Oι αστρονόμοι κοίταξαν στο κέντρο του Γαλαξία και ανακάλυψαν έναν μικροσκοπικό σπειροειδή γαλαξία, που στροβιλίζεται όμορφα γύρω από ένα μόνο μεγάλο αστέρι.
Το αστέρι - που βρίσκεται περίπου 26.000 έτη φωτός από τη Γη κοντά στο πυκνό και σκονισμένο γαλαξιακό κέντρο - έχει περίπου 32 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον ήλιο και βρίσκεται μέσα σε έναν τεράστιο δίσκο στροβιλιζόμενου αερίου, γνωστό ως «πρωτοαστρικός δίσκος». (Ο ίδιος ο δίσκος έχει πλάτος περίπου 4.000 αστρονομικές μονάδες - ή 4.000 φορές την απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου).
Τέτοιοι δίσκοι είναι ευρέως διαδεδομένοι στο σύμπαν, χρησιμεύοντας ως αστρικό καύσιμο που βοηθούν τα νεαρά αστέρια να εξελιχθούν σε μεγάλους, φωτεινούς ήλιους για εκατομμύρια χρόνια. Αλλά οι αστρονόμοι δεν έχουν δει ποτέ ξανά τέτοιο: έναν γαλαξία σε μικρογραφία, που περιφέρεται επικίνδυνα κοντά στο κέντρο του δικού μας γαλαξία.
Πώς προέκυψε αυτή η μίνι σπείρα και υπάρχουν κι άλλα παρόμοια εκεί έξω; Οι απαντήσεις μπορεί να βρίσκονται σε ένα μυστηριώδες αντικείμενο, περίπου τρεις φορές μεγαλύτερη από τον ήλιο της Γης, που κρύβεται ακριβώς έξω από την τροχιά του σπειροειδούς δίσκου, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 30 Μαΐου στο περιοδικό Nature Astronomy.
Χρησιμοποιώντας παρατηρήσεις υψηλής ευκρίνειας που έγιναν με το τηλεσκόπιο Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) στη Χιλή, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο δίσκος δεν φαίνεται να κινείται με τρόπο που θα του έδινε ένα φυσικό σπειροειδές σχήμα.
Αντίθετα, έγραψαν, ο δίσκος φαίνεται να έχει κυριολεκτικά ανακατευτεί από μια παραλίγο σύγκρουση με ένα άλλο σώμα - πιθανώς το μυστηριώδες αντικείμενο τριπλού μεγέθους του ήλιου που είναι ακόμα ορατό κοντά του.
Για να ελέγξει αυτή την υπόθεση, η ομάδα υπολόγισε μια ντουζίνα πιθανές τροχιές για το μυστηριώδες αντικείμενο και στη συνέχεια διεξήγαγε μια προσομοίωση για να δει εάν κάποια από αυτές τις τροχιές θα μπορούσε να είχε φέρει το αντικείμενο αρκετά κοντά στον πρωτοαστρικό δίσκο για να το χτυπήσει σε σπείρα.
Διαπίστωσαν ότι, εάν το αντικείμενο ακολουθούσε ένα συγκεκριμένο μονοπάτι, θα μπορούσε να είχε περάσει από τον δίσκο πριν από περίπου 12.000 χρόνια, διαταράσσοντας τη σκόνη τόσο ώστε να έχει ως αποτέλεσμα το ζωηρό σπειροειδές σχήμα που φαίνεται σήμερα.
«Η ωραία αντιστοίχιση μεταξύ των αναλυτικών υπολογισμών, της αριθμητικής προσομοίωσης και των παρατηρήσεων ALMA παρέχει ισχυρές ενδείξεις ότι οι σπειροειδείς βραχίονες στο δίσκο είναι λείψανα της πτήσης του εισβολέα αντικειμένου», ο συν-συγγραφέας της μελέτης Lu Xing, συνεργάτης ερευνητής από το Shanghai Astronomical. Το Παρατηρητήριο της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, ανέφερε σε ανακοίνωσή του.
Εκτός από την προσφορά των πρώτων άμεσων εικόνων ενός πρωτοαστρικού δίσκου στο γαλαξιακό κέντρο, αυτή η μελέτη δείχνει ότι εξωτερικά αντικείμενα μπορούν να μετατρέψουν τους αστρικούς δίσκους σε σπειροειδή σχήματα που συνήθως φαίνονται μόνο στη γαλαξιακή κλίμακα.
Και επειδή το κέντρο του Γαλαξία μας είναι εκατομμύρια φορές πιο πυκνό με αστέρια από το λαιμό του γαλαξία μας, είναι πιθανό ότι παρ′ ολίγον γεγονότα όπως αυτό συμβαίνουν στο γαλαξιακό κέντρο αρκετά τακτικά, είπαν οι ερευνητές. Αυτό σημαίνει ότι το κέντρο του γαλαξία μας μπορεί να είναι υπερφορτωμένο με μικροσκοπικές σπείρες, που περιμένουν μόνο να ανακαλυφθούν. Οι επιστήμονες μπορεί να μην φτάσουν στο κέντρο αυτής της κοσμικής κούκλας φωλιάς για πολύ, πολύ καιρό.
Πηγή: Livescience