναι η έκτασή τους και, a fortiori, το αν κατοικούνται ή όχι -βρίσκονται εντός των συνόρων της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Και κατέληξε λέγοντας: «Κατά συνέπεια, οι κάθε μορφής ‘διεκδικήσεις’, που κατά καιρούς και κατά το δοκούν εγείρει η Τουρκία, είναι αβάσιμες και αυθαίρετες. Συνακόλουθα δε βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Το πόσο δεδομένη είναι η επί των ανωτέρω πραγματικών και θεσμικών δεδομένων στάση των κατά περίπτωση αρμόδιων Ευρωπαϊκών Θεσμών προκύπτει και από το ότι οι Θεσμοί αυτοί έχουν αγνοήσει τις, επίσης αβάσιμες και αυθαίρετες, ‘ενστάσεις’, που η Τουρκία τους έχει απευθύνει, από το 1998 ως σήμερα. Κατά τούτο, λοιπόν, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο προστίθενται στο Διεθνές Δίκαιο -κυρίως δε, όπως προαναφέρθηκε, στις Συνθήκες της Λωζάνης του 1923 και των Παρισίων του 1947- για να καταστεί σαφές αφενός ότι τα σύνορα και το έδαφος της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ουδόλως μπορούν ν’ αμφισβητηθούν, καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Και, αφετέρου, ότι, επιπλέον και συνακόλουθα, δεν υπάρχουν ‘γκρίζες ζώνες’ στο Αιγαίο».
(με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)