«Δεν μου γουστάρει ο διαχειριστής, ας βοηθήσω λοιπόν να γκρεμιστεί η πολυκατοικία που μένω».
Όσοι νομίζουν ότι το πρόβλημα αξιών, κοινωνικής δικαιοσύνης, και προσανατολισμών του οικονομικού και πολιτικού καθεστώς της Ευρώπης θα λυθεί από την προέλαση των ρωσικών αρμάτων στην Ουκρανία, πάσχουν από αυτοκαταστροφικό ιδεασμό: Για να εκδικηθούν τις ευρωπαϊκές ελίτ, εύχονται την καταβαράθρωση των ευρωπαϊκών εθνών. Δείγμα της παρακμής που ζούμε, ο λόγος τους προβάλλεται ως λόγος ”εναντίον του συστήματος”, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που είναι ικανός να πετυχαίνει είναι να αναδεικνύει ως διαχειριστές της πολιτικής μας τύχης Καμμένους και άλλους καμένους.
Ο Αρτέμ Μπόνοβ, νεοναζί που προπαγανδιστικά προφίλ τον θέλουν άλλοτε δήμαρχο Κιέβου, άλλοτε διευθυντή και άλλοτε υποδιευθυντή της αστυνομίας της πόλης. Δεν είναι τίποτε από τα τρία, η ουκρανική αστυνομία έχει διαψεύσει τις φήμες αυτές ήδη από το 2014. Τι είναι; Το ψάχνουμε προς το παρόν, αλλά δεν είναι αυτό που μας λένε...
Το «τάγμα Αζόφ» έδρασε στην... Καλλιθέα και το ανακάλυψε υπάλληλος της ρωσικής πρεσβείας που περνούσε τυχαία από εκεί. Η μεγαλύτερη αδυναμία της ρωσικής προπαγάνδας είναι ότι νομίζει πως έχει να κάνει με ηλίθιους.
Ιστορικά ανάλεκτα
Ο Πούτιν ήταν ο τελευταίος πρωθυπουργός του Γιέλτσιν. Μέχρι λίγους μήνες πριν τις εκλογές είχε αποδοχή 2%. Ωστόσο τον Σεπτέμβριο του 1999, μια σειρά τυφλών βομβιστικών επιθέσεων σε συγκροτήματα διαμερισμάτων στη Μόσχα και άλλες πόλεις της Ρωσίας, που αποδόθηκαν στους Τσετσένους, θα προκαλέσουν τον δεύτερο πόλεμο της Τσετσενίας μέσα από τον οποίον ο Πούτιν θα βγεί νικητής. Μια ”λεπτομέρεια”:
Τα υπαρκτά στοιχεία που άφησαν πίσω τους οι τρομοκρατικές επιθέσεις δείχνουν ως δράστες την FSB (πρώην KGB) και όχι τους Τσετσένους. Μάλιστα στην τελευταία πανομοιότυπη απόπειρα, την οποία αντελήφθησαν οι ένοικοι και ειδοποίησαν την αστυνομία, συνελήφθησαν δύο πράκτορες της FSB ως δράστες με αποτέλεσμα η υπηρεσία να βγεί και να ισχυριστεί οτι επρόκειτο για άσκηση. Φυσικά έπεσε η συγκάλυψη της (ρωσικής) αρκούδας, αν και πριν αυτή ολοκληρωθεί την ανάμειξη της FSB πρόλαβε να καταγγείλει και ο σήμερα φανατικός πουτινιστής, ακροδεξιός Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι.
Μια ακόμη λεπτομέρεια. Όσοι κινητοποιήθηκαν για να καταγγείλουν με στοιχεία την ανάμειξη των μυστικών υπηρεσιών, δημοσιογράφοι, πρώην πράκτορες της KGB, και επιχειρηματίες, έχουν δολοφονηθεί.
Μιλάμε για βομβιστικές επιθέσεις με εκατοντάδες νεκρούς, που απέδειξαν με την τραγικότητα τους ότι το καθεστώς που ανέρχεται στην εξουσία είναι αμείλικτο και ικανό για τα πάντα.
Με το που εξελέγη ο Πούτιν, ο Γιέλτσιν έλαβε ασυλία και όλο το έγκλημα λεηλασίας, ακραίας φτωχοποίησης και μαφιοζοποίησης της Ρωσίας που συνέβη την δεκαετία του 1990 (με τις ευλογίες της Δύσης) παραγράφηκε.
«Τα λες αυτά γιατί είσαι με τους Αμερικανούς και την νέα τάξη»
Οι Αμερικάνοι έχουν τραυματισμένο κύρος και αξιοπιστία λόγω πρότερου πολιτικού βίου, αντιμετωπίζουν μια τεράστια εσωτερική κρίση, πελαγοδρομούν στις woke παλαβομάρες. Συμπέρασμα; Ή τα έθνη θα στείλουν στο διάολο τον Πουτινισμό (και όχι η ”νέα τάξη”) ή δεν θα ξεμπερδέψουμε σύντομα από αυτήν την ιστορία.
Τουρκία. Όποιος πηδάει πολλά παλούκια...
Αντέστρεψαν οι Αμερικάνοι το ερντογανικό επιχείρημα περί επιτήδειας ουδετερότητας. ”Στείλτε τους S400 στους Ουκρανούς και ελάτε να ζητήσετε F35″. Φυσικά οι S400 δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν έναντι ρωσικών στόχων, επί της ουσίας όμως οι Αμερικάνοι ζητούν από τους Τούρκους να διαλέξουν στρατόπεδο. Θα το κάνουν οι Τούρκοι; Η απάντηση βρίσκεται στον βαθμό αλληλεξάρτησής τους με τους Ρώσους (εμπόριο, τουρισμός, πυρηνικά, σύμπτωση συμφερόντων στη Συρία) που είναι υψηλός. Άρα; Άρα η άμμος στην κλεψύδρα της ουδετερότητας εξαντλείται...
Ελλάδα και ΝΑΤΟ, πατριωτισμός και Κασσάνδρες.
«Η ένταξη της Ελλάδας στο στρατόπεδο της Δύσης προμηνύει μείζονες εθνικές καταστροφές». Μόνιμη επωδός της υβριδικής, κεκαλυμμένης πουτινοφιλίας. Να κάνουμε μια μετάφραση; Η ένταξη της Ελλάδας στη συμμαχία των ναυτικών δυνάμεων δεν έχει αμφισβητηθεί από κανέναν (ούτε τον Κολοκοτρώνη, ούτε τον Μεταξά, ούτε τον... Ζαχαριάδη, για να αναφέρουμε τρεις περιπτώσεις όχι συγκρίσιμες μεταξύ τους, αλλά που σηματοδοτούν τρεις εντελώς διαφορετικούς δρόμους για την Ελλάδα). Από την πρώτη στιγμή ύπαρξης του ελληνικού κράτους. Γιατί; Είναι η γεωγραφία.
Υπήρξε ποτέ Γάλλος που αμφισβήτησε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Γαλλίας; Έτσι και στην Ελλάδα. Οι Ρώσοι στο απόγειο της ισχύος τους, μετά την νίκη τους στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συμφώνησαν με την εξαντλημένη Βρετανία για την Ελλάδα τι; 10%. Μόνον. Το οποίο βέβαια μετέπειτα χρησιμοποίησαν ως δούρειο ίππο, για να διαλύσουν το υπόλοιπο 90%. Όχι να το προσεταιριστούν, αλλά να το μεταβάλουν σε μια ”μαύρη τρύπα” της δυτικής συμμαχίας, πηγή μόνιμων εντάσεων που θα της απορροφούσε δυνάμεις.
Σήμερα; Όλος αυτός ο πομπώδης αντι-νατοϊσμός δεν πατάει πουθενά, δηλαδή σε κάποια υπαρκτή, εφικτή, βιώσιμη εναλλακτική λύση. Αν υπήρχε, προφανώς θα την συζητούσαμε. Απλώς, πριονίζει το μοναδικό κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται η χώρα. Γιατί; Για να πέσει; Ή για να συντηρεί μια μόνιμη αμφισβήτηση των στρατηγικών προσανατολισμών της χώρας;
Στην αποδόμηση των τελευταίων στοχεύει ο λόγος που επικαλείται πατριωτικοφανή επιχειρήματα για να στηλιτεύσει τους γεωπολιτικούς προσανατολισμούς της χώρας. Στόχος του είναι η απαξίωση του ΝΑΤΟ, την προάσπιση του εθνικού συμφέροντος την υιοθετεί σαν επιχείρημα παρεμπιπτόντως ―όπως η Ρωσία, που κατά τα άλλα είχε αναγνωρίσει πρώτη τα Σκόπια ως Μακεδονία το 1992, ξαφνικά έγινε «φίλη» των διαδηλωτών ενάντιον της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Εργαλειακότητες. Πέραν όμως αυτών τι; Η αποδοχή των στρατηγικών προσανατολισμών της χώρας δεν συνεπάγεται «ατλαντισμό». Η Ελλάδα μπορεί να προκρίνει την στρατιωτική συμμαχία μιας περιφερειακά αυτοτελούς «Ευρώπης των Εθνών», και παράλληλα να χτίζει την ανεξαρτησία της ‘από κάτω προς τα πάνω’.
Προφανώς και δεν «θα μας σώσει το ΝΑΤΟ», δηλαδή. Προφανώς και είμαστε πιο κοντά στους Γάλλους απ′ ό,τι στις ΗΠΑ, γιατί τα συμφέροντά μας συμβαδίζουν περισσότερο. Ωστόσο το κυρίαρχο είναι άλλο: Όσο εμείς χτίζουμε την δική μας στρατιωτική και διπλωματική αποτροπή του τουρκικού επεκτατισμού, καθώς και την δική μας οικονομική αυτοδυναμία, τόσο και οι άλλοι θα μας υπολογίζουν περισσότερο.