Από τον Τόμας Τζέφερσον, τον Χένρι Μίλερ, τον Όσκαρ Oυάιλντ, τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ μέχρι την Όντρεϊ Χέπμπορν και τον Στίβεν Φράι όλοι έχουν κάνει έστω μία αναφορά στο Παρίσι. Ρομαντισμός, ομορφιά, φινέτσα, ερωτισμός, η Πόλη του Φωτός συνδυάζει τα ιδανικά χαρακτηριστικά για ένα μαγικό ταξίδι, κερδίζοντας ακόμα και τους πιο απαιτητικούς. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μάρλον Μπράντο και η Μαρία Σνάιντερ χόρεψαν το τελευταίο ταγκό τους εκεί, ο Όουεν Γουίλσον από τα μπουλβάρ του «βουτούσε» στο παρελθόν κάθε μεσάνυχτα, και ο Χάμφρεϊ Μπόργκαρτ είπε στη δακρυσμένη Ίγνκριντ Μπέργκμαν το περίφημο: «Θα έχουμε πάντα το Παρίσι».
Τι συμβαίνει, όμως, όταν κάποιος έχει «επισκεφθεί» τη γαλλική πρωτεύουσα μόνο μέσα από τη μεγάλη οθόνη και τις μελωδικές φωνές της Εντίθ Πιαφ, του Σαρλ Αζναβούρ και του Τζο Ντασέν; Το λογικό είναι να προγραμματίσει μία πτήση για Παρίσι ώστε να επισκεφθεί τον Πύργο του Άιφελ, το Μουσείο του Λούβρου, την Παναγία των Παρισίων, τη Μονμάρτη, την Αψίδα του Θριάμβου, το Μουσείο Ορσέ, το Ανάκτορο των Βερσαλλιών και άλλα ακόμα κορυφαία αξιοθέατα. Σωστά; Λάθος! Στη δική μου περίπτωση τουλάχιστον.
Ένα ασυνήθιστα ηλιόλουστο παρισινό πρωινό, έφτασα στο αεροδρόμιο Ορλί και αφού τακτοποιήθηκα στο σχετικά απομακρυσμένο ξενοδοχείο, ετοιμάστηκα και ξεκίνησα την εξόρμησή μου στη γαλλική πρωτεύουσα έχοντας ήδη συμβιβαστεί με την ιδέα ότι η περιήγησή μου θα αποκλείσει σχεδόν όλους τους κλασικούς σταθμούς ενός ταξιδιού στην Πόλη του Φωτός, αφού οι επαγγελματικές συνθήκες δε μου το επέτρεπαν.
Υπαίθρια αγορά «Puces de Saint Ouen»
Με αφορμή την Έκθεση Τουρισμού που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι υπό την αιγίδα του Γαλλικού Οργανισμού Τουρισμού «Atout France», είχα τη χαρά να ανακαλύψω την.. εναλλακτική πλευρά της πόλης και έμεινα έκπληκτη όταν μπροστά από την υπαίθρια αγορά του Saint Ouen υποδέχθηκαν εμένα και εκατοντάδες ταξιδιωτικούς πράκτορες από ολόκληρο τον κόσμο πανέμορφες γυναίκες βγαλμένες από άλλη εποχή. Με φτερά στο κεφάλι, κατακόκκινα χείλη, παιχνιδιάρικη διάθεση οι Παριζιάνες οικοδέσποινες καλωσόρισαν τους ευχάριστα σαστισμένους επισκέπτες τους και πόζαραν με χαρά στο φωτογραφικό φακό των ντροπαλών Ιαπώνων που χαμογελούσαν με συστολή όταν οι σχεδόν ημίγυμνες παρουσίες τους πλησίαζαν.
Λίγα μέτρα πιο μακριά, στην μία από τις 15 αγορές που στεγάζονται στο «Puces de Saint Ouen», ένα κόκκινο χαλί είχε απλωθεί για τους καλεσμένους και η επιβλητική επιγραφή «Marché Biron» σηματοδοτούσε την έναρξη ενός σύντομου ταξιδιού στο παρελθόν. Ανάμεσα σε αντίκες, πολύχρωμα χαλιά, πολύτιμες πορσελάνες και κρυστάλλινες καράφες, αλλά και ποπ κατασκευές και εξεζητημένα γλυπτά ξεπρόβαλαν ποτήρια εξαιρετικής γαλλικής σαμπάνιας που γαργαλώντας τον οισοφάγο σε προσκαλούσαν να χαζέψεις με ακόμα περισσότερο χαλαρή διάθεση τις βιτρίνες των 200 και πλέον καταστημάτων της αγοράς, η οποία μετρά ήδη 80 χρόνια επιτυχούς λειτουργίας και είναι ανοιχτή για το κοινό κάθε Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα από τις 10.00 ως τις 18.00.
Απαραίτητη στάση -για τους Έλληνες τουλάχιστον- η αντικερί του κυρίου Γεωργίου Τζάκη, «Acropole Antiquités», που φημίζεται για τα προσεκτικά διαλεγμένα αντικείμενα και έπιπλα. Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίστηκε μέσα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του παζαριού με χαριτωμένα διαλείμματα από νεαρές χορεύτριες που ανάλογα ενδεδυμένες επιδόθηκαν στο απαραίτητο φολκλόρ του καν-καν διασκεδάζοντας τους κυρίους και εντυπωσιάζοντας τις κυρίες με την ευλυγισία τους, αλλά και τις χαρακτηριστικές ψιλές κραυγές τους κάθε φορά που ένα κορίτσι-λάστιχο τοποθετούσε με εντυπωσιακή άνεση το πόδι της πίσω από το λαιμό της.
Μετά τη μουσικο-χορευτική παύση η βόλτα στα ανοιχτά καταστήματα συνεχίστηκε με την ελληνική παρουσία να εξακολουθεί να είναι αισθητή: για παράδειγμα, ένα αρχαιοελληνικό άγαλμα που υπέστη την εικαστική παρέμβαση του καλλιτέχνη κι ένα πόστερ με τον Τέλι Σαβάλας, το οποίο εντυπωσίασε ακόμα και τον διευθυντή του Γαλλικού Οργανισμού Τουρισμού αρμόδιο για Ελλάδα και Ιταλία, Φρεντερίκ Μεγιέ, ο οποίος έσπευσε μαζί με εμένα να καταγράψει με το κινητό τηλέφωνό του την πολύχρωμη αφίσα λέγοντας με ενθουσιασμό και χαρακτηριστική γαλλική προφορά «Κοτζάκ!».
Η βραδιά δε θα μπορούσε να μην ολοκληρωθεί με ένα δείπνο, το οποίο ως προς έκπληξή μας και για πρώτη φορά στα χρονικά της αγοράς πραγματοποιήθηκε στο εσωτερικό των καταστημάτων του «Puces de Saint Ouen». Είχα τη χαρά, λοιπόν, να γευματίσω στην αντικερί «HDC Antiquities» του κυρίου Κριστόφ Μαρτίνεζ και να μάθω πολλές λεπτομέρειες για την αγοραπωλησία αντίκας, αλλά και να εκμαιεύσω ποιο είναι το μόνο αντικείμενο που δεν θα πωλούσε ποτέ: ένα έργο τέχνης μικρών διαστάσεων που διατηρεί στο μπάνιο του καθώς όπως είπε «με αυτό τον τρόπο το θαυμάζω καθημερινά». Με καλό κόκκινο κρασί, πατέ και λαχταριστά γλυκά από τον Αλέν Ντουκάς η βραδιά όχι μόνο κύλησε ευχάριστα, αλλά καταγράφηκε στη μνήμη όλων όσων συμμετείχαμε.
85, rue des Rosiers 93400 Saint-Ouen
https://www.marchebiron.com/
Εθνικό Μουσείο Κεραμικών
Η επόμενη ημέρα ξεκίνησε καλλιτεχνικά με την επίσκεψη στο Εθνικό Μουσείο Κεραμικών να αποδεικνύεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Το μουσείο που είναι ανοιχτό στο κοινό καθημερινά από τις 10:00 έως τις 17:00 (εκτός Τρίτης) «παίρνει» από το χέρι τον επισκέπτη και τον μυεί στην τέχνη των κεραμικών εξηγώντας του βήμα-βήμα την προσεκτική κατασκευή της πολύτιμης και εύθραυστης πορσελάνης.
Περίπου 130 γλύπτες και τεχνίτες όλων των ηλικιών εργάζονται προσεκτικά ακολουθώντας πιστά την τεχνική του 18ου αιώνα για να δημιουργήσουν κανάτες, πιάτα, διακοσμητικά τα οποία στη συνέχεια εκτίθενται στις προθήκες του μουσείου. Μην φανταστείτε, όμως, μόνο περίτεχνα μπαρόκ σχέδια, καθώς στις αίθουσές του μπορεί κανείς να θαυμάσει μοντέρνα έργα τέχνης, έπιπλα και γλυπτά που συνολικά ξεπερνούν τα 15.000 καθιστώντας την συλλογή τη μεγαλύτερη της Ευρώπης.
Όπως μας εξήγησε η εκπρόσωπος του μουσείου, κατασκευάζονται μόλις 500 τεμάχια το χρόνο, καθώς η παραδοσιακή τεχνική δεν επιτρέπει τη μαζική παραγωγή. Εξάλλου, όπως τόνισε κάτι τέτοιο είναι αδιάφορο για τους καλλιτέχνες καθώς στόχος τους είναι η κεραμική «haute couture». Για να επιτύχουν το τέλειο αποτέλεσμα, μάλιστα, επιλέγουν βρόχινο νερό καθώς είναι πιο αγνό από αυτό του υδρευτικού δικτύου της πόλης. Οι καλλιτέχνες έχουν στη διάθεσή τους 1.000 διαφορετικά χρώματα, αν και οι αποχρώσεις αλλάζουν σε τέτοιο βαθμό από την πρώτη μέχρι την τελική φάση της κατασκευής ενός πορσελάνινου έργου που είναι «σαν να ζωγραφίζεις στα τυφλά». Όσο για την διακόσμησή τους, ζωγράφοι με ακρίβεια χειρουργού και με λιωμένο καθαρό χρυσάφι που φτάνει κατευθείαν από την Εθνική Τράπεζα της Γαλλίας αποτυπώνουν στην πορσελάνη περίτεχνα σχέδια και φιγούρες. Αν, μάλιστα, το αποτέλεσμα δεν τους ικανοποιεί αξιοποιούν το χρυσάφι σκουπίζοντάς το με πανί, το οποίο στη συνέχεια καίνε για να συλλέξουν εκ νέου το πολύτιμο μέταλλο.
2 Place de la Manufacture 92310 Sèvres
http://www.sevresciteceramique.fr/site.php
Εστιατόριο «Le pavilion des Canaux»
Ποιος είπε, όμως, ότι κομψοτεχνήματα δημιουργούνται μόνο προς θέαση. Υπάρχουν και εκείνα προς βρώση και ειδικά όσα μπορεί κανείς να γευθεί στο ιδιαίτερο εστιατόριο «Le pavilion des Canaux» που ιδρύθηκε από μία ομάδα νεαρών Γάλλων σε ένα παλιό κτίριο όπου ξεκουράζονταν οι ιδιοκτήτες των περίφημων «bateux» στο Bassin de la Villette. Φακές με κύμινο και παρμεζάνα, αλμυρές τάρτες με μανιτάρια και μελιτζάνες, ντελικάτες σούπες με κολοκύθα και κάρι και άλλα πολλά είναι τα ενδιαφέροντα πιάτα που μπορεί κανείς να απολαύσει στο εστιατόριο, το οποίο θυμίζει περισσότερο ιδιωτική κατοικία και είναι διαμορφωμένο αξιοποιώντας κάθε δωμάτιο δίνοντας την αίσθηση μίας γκαλερί, όπου μπορείς να ζήσεις… σαν στο σπίτι σου.
Με έπιπλα αγορασμένα από αντικερί ή παλιατζίδικα, ποπ αλλά και ρομαντικά διακοσμητικά και πικάντικες φωτογραφίες που κοσμούν τους πολύχρωμους τοίχους, το «Le pavilion des Canaux» με σήμα το γαλλικό μπουλντόγκ, υπόσχεται ευχάριστες στιγμές με μουσική, τέχνη και καλό φαγητό και περιμένει τους επισκέπτες του καθημερινά από τις 10:00 το πρωί.
39 quai de la Loire 75019 Paris
http://www.pavillondescanaux.com/en
Βαρκάδα με πλοιάριο της «Marin D’Eau Douce»
Και μετά το γεύμα, τι πιο χωνευτικό από μία σύντομη βόλτα με τις ανοιχτές ηλεκτρικές βάρκες της «Marin D’Eau Douce» που μπορεί να οδηγήσει ο οποιοσδήποτε καθώς δεν απαιτείται ειδική άδεια. Παρότι ο καιρός δεν ήταν ιδανικός για βαρκάδα, νεαρός συνάδελφος από τη Βραζιλία προσφέρθηκε με θάρρος να βρεθεί πίσω από το πηδάλιο και να καθησυχάσει δύο τρομαγμένες δημοσιογράφους από τη Ρωσία και το Μεξικό που δεν είχαν την καλύτερη σχέση με το νερό υποσχόμενος ότι δεν θα βίωναν έναν δεύτερο Τιτανικό.
37 Quai de la Seine, 75019 Paris
http://www.marindeaudouce.fr/
Ζυθοποιία «Gallia»
Και αφού ολοκληρώθηκε με επιτυχία η μίνι βαρκάδα και όλοι με ανακούφιση πάτησαν και πάλι στο έδαφος μία ιστορική ζυθοποιία ήταν ο επόμενος σταθμός. Για την ακρίβεια μία μίνι-ζυθοποιία με την επωνυμία «Gallia», η οποία είναι από τις παλαιότερες του Παρισιού με χρονολογία ίδρυσης το 1890. Όπως μας εξήγησε η εκπρόσωπος της εταιρίας, η κατανάλωση μπύρας άρχισε να μειώνεται τη δεκαετία του 1960, ενώ από το 2000 και έπειτα σημειώνεται και πάλι άνοδος. Η «Gallia», μία από τις 40 μικρο-ζυθοποιίες που βρίσκονται στο Παρίσι, παράγει επιλεγμένες μπύρες με τις οποίες τροφοδοτεί κυρίως εστιατόρια και μικρά καταστήματα, επιλέγοντας να μείνει μακριά από τις προθήκες αλυσίδων σουπερμάρκετ. «Απλή και επιτυχημένη, αυτή είναι η μπύρα μας την οποία διαθέτουμε σε επιλεγμένα σημεία πώλησης», εξήγησε η εκπρόσωπος προσθέτοντας ότι χρειάζεται ένας μήνας για την παραγωγή της. Lager, αλλά και IPA με φρουτώδη γεύση περιμένουν τους επισκέπτες που μπορούν να ξεναγηθούν στο χώρο και στο τέλος της περιήγησης να απολαύσουν ένα ποτήρι δροσερής μπύρας.
35 rue Méhul 93500 Pantin
http://www.galliaparis.com/
Moulin Rouge
Μετά την πραγματικά εύγευστη μπύρα που δοκιμάσαμε, σειρά είχε η σαμπάνια και, μάλιστα, μετά μουσικής και θεάματος. Και τι θεάματος! Νεαρές καλλονές και καλογυμνασμένοι άνδρες που λικνίζονταν υπό τις μελωδίες γαλλικών τραγουδιών, μας καλωσόρισαν στο ιστορικό καμπαρέ «Moulin Rouge» και όσες προκαταλήψεις είχα για αυτό που θα ακολουθούσε διαλύθηκαν ως δια μαγείας.
Ογδόντα καλλιτέχνες, 1.000 διαφορετικά και ποιοτικά κοστούμια, παγιέτες και στρας, «καλοκουρδισμένες» φιγούρες, συντονισμένες χορογραφίες, προσεγμένα σκηνικά, θεατρικές εκφράσεις, εντυπωσιακά ακροβατικά, ακόμα και ζωντανά φίδια μέσα σε πισίνα συνέθεσαν ένα μοναδικό υπερθέαμα που δεν είχα φανταστεί. Όλα αυτά συνδυασμένα με εξαιρετική σαμπάνια και ένα εξαίσιο δείπνο αποτέλεσαν τον ιδανικό επίλογο αυτού του ταξιδιού.
82, Boulevard de Clichy 75018 Montmartre
http://www.moulinrouge.fr/
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα ετοιμάσετε βαλίτσες για τη γαλλική πρωτεύουσα μπορείτε να αφιερώσετε λίγο χρόνο και στο… άλλο Παρίσι, εκείνο που δε μαθαίνετε με την πρώτη ανάγνωση στους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Θα εντυπωσιαστείτε.
Υγ: Τελικά ξέκλεψα λίγο χρόνο από το πρόγραμμα και επισκέφθηκα τον Πύργο του Άιφελ, γιατί χωρίς αυτόν ταξίδι στο Παρίσι δεν υφίσταται.