Πενήντα χρόνια από τη μεταπολίτευση του 1974 - Υφίσταται ελληνικό μέλλον;

Οφείλουμε σύντομα να κάνουμε πλήρη αλλαγή κατεύθυνσης σε όλα τα επίπεδα.Αν δεν το κάνουμε ο χρόνος θα μετρήσει αντίστροφα…
Open Image Modal
via Associated Press

Πενήντα χρόνια συμπληρώθηκαν από την αλλαγή του πολιτεύματος στην πατρίδα μας. Πενήντα χρόνια από τη μετάβαση από ένα καθεστώς μη δημοκρατικό, την επταετή χούντα που ήρθε στην εξουσία με τα όπλα, σε ένα καθεστώς δημοκρατικό στις 24 Ιουλίου 1974.

Πέρα από τις αρχικές προσδοκίες και ελπίδες η μεταπολίτευση απεδείχθη μάλλον μία τεράστια «φούσκα», μία φρούδα ελπίδα για την Ελλάδα και τον εν γένει Ελληνισμό.

Σήμερα η Ελλάδα σε σχέση με το 1974, είναι σε δημογραφική σμίκρυνση και σε απόλυτο υδροκεφαλισμό. Η Αθήνα «ρουφάει» στην κυριολεξία τον ζωτικό «νωτιαίο μυελό» της, την ελληνική περιφέρεια.

Η αποβιομηχάνιση -ελέω κραταιού συνδικαλισμού και άλλων πολιτικών- και η διάλυση του πρωτογενούς τομέα -ελέω σκανδάλων, έλλειψης οράματος και κακής χρήσης των επιδοτήσεων- σε συνδυασμό με τη δημογραφική απίσχνανση και την υπερσυγκέντρωση του πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα και ειδικότερα στην Αθήνα συνιστούν το μοντέλο της πλήρους αποτυχίας.

Από την άλλη η έλευση στην πατρίδα μας δύο τουλάχιστον εκατομμύρια μεταναστών, χωρίς αυτοί να έχουν προσκληθεί νόμιμα, η υποχώρηση σε όλα τα μέτωπα των εθνικών θεμάτων με κυριότερα την υποχώρηση των Ιμίων, την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους, την ακύρωση της παράδοσης των S300 στην Κύπρο, την ακύρωση του ενιαίου αμυντικού δόγματος με την Κύπρο, την εγκατάλειψη της Θράκης, τη συμφωνία των Πρεσπών, την υποχωρητικότητα έναντι του Ράμα και της Αλβανίας και τη δολοφονία των Αριστοτέλη Γκούμα και Κωνσταντίνου Κατσίφα, την αδυναμία ανακήρυξης αιγιαλίτιδας ζώνης και ΑΟΖ, συνιστούν μέγιστες αποτυχίες της περιόδου αυτής.

Είναι λοιπόν σαφές ότι αν η Ελλάδα δεν αλλάξει συθέμελα οικονομικό-παραγωγικό μοντέλο με έμφαση στην ανάπτυξη της περιφέρειας και στην μεταφορά πόρων (ανθρωπίνων και μη) από την Αθήνα σε αυτή και επίσης δεν καθιερώσει ένα εθνικό στρατηγικό όραμα πρώτα αποτροπής των εχθρών της πατρίδας μας και μετά στρατηγικής επέκτασης (οικονομικής & πολιτικής) στην περιοχή, η χώρα μας έχει πλέον ορατή ημερομηνία λήξης…

Πρέπει συνεπώς άμεσα να γίνει επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και τριμερής συμφωνία για ΑΟΖ με Κύπρο και Αίγυπτο. Είναι σημαντικό επίσης να καταγγελθεί η Συμφωνία των Πρεσπών λόγω των πολλαπλών παραβιάσεών της, αλλά και λόγω των καταγγελιών για χρηματισμό βουλευτών κατά την ψήφισή της. Η δε κυβέρνηση να προστατεύσει την Ελληνική εθνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου και να προβεί σε έτι περαιτέρω εμβάθυνση των ελληνοαμερικάνικων, ελληνοϊσραηλινών και ελληνοϊνδικών σχέσεων.

Ο δε διάλογος με την Τουρκία μπορεί να συνεχιστεί μόνο εφόσον η γείτων πάψει τις μονομερείς παράνομες ενέργειές της σε όλα τα επίπεδα.

Ειδικότερα η Τουρκία οφείλει να προβεί σε:

  1. Απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από Κύπρο

  2. Επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής Χάλκης & της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο

  3. Άρση του ανυπόστατου casus belli

  4. Επαναφορά των Ελλήνων Ίμβρου Τενέδου, Κωνσταντινούπολης στο πλαίσιο της συνθήκης της Λωζάννης

  5. Παύση λειτουργίας του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής

  6. Αναγνώριση της Γενοκτονίας Ελλήνων του Πόντου/Μικρασίας, Αρμενίων, Ασσυρίων με δημόσια συγγνώμη του τουρκικού κράτους

  7. Παύση παραβιάσεων σε θάλασσα και αέρα

  8. Υπογραφή UNCLOS III, αποδοχή της αρχής της μέσης γραμμής

  9. Υπακοή στη Συνθήκη της Λωζάννης/Μοντρέ και παύση παραβιάσεών της

  10. Επαναφορά προηγούμενου καθεστώτος σε Αγία Σοφία και Μονή της Χώρας

Στο επίπεδο της εκπαίδευσης παρά τα όσα θετικά έχουν γίνει τα τελευταία έτη, πρέπει άμεσα να καταργηθούν οι κομματικές παρατάξεις από τα πανεπιστήμια  και να μπουν στο πρόγραμμα σπουδών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τα αρχαία ελληνικά, η παραδοσιακή μουσική και ο χορός και η τοπική πατριδογνωσία.

Επίσης πρέπει να γίνει στοχευμένη κινητροδότηση νέων ελληνικών οικογενειών για να τεκνοποιήσουν και να γίνει απέλαση των παράνομων μεταναστών κατά το πρότυπο που έκανε η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Δανίας.

Στο επίπεδο της επιχειρηματικότητας η κυβέρνηση οφείλει να πραγματοποιήσει σταδιακή μείωση της φορολογίας επιχειρήσεων & να νομοθετήσει σταθερό φορολογικό καθεστώς για 10 έτη.

Για την αποκατάσταση του αισθήματος της δικαιοσύνης πρέπει να  επιβάλλονται αυστηρές ποινές και τα ισόβια να μην περιλαμβάνουν παραθυράκια. Αυστηρότερες ποινές, χωρίς υφ’ όρον απόλυση και χωρίς άδειες για όλα τα εγκλήματα ανθρωποκτονιών και τα πάσης φύσης σεξουαλικά αδικήματα. Δεν μπορεί άνθρωποι που έχουν διαπράξει ειδεχθή εγκλήματα να ξαναβγαίνουν με τόση ευκολία στην κοινωνία ελεύθεροι και να αναπνέουν τον ίδιο αέρα με τους συγγενείς των θυμάτων τους, αλλά και με όλους μας.

Στον τομέα της προστασίας των δασών και της δασοπυρόσβεσης δέον είναι να αξιοποιηθεί η τεχνητή νοημοσύνη για την άμεση ειδοποίηση και μετά την κατάσβεση των θερινών πυρκαγιών.

Τέλος τα υπουργεία και οι δημόσιες υπηρεσίες (εκτός των πολύ κομβικών) πρέπει να μετεγκατασταθούν από την Αθήνα σε μικρές πόλεις της ελληνικής περιφέρειας π.χ. Δράμα, Άμφισσα, Καρδίτσα, Σπάρτη, Ηγουμενίτσα, Άγιος Νικόλαος κλπ. Δεν είναι λογικό εν έτει 2024 να θεωρείται μεγάλο έργο η συγκέντρωση των υπουργείων σε αθηναϊκό κεντρικό προάστιο (κυβερνητικό πάρκο Ανδρέας Λεντάκης, Δάφνη). Αυτό είναι πολιτική του 1950, …όχι του 2024, όταν πλέον με τη βοήθεια της τεχνολογίας και των σύγχρονων υποδομών δεν απαιτείται φυσική παρουσία και επικοινωνία.

Είναι πρόδηλο ότι η μεταπολίτευση που γίνεται αυτές τις ημέρες 50 ετών απέτυχε πλήρως στα κεντρικά σημεία, στους μεγάλους της στόχους. Η Ελλάδα σήμερα είναι μία χώρα που μικραίνει, μία χώρα δίχως προοπτική και μέλλον. Το δηλητήριο του εθνομηδενισμού, της κοινωνικής παρακμής και του οικονομικού ωχαδερφισμού πότισε το μεδούλι της συλλογικής μας συνείδησης. 

Οφείλουμε σύντομα να κάνουμε πλήρη αλλαγή κατεύθυνσης σε όλα τα επίπεδα.

Αν δεν το κάνουμε ο χρόνος θα μετρήσει αντίστροφα…

***

* Ο Χρήστος Φασλής είναι Δικηγόρος παρ Αρείω Πάγω, Διαμεσολαβητής CEDR, PON Harvard Alumnus