Παρακάτω παρουσιάζεται μια σοβαρή προσπάθεια τροποποίησης του πασίγνωστου ποιήματος του ημίθεου Έλληνα Αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη με τίτλο «περιμένοντας τους βαρβάρους» που γράφτηκε το 1898. Το νόημα μεταξύ των δύο ποιημάτων είναι ακριβώς το αντίθετο.
Στο ποίημα του Καβάφη, όπως οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν, παρουσιάζεται ο ζήλος των ανθρώπων μιας πόλης να λύσουν τα προβλήματα τους με την βοήθεια μιας άγνωστης εξωτερικής δύναμης, έστω και αν αυτή η δύναμη είναι οι βάρβαροι. Με άλλα λόγια, αυτοί που ευρίσκονται σε κάποια δύσκολη στιγμή, παρακαλούν άλλοι να έρθουν και να λύσουν τα προβλήματα τους, με οποιοδήποτε κόστος, προκειμένου να μην χρειαστεί να το κάνουν οι ίδιοι.
Στη δική μου εκδοχή, συνυφασμένη με την επίκαιρη πανδημία του κορονοϊού, οι πολίτες παρακαλούν το κακό που τούς βρήκε να εξαφανιστεί ως δια μαγείας το συντομότερο δυνατόν, και πιστεύουν οτι έτσι, το πρόβλημα θα λυθεί. Δυστυχώς, όπως η εκδοχή αυτή διδάσκει, το πρόβλημα ήρθε για να παραμείνει μόνιμα. Γι αυτό τον λόγο, οι πολίτες πρέπει να βρούνε ένα τρόπο να ζήσουν με το πρόβλημα. Περιττόν να αναφέρω ότι το «πρόβλημα» μπορεί να είναι οτιδήποτε, για παράδειγμα γηρατειά, καρκίνος, άνοια, διαζύγια, οικονομικά προβλήματα κτλ.
Η τροποποίηση του ποιήματος αυτού ήταν μεγάλη ευχαρίστηση για εμένα, με αφορμή την επικαιροποίηση του, ή μάλλον καλύτερα, την ανάδειξη της διαχρονικότητας του σε κάθε εποχή, σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Τα διδάγματα των δύο μορφών του ποιήματος μπορεί να είναι αντίθετα αλλά είναι ισχυρά. Διδάσκουν ότι οι άνθρωποι πρέπει να βρίσκουν τον τρόπο είτε να λύνουν μόνοι τους τα οποιαδήποτε προβλήματα (Καβάφης) είτε να μάθουν να ζουν με αυτά, έστω και εάν είναι μόνιμα (Διαμαντής).
Σάς παρακαλώ να μην πιστέψετε ποτέ ότι είμαι, η νοιώθω, σαν ένας άλλος Καβάφης. Είμαι ένα μικρό ανθρωπάκι που αποτίνει φόρο τιμής στον ύψιστο μας ποιητή με ένα λίγο διαφορετικό τρόπο.
―-
Περιμένοντας τους βαρβάρους κορονοϊούς
Τι περιμένουμε στα σπίτια μας κλεισμένοι; Είναι οι κορονοϊοί να φύγουν σήμερα
Γιατί μέσα στη Σύγκλητο μια τέτοια απραξία; Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
Γιατί οι κορονοϊοί θα φύγουν σήμερα. Τι νόμους πια θα κάνουν οι Συγκλητικοί; Σαν φύγουν οι κορονοϊοί , μέτρα απομόνωσης δεν θα χρειάζονται πια.
Γιατί ο πρόεδρος μας τόσο πρωί σηκωθεί; και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη, στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
Γιατί οι κορονοϊοί θα φύγουν σήμερα και ο πρόεδρος περιμένει να δει την κορώνα του αρχηγού τους.
Μάλιστα ετοίμασε για να τον δώσει και μια περγαμηνή. Εκεί τον έγραψε πολλά ονόματα πεθαμένων.
Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν σήμερα με τις κόκκινες, τες κεντημένες τόγες; γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια; γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;
Γιατί οι κορονοϊοί θα φύγουν σήμερα και τέτοια πράγματα διώχνουν τους κορονοϊούς
Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι κορονοϊοί θα φύγουν σήμερα και αυτοί βαριούνται αυτές τις σαχλαμάρες
Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία κ’ η σύγχυσις; (τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν). Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι και κ’ οι πλατέες, κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ’ οι κορονοιοί δεν έφυγαν. Και μερικοί έφτασαν απ’ τα σύνορα και είπανε πως οι κορονοϊοί δεν πρόκειται να φύγουν ποτέ
Και τώρα τι θα γένουμε με τούς κορονοϊούς στην πλάτη; Αν φεύγανε θα ήταν μια κάποια λύσις.