Ενοχληθήκατε γιατί αποκαθηλώθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ; Γιατί έγινε ανεπιτυχής προσπάθεια (λόγω της νεοελληνικής ηλίθιας αντίδρασης που ακολούθησε) για να μπει τέλος στην προβολή ενός ακραίου εθνικιστή, μιλιταριστή δικτάτορα, που βαρύνεται με τις σφαγές αμάχων σε όλη την επικράτεια που έθεσε υπό τον έλεγχό του.
Δηλαδή τι θα έπρεπε να γίνει; Να ξαναγυρίσουμε στην παράδοση του Ιωάννη Μεταξά που προς τιμήν του είχε μετονομάσει την Οδό Αποστόλου Παύλου στη Θεσσαλονίκη σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ;
Η επίκληση ότι η απάλειψη της προβολής του Μουσταφά Κεμάλ υπονομεύει την κριτική σκέψη είναι τόσο έωλη όσο και αν υπήρχε απάλειψη σε υποτιθέμενη προβολή στην Ελλάδα αρνητικών προσωπικοτήτων.
Με τη λογική αυτή γιατί να μην ενισχύεται η κριτική σκέψη με την προβολή σε μια σελίδα διδασκόμενου βιβλίου του Γκοτζαμάνη ή του δωσίλογου Πούλου, όπως και η αντίστοιχη αναφορά σε βιβλίο για τα εβραιόπουλα του Χίμλερ; Θα ζούσαμε άραγε τότε την προαγωγή της ” κριτική σκέψης”;
Βρισκόμαστε λοιπόν για άλλη μια φορά μπροστά στο μεγάλο ιδεολογικό Διχασμό που εμφανίστηκε στην μετά το 1922 Ελλάδα.
Στην διαφορετική αξιολόγηση μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου που για κάποια ιστορικά πρόσωπα υπάρχει αντιδιαμετρική θεώρηση.
Είναι κρίμα ότι 100 χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή δεν υπάρχουν στέρεα κριτήρια πάνω στα ζητήματα αυτά...